پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | محمدرضا‌خانی معاونت خدمات شهری شهرداری در بازدید از محل نگهداری و عقیم‌سازی حیوانات بلا صاحب و در جمع فعالین حقوق حیوانات: ضارب سگ‌ها به دست قانون سپرده می‌شود

محمدرضا‌خانی معاونت خدمات شهری شهرداری در بازدید از محل نگهداری و عقیم‌سازی حیوانات بلا صاحب و در جمع فعالین حقوق حیوانات: ضارب سگ‌ها به دست قانون سپرده می‌شود





۱۰ اسفند ۱۳۹۴، ۲۱:۲۰

محمدرضا‌خانی معاونت خدمات شهری شهرداری در بازدید از محل نگهداری و عقیم‌سازی حیوانات بلا صاحب و در جمع فعالین حقوق حیوانات:
ضارب سگ‌ها به دست قانون سپرده می‌شود

دیروز مطلبی با عنوان سه شنبه‌ها روز پاکی کارتن خوابها در روزنامه‌ی پیام‌ما منتشر شد و در ابتدای مطلب متذکر شدیم که مردم کرمان بارها ثابت کرده‌اند که دغدغه‌ی کمک به همنوع و دلسوزی برای همه‌ی موجودات زنده‌را دارند و با اجرای پروژه‌هایی مثل دیوار مهربانی و بازارچه‌های خیریه‌ و… مسولیت پذیری خود را به عنوان شهروندانی با فرهنگ و اهل اندیشه بارها و بارها به اثبات رسانده‌اند، امروز هم شاهد عمل خیر و خداپسندانه‌ی دیگری از مردم کرمان بودیم، سامان‌دهی، جمع‌آوری، واکسیناسیون،‌نگهداری و عقیم‌سازی سگ‌های بدون صاحب در کرمان، بگذارید داستان را از ابتدا روایت کنم:
امروز یکی از دوستان با من تماس گرفت و گفت: تو که روی این مسائل کار می‌کنی بیا تا جای جالبی را به تو نشان بدهم! تا وقتی که ماشین وارد جاده‌ی کوهپایه شد نمی‌دانستم که به کجا می‌رویم فقط گفته بود می‌رویم تا شاهد کاری از یک سمن و شهرداری باشیم،‌وقتی که به محل دفن زباله نزدیک شدیم به سمت راست جاده پیچید و ماشین را تا روبه‌روی در بزرگی برد که تابلویی بالای در این کلمات را بر خود داشت:
سازمان مدیریت پسماند
محل نگهداری و عقیم‌سازی سگ‌های بلا صاحب
شهرداری کرمان
باورم نمی‌شد که کرمان هم بالاخره صاحب چنین مکانی شده و دیگر صدای دردناک گلوله خوردن هیچ سگی را نمی‌شنویم. وقتی که وارد محوطه شدیم با صدای سگ‌ها مواجه شدیم و مردمی که به صدای سگ لبخند می‌زدند و چند نفری هم مشغول رسیدگی و غذا دادن به سگ‌ها بودند و دو نفر هم یکی از کیوسک‌های فلزی که قبلا شهرداری برای روزنامه فروشی یا کارهای اینچنینی استفاده می‌کرده را سرو سامان می‌دادند تا بتوانند سه توله سگ کوچک را که معلوم بود زمان زیادی از تولدشان نمی‌گذرد را در آن کیوسک نگهداری کنند و از گزند سرما و گرما حفظ‌ شان کنند. تقریبا در میانه‌ی محوطه‌ فنسی کشیده شده بود و محوطه را به دو بخش تقسیم کرده بود و پشت فنس سگ‌های بالغ و تقریبا از آب و گل در آمده مشغول بازی و بازی‌گوشی بودند و هر از چندی هم پوزه‌شان را از لای فنس بیرون می‌آوردند تا به دست ناجیان‌شان بوسه بزنند.
با خانمی آشنا شدم به نام موفق و وی شروع کرد به گفتن: من خودم یک سگ کوچک دارم و همیشه دوست‌دار حیوانات بوده‌ام و نمی‌توانستم ناراحتی آن‌ها را ببینم تا اینکه با چند نفر دیگر از هم‌فکران اقدام به تاسیس سازمان مردم‌نهادی کردیم( که هنوز هم مراحل قانونی‌اش تمام نشده) تا بتوانیم به شکلی کاملا قانونی و در عین حال گروهی آنچه از دست‌مان بر می‌آید برای این زبان‌بسته‌های بی گناه انجام بدهیم. همانطور که می‌دانید قبلا سیاست شهرداری‌ها در مقابله با این حیوانات به گونه‌ی برخورد با آفات بوده و برای پیشگیری از انتشار بیماری‌های خطرناکی مثل هاری برخی ارگان‌ها اقدام به کشتن این موجودات با سلاح گرم می‌کردند و گاهی هم متاسفانه بین تعداد بسیار اندکی از مردم خرده فرهنگ‌های نا مناسبی دیده می‌شد که یکی از آنها آسیب رساندن و آزار دادن حیوانات است و ما خواستیم جلوی این کارها گرفته شود تا هم این مخلوقات زیبای خداوند زجر و عذابی نکشند و هم بهداشت شهری به خطر نیافتد، در نتیجه “حامیان حیوانات آزاد استان کرمان” را پایه گذاری کردیم.تا بتوانیم با تشکیل کارگروه‌های مختلف از امداد و نجات و جمع‌اوری حیوانات گرفته تا بهداشت و تغذیه را گروه‌های مختلفی از دوستداران حیوانات به عهده بگیرند و بتوانیم وظیفه‌ی انسانی و شهروندی خود را به خوبی به انجام برسانیم.
با همکاری‌های بسیار زیاد و خوب شهرداری و مدیریت پسماند توانسیم برای این حیوانات صاحب چنین مکانی بشویم و بتوانیم به جای آخرین راهکاری که معمولا آرام‌کشی بوده راهکار دیگری در پیش بگیریم و امیدواریم که روزی در سراسر استان و پس از آن در سراسر کشور چنین مراکزی دایر شود و هیچ‌وقت شاهد برخوردی ددمنشانه با هیچ مخلوقی از خدا در این سرزمین نباشیم که ایران سر آمد تاریخ و فرهنگ و هنر است و به هیچ‌وجه شایسته نیست که بگویند ایرانیان و کرمانیان حیوانات بلا صاحب را می‌کشند و این مخلوقات صدایشان جز به خالق به کس دیگری نمی‌رسد.
هنوز سرگرم شنیدن صحبت‌های فعالین این حوزه بودیم و با زوج‌هایی آشنا می‌شدیم که پرسان پرسان اینجا را پیدا کرده بودند و آمده بودند تا کمکی بکنند و یا مسولیت نگهداری یکی از سگ‌ها را بپذیرند و با خودشان ببرند که کسی گفت آقایان آمدند و به طرف در ورودی اشاره کرد، دکتر محمدرضاخانی معاونت خدمات شهری شهرداری و جهانشانی مدیر سازمان مدیریت پسماند شهرداری وارد محوطه‌ی نگهداری وعقیم‌سازی حیوانات شدند، محمد‌خانی پس از سلام و احوال‌پرسی گفت : شاید باور نکنید اما عده‌ی زیادی مرا مسخره می‌کنند و می‌گویند دکتری که سال‌ها در دانشگاه تدریس می‌کرد حالا سگ‌ها را نگه‌می‌دارد، من اما افتخار می‌کنم این وظیفه‌ی من است از نظر اخلاقی، شرعی و قانونی باید این اقدامات را انجام بدهم،(به یکی از پرسنل شهرداری که به حیوانات غذا می‌داد اشاره می‌کند) من ایشان را از جای دیگر که مشغول جوشکاری بودند به اینجا آوردم هرچند که شهرداری به جوشکار و تابلوساز احتیاج دارد اما ترجیح دادم حالا که تمایل دارند کسی را در این مکان بکار بگیرم که علاقمند باشد. من نمی‌خواهم ایجا به دست فراموشی سپرده شود ( به ما اشاره می‌کند) این روزنامه‌نگاران که همیشه از ما شکایت دارند اگر همکاری کنند و از مردم دعوت کنند که وارد این ماجرا بشوند و خودشان اقدام کنند تا اینجا به هیچ وجه تعطیل نشود، شما می‌توانید کاری کنید که این‌جا تعطیل نشود.
وی در پاسخ به اینکه آیا اعتبار خاصی برای این ماجرا در شهرداری مد نظر گرفته شده‌است؟ گفت: متاسفانه خیر اما باید در نظر گرفت که ما روزی ۴۰۰ تن زباله را دفن می‌کنیم و این یعنی یک میلیارد و دویست ملیون تومان در ماه هزینه‌ی دفن زباله است و ۱۲ میلیارد تومان هم در ماه شهرداری حقوق به پرسنل خود می‌پردازد که این هم رقم کوچکی نیست. ما امروز با شخصی آشنا شدیم که در زمینه بازیافت فعالیت می‌کند انشالله همین زمین های پشت را به ایشان می‌سپاریم و ماهانه ۷ میلیون تومان از ایشان می‌گیریم و همین پول را مستقیما در اختیار این مرکز می‌گذاریم، تا با بررسی دقیق از صفر تا صد حساب هم مشخص باشد و به گونه‌ای مدیریت بشود که حرف و حدیثی درانتهای کار نباشد و هزینه‌های رسیدگی‌های بهداشتی و واکسیناسیون و غیره هم از همین حساب تامین شود.
به خدا قسم که هیچ وقت نگران این موضوع نبودیم که بگویند شهرداری سگ‌ها را می‌کشد چرا که قبلا هم هر چقدر نوشتند که شهرداری ها سگ‌ها را می‌کشد هیچ وقت هیچ ارگانی با شهرداری‌ها برخورد نکرد که چرا سگ‌ها را می‌کشند؟ و کسی بازخواست نشد. اما به قول آقای جهانشاهی حیوانی که خدا به او جان داده را من چگونه می‌توانم به خودم حق بدهم که جانش را بستانم؟ و من بارها گفته‌ام که تحت هیچ شرایطی اگر بفهمم که کسی یک شلیک به سگ‌ها کرده من هیچ‌وقت رهایش نمی‌کنم و اصلا برایم اهمیتی ندارد که چه کسی و یا در چه موقعیتی از شهرداری مرتکب چنین کاری شده‌است من به شخصه تمام تلاشم را می‌کنم تا وی را تحویل مقامات قضایی بدهم و اشد مجازات قانونی درمورد وی اجرا شود.
پی نوشت:علاقمندان می‌توانند با این شماره جهت همکاری با حامیان حیوانات تماس بگیرند ۰۹۱۳۹۴۶۰۲۱۹

به اشتراک بگذارید:

برچسب ها:





نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *