انتقادات از روزی شروع شد که سازمان ملل یکی از بزرگترین کشورهای تولیدکنندهٔ نفت را میزبان اجلاس محیط زیستی خود کرد. الجابر قبلاً مورد حمایت ایالات متحده و اتحادیه اروپا بود، اما با درخواست‌هایی برای کناره‌گیری هم مواجه شد. از جمله ۱۳۰ قانونگذار ایالات متحده و اتحادیه اروپا که خواستار برکناری الجابر از ریاست اجلاس شده بودند. اگرچه کسی انتظار ندارد کشور میزبان بی‌عیب و نقص باشد، نقش الجابر به‌عنوان رئیس Cop28 با نقش او در جایگاه مدیرعامل شرکت دولتی نفت و گاز ناسازگار است. با همهٔ اینها COP28 نهم تا 21 آذر 1402 برگزار می‌شود و برگزارکنندگان، کنفرانس آتی را نقطه‌عطفی برای اقدام جهانی دربارهٔ تغییراقلیم نامیده‌اند. در وب‌سایت این رویداد، آمده است: «ما در نیمه‌راه هستیم. هفت سال از توافق پاریس می‌گذرد و هفت سال تا ۲۰۳۰ میلادی باقی مانده است. باید تا آن سال انتشار گازهای گلخانه‌ای را تا ۴۳ درصد کاهش دهیم…» اگرچه منتقدان چندان اعتمادی به این وعده‌ها ندارند، مریم بنت محمد المهیری، وزیر تغییراقلیم و محیط زیست این کشور می‌گوید:‌ «امارات متحده عربی میزبان COP28 مجهز به یک طرح توسعه است که بر پایداری تأکید دارد و موقعیت پیشروی امارات را در این حوزهٔ حیاتی تقویت می‌کند.»

امارات عربی می‌خواهد در زمینهٔ تغییراقلیم پیشتاز باشد، اما منتقدان می‌گویند پروژه‌های جدید سوخت فسیلی، تعیین اهداف نامنسجم و ارائه نکردن گزارش صحیح انتشار متان، سه موضوعی است که ابوظبی را مخالف این اهداف نشان می‌دهد

فرار از گزارش انتشار
حدود یک‌دهه است که امارات گزارش میزان انتشار متان خود را به سازمان ملل ارائه نکرده است. چطور ممکن است کشوری که میزبان مهمترین اجلاس جهانی تغییراقلیم است، انتشار متان خود را آن‌هم به‌مدت طولانی گزارش نکرده باشد و آب از آب تکان نخورد؟ مسئولان برگزاری COP28 تصمیم گرفته‌اند دست‌کم در این مورد سکوت کنند.
متان ناشی از بهره‌برداری از سوخت‌های فسیلی مسئول حدود یک‌چهارم گرمایش جهانی است و کاهش این گاز گلخانه‌ای همواره راهی سریع و کم‌هزینه برای کاهش سرعت افزایش دما معرفی شده است. سازمان ملل از سال ۲۰۱۴ کشورها را ملزم کرده است که انتشار گاز متان خود را هر دو سال یک‌بار ارائه کنند. چندی پیش گاردین فاش کرد که امارات، خلاف سایر کشورهای نفتی خاورمیانه از جمله عربستان سعودی، کویت و عمان، هیچ گزارشی ارائه نکرده است.
کاهش انتشار متان از تولید نفت و گاز بخشی حیاتی از اقدامات اقلیمی تلقی می‌شود و شرکت ادنوک در اکتبر ۲۰۲۲ اعلام کرد که تا سال ۲۰۲۵ قصد دارد سهم خود از انتشار را به کمتر از ۰.۱۵ درصد گاز تولیدشده محدود کند. بر اساس تجزیه و تحلیل ماهواره‌ای که دانشمندان دانشگاه هاروارد به‌تازگی منتشر کرده‌اند، هدف متان ۰.۱۵ درصد بالاتر از سطحی است که در سال ۲۰۱۹ توسط قطر (۰.۰۶درصد) و عربستان سعودی (۰.۱۴درصد) به دست آمد.
این مطالعه انتشار متان امارات متحده عربی در سال ۲۰۱۹ را ۳.۳ درصد برآورد کرده است و می‌گوید: «این مقادیر بالا [در امارات متحده عربی و سایر کشورها] منعکس‌کنندهٔ زیرساخت‌های انتشار همراه با تخلیهٔ عمدی یا سوخت ناقص گاز است».

