به گزارش پیام ما به نقل روابط عمومی موزه ملی علوم و فناوری ایران، در سال ۱۴۰۲ موزه‌ی ملی علوم و فناوری برای سومین بار در هشتمین جشنواره‌ «علم برای همه» با موضوع بحران آب، از عموم علاقه‌مندان به علم و ادب برای شرکت در بخش داستان‌نویسی علمی-تخیلی دعوت کرد. در نتیجه‌ این فراخوان، آثار زیادی به دبیرخانه این جشنواره ارسال شد که بعد از داوری، ۱۵ داستان که بالاترین امتیاز را دریافت کرده بودند به‌عنوان آثار برگزیده‌ی جشنواره انتخاب و بعد از دریافت مجوز نشر، به‌عنوان سومین مجموعه داستان‌های کوتاه علمی-تخیلی به‌صورت الکترونیک چاپ شد. داستان‌های این مجموعه عموماً در سه رده‌ تاریخ جایگزین (تغییری کوچک در تاریخ گذشته و جلوگیری از پیشامد بحران آب در زندگی امروز)، تاریخ آینده (بازگشت از آینده به زمان حال برای حل بحران آب) و راه‌حل‌های فناورانه (اختراع دستگاه یا به‌کارگیری نوعی فناوری برای حل بحران آب) قرار گرفته‌اند.
«بهشت را برمی‌گردانم» نوشته فرشته اخلاقی، «کره‌ خاکستری» نوشته ابوالفضل آئینه‌‌وند، «چاقوی نایاب» فرهاد ناجی، «مرگ آب» نوشته نگین خادمی بحرینی، «آب در ازای جان» نوشته نیلوفر زینعلی، «آب» نوشته زهرا وحدت‌خواه، «س مثل سام» نوشته میلاد غفاریان مشهدی، «سیاره‌ اورانوس» نوشته سیماناز گلابی بجستانی، «مدرسه‌ قهرمان‌ها» نوشته طیبه صابری، «بحران خشکسالی» نوشته فاطمه دوست‌خواه، «پروژه‌ آب» نوشته محدثه عبدالحمیدی، «آب» نوشته معصومه اعتصامی، «نجات حیات» نوشته پریا رحمتی و «پیام اضطراری» نوشته وحید شاه‌ورد داستان‌های این مجموعه هستند.
داستان‌های علمی-تخیلی یکی از شیوه‌های ترویج علم است که در قالب داستان، مخاطب با مفاهیم علمی ارتباط می‌گیرد. این ژانر ادبی می‌تواند با فراهم کردن بستری برای کاوش در عواقب اقدامات و تصمیمات فعلی ما، تفکر خلاقانه و راه‌ ‌حل‌های نوآورانه‌ای را برای مشکلاتی که امروزه با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنیم درپی‌ داشته باشد؛ چنانچه پیش‌تر موضوع‌هایی مانند زلزله و همه‌گیری ویروس کرونا، منجر به چاپ دو مجموعه داستان‌های کوتاه علمی-تخیلی توسط انتشارات موزه ملی علوم و فناوری شد.