پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | جادو کردن با صدا

دربارۀ فعالیت‌های حرفه‌ای «ناصر طهماسب» که در سکوت خبری به خاک سپرده شد

جادو کردن با صدا





جادو کردن با صدا

۳ دی ۱۴۰۲، ۲۳:۰۰

صدف سرداری – آغاز زمستان هم با سوگ همراه بود و شب شنبه میانهٔ اختتامیه هفدهمین جشنوارهٔ «سینماحقیقت»، اعلام یک خبر همه را در شوک فرو برد؛ «ناصر طهماسب»، دوبلور پیشکسوت درگذشت. او یکم دی‌ماه در ۸۴سالگی و در سکوت خبرى از دنیا رفت و روز شنبه این خبر از سوی دوستانش تأیید شد و برادرش «ایرج طهماسب» نیز در صفحهٔ شخصی خود از این اتفاق خبر داد. «کیومرث طهماسب»، پسر این هنرمند هم در توضیح اینکه چرا این خبر رسانه‌ای نشد، به ایسنا گفت ازآنجاکه پدرش همواره برای خود حریم خصوصی قائل بوده است، به احترام خواستهٔ او تا بعد از مراسم خاکسپاری صبر کردند.این دوبلور و گوینده سال ۱۳۱۸ در تهران به دنیا آمد و در یک خانوادهٔ پرجمعیت با هشت خواهر و برادر بزرگ شد. او برادر بزرگتر ایرج طهماسب، مجری و برنامه‌ساز کودک و نوجوان بود.
فعالیت در عرصهٔ دوبله را به‌طور حرفه‌ای و از قبل انقلاب در دههٔ ۴۰ آغاز کرد و نخستین کار او صحبت کردن به‌جای یک گورکن در فیلم سینمایی «هملت» بود. او علاوه‌بر گویندگی نقش‌های اول، در فیلم‌های سینمایی و مجموعه‌های تلویزیونی زیادی به‌عنوان مدیر دوبلاژ و سرپرست گویندگان فعالیت داشته‌ است. گل‌های داوودی، سفر، پاییز بلند، لاک‌پشت، مسافر ری، هیام، قاب‌های خالی و جلال‌الدین از جمله آثاری هستند که طهماسب مدیریت دوبلاژ آنها را برعهده داشت.

استاد تیپ‌سازی در دوبله
چطور یک صدا می‌تواند هم صدای «جک نیکلسون» در «دیوانه‌ای از قفس پرید» باشد، هم جایی دیگر در «پاپیون» صدای «داستین هافمن» باشد و هم صدای «یوگی» کارتون «یوگی و دوستان» را عهده‌دار باشد، بدون اینکه ذره‌ای به یکدیگر شباهت داشته باشند؟ تیپ‌سازی در دوبله از ویژگی‌هایی صدای جادویی طهماسب بود که به همین دلیل او را به‌عنوان «استاد تیپ‌سازی» می‌شناسند. همین ویژگی او هم خیلی‌ها را در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ عاشق سینما کرد و هنوز هم علاوه‌بر صداگذاری‌های یادشده او را با نقش‌های ریچارد دریفوس در «دختر خداحافظی»، لزلی هاوارد در «بربادرفته»، جانی سکا در «محمد رسول‌الله» و جهانگیر فروهر در «سوته‌دلان» می‌شناسند.از نقش‌هایی که طهماسب گویندگی آنها را در مجموعه‌های تلویزیونی برعهده داشته نیز می‌توان به جاناتان گرت در «در برابر باد»، فرمانده کسلر در «ارتش سری»، آقاجان با بازی نصرت کریمی در «دایی‌جان ناپلئون» اثر ناصر تقوایی، ابوالفتح با بازی علی نصیریان در «هزاردستان» اثر علی حاتمی اشاره کرد که یکی از به‌یادماندنی‌ترین هنرنمایی‌های او را در سریال «هزاردستان» می‌دانند. او در این سریال به‌جای چند نقش مختلف صحبت کرده بود.کتاب معرفی زندگی و ۵۰ سال فعالیت هنری طهماسب در سال ۱۳۹۲ با عنوان «صدایی در تاریکی» نوشتهٔ نیروان غنی‌پور (نویسنده و منتقد سینمایی) منتشر شد.

جلوی دوربین
طهماسب اما همیشه در مقام گوینده فعالیت نکرد و جلوی دوربین هم رفت. نخستین تجربهٔ او به حضور در فیلم سینمایی «راه دوم» ساختهٔ سال ۱۳۶۳ برمی‌گردد. سال ۸۵ در سریال «مرگ تدریجی یک رؤیا» ساختهٔ فریدون جیرانی برای تلویزیون بازی کرد. همچنین، ایفای نقش در سریال «کلانتر ۳» در سال ۸۸ و فیلم «من مادر هستم» سال ۸۹ به کارگردانی فریدون جیرانی از دیگر فعالیت‌های بازیگری اوست.

موضع‌گیری‌های غیرسینمایی
مردی که یکی از خاص‌ترین صداها را داشت و با صدایش خاطرات قهرمانان سینما را برای بسیاری ساخت، آن‌طور که دلش می‌خواست و روش زندگی‌اش بود، در سال‌های پایانی از حاشیه به دور نماند. صدای او در سال‌های اخیر در تعدادی از مستندهای سیاسی واکنش‌برانگیز شد و حیرت دوستدارانش را برانگیخت. اما با وجود تمام نقدهایی که به او شد و مواضعی که در این سال‌ها داشت، نمی‌توان از تأثیر و قدرت صدای او در سینما چشم‌پوشی کرد. همان‌طور که «شاهین شجری کهن»، منتقد سینما نیز دربارهٔ او نوشت: «این هنر ناصر طهماسب است، جادوى نفیس و ماندگارى که فراتر از همۀ تصمیم‌ها و انتخاب‌هاى درست و غلطش، برجاى خواهد ماند، تا وقتى صدا هست و سینما هست.»

به اشتراک بگذارید:





مطالب مرتبط

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بیشترین بازنشر