درحالی‌که آژانس بین‌المللی انرژی گفته است که جهان باید تا سال ۲۰۵۰ به انتشار خالص صفر کربن برسد، شرکت ادنوک در حال توسعهٔ عمدهٔ تولید سوخت فسیلی امارات است. ویرایش‌های صفحهٔ ویکی‌پدیای الجابر از مارس ۲۰۲۲ نشان می‌دهد که تیم او تا چه حد تلاش کرده است تا افکار عمومی از سابقهٔ او در صنعت سوخت‌های فسیلی تغییر کند

ادنوک مجموع انتشار متان خود از عملیات بالادستی نفت و گاز در سال ۲۰۲۱ را ۳۸ هزار تن گزارش کرده است. براساس داده‌های آژانس بین‌المللی انرژی، این میزان نشان‌دهندهٔ ۳ درصد از کل انتشار متان امارات از چنین عملیاتی است. این آمار با داده‌هایی که نشان می‌دهد ادنوک مسئول ۶۲ درصد کل نفت و گاز بالادستی در امارات متحده عربی است، در تضاد است.
در ژوئیه، ادنوک گزارش هدف کلی انتشار «صفر خالص» خود را از سال ۲۰۵۰ تا ۲۰۴۵ ارائه کرد که شامل انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از بهره‌برداری از تأسیسات اکتشاف و تولید آن بود که محدودهٔ ۱ و ۲ را در برمی‌گیرد و نه دامنهٔ بسیار بزرگتر انتشار. سه محدودهٔ انتشار شامل انتشار مستقیم (محدودهٔ ۱)، انتشار غیرمستقیم (محدودهٔ ۲) و انتشار بالادست و پایین‌دست (محدودهٔ ۳) است.
تخمین اخیر نشان می‌دهد که انتشار عملیاتی ادنوک فقط ۷ درصد کل انتشار است. به گفتهٔ مؤسسهٔ مشاورهٔ انرژی وود مکنزی، ده شرکت نفتی دیگر تعهدات خالص صفر خود را که شامل همهٔ حوزه‌های انتشار می‌شود، ارائه داده‌اند.
امارات عربی می‌خواهد امسال در زمینهٔ تغییراقلیم پیشتاز جهان باشد و در این مورد متان تعیین‌کننده است. منتقدان می‌گویند پروژه‌های جدید سوخت فسیلی، تعیین اهداف نامنسجم و ارائه نکردن گزارش صحیح انتشار متان، سه موضوعی است که ابوظبی را مخالف این اهداف نشان می‌دهد.
با این‌همه سخنگوی ادنوک می‌گوید: «داده‌های آلایندگی بالادستی ما (در محدودهٔ ۱ و ۲) در سال ۲۰۲۲ نشان می‌دهد ادنوک یکی از شرکت‌هایی است که کمترین میزان کربن را در جهان تولید می‌کند. نوآوری کلید رسیدگی به انتشارات محدودهٔ ۳ است و ما با مشتریان خود برای کمک به انتقال آنها به انرژی‌های نو همکاری می‌کنیم. در ادنوک، هدف ما رسیدن به انتشار گاز متان صفر تا سال ۲۰۳۰ است.» به گفتهٔ او ادنوک در نظر دارد تا سال ۲۰۲۵ حتی بسیار کمتر از هدف ۰.۱۵ درصدی تولید کند.
الجابر، که از سوی دیگر رئیس گروه انرژی‌های تجدیدپذیر «مصدر» امارات است، در ماه جولای به گاردین گفته بود: «کاهش تدریجی سوخت‌های فسیلی اجتناب‌ناپذیر و ضروری است. این اتفاق خواهد افتاد [اما] نمی‌توان قبل از مهیا کردن زیرساخت‌های انرژی جدید، دنیا را از سیستم انرژی فعلی جدا کرد.» او البته برای کاهش تدریجی سوخت‌های فسیلی زمان خاصی را مشخص نکرد.
سبزشویی رئیس اجلاس
الجابر بنیانگذار جایزهٔ «زاید برای انرژی‌های آینده» در راستای ترویج انرژی پایدار در سال 2008 است. در کارنامه‌اش عضویت در گروه مشورتی انرژی و تغییراقلیم (AGECC) سازمان ملل در سال 2010 و سمت نمایندۀ ویژهٔ امارات در حوزۀ انرژی و تغییراقلیم دیده می‌شود و علاوه‌براین، در سال 2011 از سوی سازمان ملل یکی از «قهرمانان کرۀ زمین» معرفی شده و جایزهٔ «بینش کارآفرینی» را دریافت کرده است. با این‌همه سه ماه پیش گاردین در گزارشی نوشت که اعضای تیم سلطان الجابر، صفحات ویکی‌پدیای او را ویرایش کرده‌اند و رئیس COP28 متهم به تلاش برای «سبزشویی» تصویر خود شد. اینطور که پیداست، نقل قولی از وزیر صنعت و فناوری پیشرفتهٔ امارات دربارهٔ الجابر به ویکی‌پدیای او اضافه شده که می‌گوید الجابر همان کسی است که جنبش اقلیمی به آن نیاز دارد. علاوه‌براین تیم وزیر کشور امارات پیشنهاد کرده‌ است که ارجاع به قرارداد چندمیلیارددلاری خط لوله نفتی که الجابر در سال ۲۰۱۹ امضا کرد، از این مدخل حذف شود.
در همین حال الجابر با شرکت‌های مشاوره‌ای بزرگ و آژانس‌های تبلیغاتی برای معرفی خود به‌عنوان «مدافع سرمایه‌گذاری‌ در انرژی‌های سبز» همکاری می‌کند. درحالی‌که آژانس بین‌المللی انرژی گفته است که جهان باید تا سال ۲۰۵۰ به انتشار خالص صفر کربن برسد، شرکت ادنوک در حال توسعهٔ عمدهٔ تولید سوخت فسیلی امارات است. ویرایش‌های صفحهٔ ویکی‌پدیای الجابر از مارس ۲۰۲۲ نشان می‌دهد که تیم او تا چه حد تلاش کرده است تا نگاه افکار عمومی از سابقهٔ او در صنعت سوخت‌های فسیلی تغییر کند.
درخواست آزادی زندانیان و وعدهٔ اعتراض آزاد
انتقادات علاوه‌بر جنبهٔ محیط زیستی، به مسئلهٔ حقوق بشر هم اشاره دارد. در روزهای گذشته وب‌سایت خبری THE NEW ARAB خبر داد که عفو بین‌الملل از امارات متحده عربی درخواست کرده است قبل از برگزاری اجلاس زندانیان عقیدتی را آزاد کند: «زندانیان عقیدتی و سایر کسانی که خودسرانه دستگیر شده‌اند، آزاد شوند تا محیط امنی برای همهٔ افراد فراهم شود تا نظرات خود را آزادانه بیان کنند».
عفو بین‌الملل می‌گوید: «ازآنجاکه توجه جهانی به میزبانی امارات متحده عربی در اجلاس اقلیمی بعدی معطوف شده است، مایلیم که به جهان یادآوری کنیم که نمی‌توان اجازه داد که دستگاه پروپاگاندا توجه‌ها را از سیاست‌ها و اقدامات سرکوبگرانه و واپس‌گرایانه مقامات امارات متحده عربی و سابقهٔ بد آن در محیط زیست منحرف کند.»
امارات متحده به‌دنبال افزایش اعتبار خود در حوزهٔ محیط زیست است و وعدهٔ پیشین این کشور برای سه‌برابر کردن تولید انرژی‌های تجدیدپذیر هم در همین راستاست، اما کارشناسان اقلیم می‌گویند که برنامهٔ این کشور برای مقابله با تغییراقلیم در برابر سهم آن در شدت گرفتن این پدیده ناکافی است. امارات بعد از همهٔ فشارها و انتقادات، وعده داده است در جریان سه هفته برگزاری اجلاس، اعتراضات اقلیمی هم برپا می‌شود. وزیر تغییراقلیم و محیط زیست این کشور می‌گوید: «ما چالش‌های تغییراقلیم را به فرصت‌ها تبدیل خواهیم کرد و با اتحاد در تلاش‌هایمان، اطمینان حاصل خواهیم کرد که COP28 به لحظه‌ای تعیین‌کننده در تلاش امارات متحده عربی و بشریت برای آینده‌ای پایدار با شکوفایی، توسعه و پیشرفت جهانی تبدیل شود.» دربارهٔ تحقق این وعده‌ها باید دست‌کم تا پایان این اجلاس منتظر بود.