پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | زبان بدن

زبان بدن





۱۰ اسفند ۱۳۹۴، ۲۱:۳۸

زبان بدن
ستاره نیکبخت
جادوی کلمات آن قدر همه ی ما را اغوا کرده است که گاهی کلمات بی صدا را ما فراموش کرده ایم مفاهیم شاید تعداد اندکی باشند که حتی به آن فکر می کند مگر آنان که جادوی کلمات را در صحنه ی ساکت زبان بدن بهتر و ژرف، درک می کنند و با دنبال معانی هستند. عمیق و خیلی از اوقات ناخواسته، در این مجال شاید نگاهی به دنیای زبان بدن بی لطف نبوده باشد شاید جالب باشد که خاطر نشان کنیم که با توجه به اینکه سال و شاید بیشتر از تکامل بشر گذشته تنها از دهه 60 میلادی نشانه های بدنی و رفتار غیر کلامی و یا همان زبان بدن مورد مطالعه قرار گرفته است و حتی بعد از آن زمان هم عموم مردم توجه چندانی به این مقال نداشته و شاید از تأثیر شگرف آن عاجز بوده اند.
به طور عمومی ما هر زمانی که به کسی صفتی چون داشتن یا شم می دهیم اشاره ای غیر مستقیم داریم با اینکه این فرد توانایی بالایی در درک زبان بدن دارد بدین ترتیب که مثلاً ممکن است او نتواند از روی رفتار فرد تشخیص دهد که آیا فرد دروغ می گوید یا نه، البته داشتن این شم در زنان و به خصوص زنانی که مادر شده کاملاً مشهود است زیرا مادران مدت ها یاد می گیرند که بدون کلام با زبان بدن کودک خود، که هنوز توانایی حرف زدن را ندارد پاسخ دهند و در بیشتر اوقات هم پاسخ ها کاملاً درست بوده و باعث آرامش کودک خواهد شد و نتیجه بخش بوده است «بدن نخستین و طبیعی ترین ابزار انسان برای ارتباط است».
بدون شک آشنایی با زبان بدن (badlylanguage) در داشتن ارتباطی تاثیرگذار می تواند مفید واقع شود و هم چنین می توان از سیگنال های ناخواسته ای که زبان بدن ما به مخاطب می دهد و ما به دنبال فرستادن یا فهماندن آن علامات نیستیم و حتی گاهی عکس هدف ها را نشان می دهند هم جلوگیری کرد.
در صنعت فروش، خدمات، و هر گونه فعالیتهایی که نیاز فراوان تری به ارتباط و بالطبع ارتباط تأثیر گذار داشته باشد استفاده از زبان بدن می تواند کلید قفل های بسته ای باشد که به کمک کلمات یا هرگز و یا به راحتی باز نمی شوند در این رابطه نوشته و مقالات و کتاب های زیادی وجود دارد که می توان با مطالعه آنها با علامت های بدن بیشتر آشنا شد و هم چنین گستره ی علامت و اشارات بدن بسیار بیشتر و حتی در مواردی بسیار چند بعدی تر از کلمات ظاهر می شوند.
به عنوان مثال چنانچه کودک پنج ساله به والدین خود دروغ بگوید، بلافاصله پس از آن دهانش را عمداً با یک یا هر دو دست می پوشاند، حرکت گرفتن دهان، می تواند در بسیاری از موارد والدین در مورد دروغ گفتن کودک هشدار می دهد. یا لبخند زدن، در بیشتر اوقات انسان ها لبخند زدن را نشانه تائید یا حساسیت تشخیص می دهند، اما تجربه نشان داده است تنها لبخندی واقعی است که عضلات چشم را هم درگیر کند و هم چنین بیشتر از 50 ثانیه هم طول نکشد و در آخر، تمام تلاش این چند خط این بود که همگی ما را کنجکاوانه وا دارد، توجه کردن، زبان بدن، زبانی که بیشتر از کلمات تأثیر مشترکی را خواهد گذاشت و مشترک است شاید بین بسیاری از مردمان این کره ی زمین که حتی زبان نوشتاری و گفتاری متفاوتی دارند.
1- جامعه شناسی بدن- داوید سوبروتون
2- زبان بدن- آلن پیز

به اشتراک بگذارید:





مطالب مرتبط

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *