.
زورمان به برداشتکنندگان آب نمیرسد
۱۱ مهر ۱۴۰۱، ۸:۵۰
نخستین مسئله و حقیقتی که در برداشت از آب رها شده به دریاچه ارومیه باید واقعبینانه با آن برخورد شود این است که ما برای جلوگیری از برداشت آب توسط کشاورزان و بخش صنعت، زور و توانی نداریم. یعنی اگر کسی به صراحت بپرسد چرا جلوی برداشت آب از دریاچه گرفته نمیشود پاسخ صریح نیز این خواهد بود: چون روزمان نمیرسد. برداشت کننده اصلی آب بخش کشاورزی است که 80 درصد از آب رها شده را از آن خود میکند و قابل حذف شدن نیست. هم به دلیل کثرت در تعداد و هم به این دلیل که کشاورزی به عنوان عاملی هویتی و ریشهدار در این منطقه با معیشت اهالی گره خورده است. آنچه به عنوان راهکار قابل اجرا است نه حذف کشاورزی بلکه ایجاد بهرهوری است که ما هیچ اقدامی در مورد آن انجام ندادهایم. فارغ از این که کار در جامعه محلی و روستایی نیازمند تخصص است که از این تخصص در راه جلب مشارکت حداکثری استفاده نشد. از نظر ساختارها هم نتوانستیم کشاروزی این منطقه را به جلو برانیم و با صرف آب بالا محصولاتی تولید میکنیم بالای 30 درصد هدررفت دارد.
استاندارد برداشت از این آب رها شده باید حداکثر تا سقف 40 درصد باشد اما امروز در مورد دریاچه ارومیه به بالای 70 و حدود 80 درصد رسیده است. از سوی دیگر دست درازی بخش کشاورزی در این محدوده به این هم بسنده نمیشود و از 100 هزار حلقه چاه موجود 60 هزار حلقه چاه غیر مجاز است. با وجود بالا بردن هزینه احداث چاه، هیچ قانون با ضمانت اجرایی برای جلوگیری از آن وجود ندارد. دانش تحلیلی حجمی هم وجود ندارد که به کشاورز بگوید برای تولید مقدار معینی محصول، به چه میزان آب نیاز داری و بیش از آن هدر رفت است.
آنچه دلیل وضعیت امروز است یک یا چند عامل مختصر نیست. بلکه مجموعهای از عوامل به شکل تجمیعی است از جمله، نبود اعتبارات کافی، هزینه نکردن اعتبارات موجود با روشهای موثر کارشناسی و اثر گذار، کمبود منابع انسانی متخصص، استفاده نکردن از دانش روز، نبود اراده برای حل مسئله و فقدان قوانین محکم و اثرگذار و بازدارنده یا تشویق کننده است. آنچه میتواند دریاچه ارومیه را نجات دهد نه رهاسازی حجم وسیعی آب بدون طرح کارشناسی و غیراصولی که مدیریت منابع رها شده به آن براساس پیوست های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است که جزییات پیرامون دریاچه را به عنوان تهدیدها و فرصتهای آن بیان کند. در غیر این صورت اگر 10 برابر میزان فعلی هم آب به سمت دریاچه رها شود راهگشا نیست. زیرا حجم وسیعی آب برای تولید محصولات آببر، بدون بهره وری و با هدر رفت بالای منابع آب و خاک و محصول نهایی در اختیار کشاورزیِ بیضابطه و غیر اصولی منطقه قرار میگیرد.
برچسب ها:
آب، آب دزدی، ارومیه، برداشتکنندگان آب، جامعه محلی، چاه، چاه ژرف، خاک، دریاچه ارومیه، کشاورزان، کشاورزی، مدیریت منابع، معیشت، منابع آب
پیشنهاد سردبیر
مطالب مرتبط
کارشناسان میگویند، بخشهای مختلف دخیل در مدیریت انرژی باید به فناوری روز مجهز شوند
دانش انرژی بهروز شود
مدیر کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی لرستان:
راه دسترسی به غار کلدر سازماندهی میشود
معرفی نامزدهای وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی
مدیرعامل شرکت توانیر خبر داد
قطع برق مشترکان پرمصرف برق خانگی، تجاری و اداری
۱۳۰ میلیارد تومان به حساب چایکاران واریز شد
بهرهبرداری از سامانه بازدید نابینایان از موزهها
«پیام ما» وضعیت اشتغال زنان و سهم مشارکت آنان را بررسی کرد
بیکاری، بحران زنانه
گفتوگوی «پیام ما» با دو فعال صنعت گردشگری دربارهٔ ویژگیهای وزیر آیندۀ میراث فرهنگی
وزیر باید الفبای گردشگری را بداند
زنگ خطری جدی برای باغستان سنتی قزوین
ارتقای ایمنی ۷۶۰ هزار کارگاه کمتر از ۱۰ نیرویکار
نظر کاربران
نظری برای این پست ثبت نشده است.
تبلیغات
وب گردی
- قانون جدید اجاره ۱۴۰۳
- درایر کمپرسور چیست ؟ نحوه عملکرد و وظیفه آن
- با طراحی سایت مشتریان رقیب خود را بدزدید!
- بیماری هاشیموتو چیست؟ علائم و راهکارهای درمان
- نورپردازی کابینت آشپزخانه چه تاثیری بر روحیه افراد دارد؟
- سفر به پوکت بهترین مقصد گرمسیری آسیا با تور تایلند آرزوی سفر
- بورس شمش گلدن ارت ( خانی )
- مقایسه گچبری پیش ساخته پلی یورتان و گچبری پیش ساخته پلی استایرن
- عطر بدون سردرد – 11 عطر مخصوص افراد میگرنی
- گیلکی کناری، پژوهشگر برتر متافیزیک ایرانی بر سکوهای بینالمللی بیشتر
بیشترین نظر کاربران
«آفاق آزادی در سپهر تاریخ» در غیاب زیباکلام
بیشترین بازنشر
پربازدیدها
1
به نام حیوانات به کام باغوحشداران
2
آشکارشدن گورهای ماقبلتاریخ هنگام ساخت بزرگراه
3
«بمو» را تکهتکه کردند
4
سوداگران گنج پل تاریخی ۳۰۰ ساله در بابل را تخریب کردند
5
محیطبانها با رد زنی چرخهای موتورسیکلت به شکارچیان رسیدند
دیدگاهتان را بنویسید