پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | انتخابات نمادین برای مهاجران

چطور کمپین «پاسپورت مهم نیست» مهاجران اتریش را از حق مشارکت سیاسی آگاه کرد؟

انتخابات نمادین برای مهاجران





انتخابات نمادین برای مهاجران

۱۵ آذر ۱۴۰۱، ۱۰:۱۴

مگر می‌شود در کشوری زندگی کنید که تصمیمات سیاستمداران آن مستقیم بر زندگی‌تان تاثیر بگذارد اما هیچ حقی بر مشارکت سیاسی و انتخاب آن سیاستمداران نداشته باشید؟ بله، پناهجویان، پناهندگان، مهاجران و شهروندان بدون پاسپورت در اتریش (و البته بسیاری از کشورهای دنیا) چنین وضعیتی دارند. یک سازمان غیرانتفاعی اتریشی با برگزاری انتخاباتی نمادین برای شهروندان بدون پاسپورت تلاش برای تغییر قوانین و آگاه‌سازی مهاجران از حق خود بر مشارکت سیاسی دارد.

 

برگزاری انتخابات‌های نمادین برای مهاجران و شهروندان بدون پاسپورت ابتکار سازمان غیرانتفاعی اتریشی SOS Mitmensch (یاری به هم‌بشر) است که در انتخابات تابستان ریاست جمهوری فدرال در اتریش توانست در یک رکورد بی‌سابقه مشارکت 8500 نفر را جلب کند. دنیس کپی‌چیوک کارشناس کمپین در این سازمان در گفت‌وگو با «پیام ما» می‌گوید: «ما همزمان با انتخابات‌های مهم، انتخابات موازی برای شهروندانی که پاسپورت اتریشی ندارند برگزار می‌کنیم. با همکاری با سازمان‌های غیرانتفاعی در سرتاسر اتریش باجه‌های رای‌گیری برپا می‌کنیم تا شهروندانی که حق رای ندارند، از پناهجویان و پناهندگان تا مهاجران، هنرمندان و دانشجویان و … بتوانند فارغ از وضعیت شهروندی نظر و رای خود را به صورت همگانی اعلام کنند.» در این همکاری بین سازمان‌های غیرانتفاعی در کمپینی که #پاسپورت_مهم_نیست نام دارد دیگر سازمان‌های نتایج را شمارش کرده و برای Mitmensch می‌فرستند و نتیجه نهایی پس از تایید و بازبینی اعلام همگانی می‌شود. در این انتخابات نمادین الکساندر فن در بلن با کسب سه چهارم آرا به عنوان رئیس جمهور فدرال انتخاب شد؛ نتیجه‌ای که بر انتخابات رسمی در اتریش هم هم‌خوانی دارد.

مهاجران و پناهندگان در چنین کمپین‌های فرصت «تمرین دموکراسی» دارند. آنها در رخدادهای مربوط به این کمپین می‌توانند بحث سیاسی کنند و نظرات خود را بیان کنند. مشارکت‌جویی برای مهاجران و مطالبه‌گری از سیاستمداران در این زمینه، در نهادهای جامعه مدنی اروپا سابقه طولانی دارد

یک سوم شهروندان مقیم اتریش از حق رای محروم هستند
کمپین «پاسپورت مهم نیست» از یک پرسش ساده اما بدیهی آغاز شده است. چطور می‌شود مقیم کشوری باشید که نظرات و تصمیمات افرادی قدرتمند به طور مستقیم بر زندگی شما تاثیر می‌گذارد، اما به دلیل نداشتن یک برگه هویتی، پاسپورت یا … از حق شهروندی خود محروم باشید و هیچ مشارکتی از انتخاب افرادی که سرنوشت زندگی شما را تعیین می‌کنند نداشته باشید؟
کپی‌چیوک در این باره به «پیام ما» می‌گوید: «اتریش قوانین شهروندی بسیار محدودکننده‌ای دارد. سازمان ما قصد دارد با این کمپین آگاهی‌رسانی هم مهاجران را نسبت به حقوقشان آگاه کند و هم جامعه را از اثرات دیگری‌سازی و پیامدهای مخرب این جداسازی‌ها آگاه کند. یک سوم افراد مقیم در اتریش از رای دادن محروم هستند.»
مهاجران و پناهندگان در چنین کمپین‌های فرصت «تمرین دموکراسی» دارند. آنها در رخدادهای مربوط به این کمپین می‌توانند بحث سیاسی کنند و نظرات خود را بیان کنند. مشارکت‌جویی برای مهاجران و مطالبه‌گری از سیاستمداران در این زمینه، در نهادهای جامعه مدنی اروپا سابقه طولانی دارد. در آلمان نزدیک به انتخابات معمولا میتینگ‌هایی برگزار می‌شود که در آن نامزدها و نمایندگان احزاب حضور پیدا می‌کنند و درباره سیاست‌های خود، به‌ویژه در حوزه مهاجرت، مناظره کرده و به پرسشگران مهاجر پاسخ می‌دهند. مطالبه حق رای معمولا در چنین گردهمایی‌هایی مطرح می‌شود.
سازمان SOS Mitmensch اما معتقد است هر چند نتایج انتخاب نمادین با جزئیات و به تفکیک اعلام می‌شود، اما هرگز نباید آن را بازنمای کل جامعه مهاجرین و کل جامعه بدون پاسپورت دانست. سخنگوی این سازمان در این‌باره می‌گوید: «نتایج این انتخابات تنها بازنمای حال و هوای سیاسی افرادی است که از روش‌های متفاوت از کمپین ما باخبر شدند. آنها دوست دارند مشارکت فعال سیاسی داشته باشند و مثال و نمادی از یک دموکراسی مشارکتی را به همه مردمان اتریش نشان دهند.»
همبستگی دانش‌آموزان با مهاجران
از دیگر نکات قابل تامل این کمپین مشارکت 50 مدرسه در این انتخابات نمادین است. نزدیک به 4000 دانش‌آموز در همبستگی با کسانی که در اتریش زندگی می‌کنند اما حق رای ندارند، در این انتخابات نمادین شرکت کردند. مشارکت معلمان و همراهی آنها با دانش‌آموزان در برقرار کردن حوزه‌های رای‌دهی و همچنین آگاهی‌رسانی و مطالبه‌گری برای دریافت حق رای برای شهروندان بدون پاسپورت و مهاجران در اتریش نیز از تجربه‌های دلگرم این کمپین بوده است. در بیانیه این سازمان آمده است: «اشتیاق به مشارکت و واکنش دانش‌آموزان حاکی از این است که مسئله به حاشیه رفتن مهاجران به طور خاص برای آنها مهم است. چرا دانش‌آموزان مهاجر که در کشور ما زندگی می‌کنند و به مدرسه می‌روند باید به دموکراسی اهمیت دهند، اگر نتوانند هیچ مشارکتی در آن داشته باشند؟» یکی از دانش‌آموزان شرکت‌کننده در کمپین که خود مهاجر است درباره این تجربه گفته است: «شهروندان مهاجر باید در این کشور جدی گرفته شوند و فرصت واقعی برای بیان و ابراز خود و تصمیم‌گیری در این محیط داشته باشند. من 18 ساله هستم و 18 سال هم در همین جا زندگی کردم. اینجا خانه من است.»
تجربه شرکت‌کنندگان و مهاجران افغانستانی
در شبکه‌های اجتماعی SOS Mitmensch مصاحبه‌هایی با شرکت‌کنندگان در انتخابات نمادین انجام شده که مهاجران و فعالان اجتماعی درباره چراییِ مهم بودن چنین کمپین‌هایی توضیح می‌دهند. برخی از این نظرات جالب توجه هستند.
«من اینجا زندگی می‌کنم. اینجا درس خواندم. اینجا کار می‌کنم. اما اتریشی نیستم. فقط چون رنگین‌پوست هستم و پاسپورتم فرق می‌کند. چرا من نباید قدرت انتخاب داشته باشم؟ چه کسی نماینده ما در وینِ عزیز ماست؟»
«انگار برای اتریشی شدن و پاسپورت گرفتن باید تمامی بخش‌های دیگر وجودت را که در واقع سازنده تو هستند دور بیندازی.»
«صدای من به عنوان یک شهروند مهاجر در خیلی از صحنه‌ها و نهادهای وین و اتریش تاثیرگذار است. در آکادمیا، نهادها، مجامع هنری و …، پس چرا در سیاست نباید صدایی داشته باشم؟ کجای این طبیعی است؟»
از کپی‌چیوک درباره شهروندان مهاجر افغانستانی پرسیدیم. بنا بر گفته او 11 درصد شرکت‌کنندگان در انتخابات نمادین اتریش تبعه افغانستان هستند که بسیاری از آنها پیشتر در ایران زندگی کردند یا به دنیا آمده‌اند.
این سازمان غیرانتفاعی خود را بخشی از یک جنبش فراگیر و جهانی برای تشویق به مشارکت کامل همه شهروندان در تمامی امکانات، فرصت‌ها و آزادی‌های یک جامعه باز و برخورداری از دولت رفاه صرف نظر از پیشینه و برنامه شخصی انسان‌ها برای زندگی‌شان می‌داند. آنها همچنین معتقدند یک جامعه دموکرات نباید هیچ انسانی را از حق جابه‌جایی محروم سازد و جابه‌جایی نیز نباید هیچ انسانی را از حق مشارکت و بهرمند شدن از حقوق اساسی خود محروم کند.
سخنگوی این سازمان معتقد است: «دموکراسی باید بر اساس مشارکت و نه محروم‌سازی شکل گیرد. ما نیاز به تفکر دوباره مفهوم سیاست هستیم. اگر سیاست برای تمامی افراد و شهروندان ساکن در یک کشور کار نکند، آن سیستم حتما با مسئله مشروعیت روبه‌رو است.»

به اشتراک بگذارید:





نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *