سه‌شنبه 28 تیرماه بود که از مازندران خبر رسید مسئولان نوشهر قصد دارند جاده جنگلی ماشلک در منطقه کجور نوشهر، که از میان منطقه حفاظت ‌شده البرز مرکزی می‌گذرد را آسفالت کنند. «پیام ما» در گزارش روز چهارشنبه در گفت‌وگو با منابع محلی این موضوع را بررسی کرد. تصمیمی که به گفته رئیس اداره محیط زیست نوشهر هر چند سال یک بار روی میز مدیران محلی و شهرستانی به ویژه فرمانداری شهرستان نوشهر قرار می‌گیرد و اجرای آن با پیگیری فعالان محیط ‌زیستی و مردم محلی به مدتی به تعویق می‌افتد. حالا دوباره خبر آمده که شورای حفظ حقوق بیت‌المال با این طرح مخالفت کرده است.

انتقادها از جاده‌سازی در البرز مرکزی این بار چنان جدی شد که دامنه آن به شورای حفظ حقوق بیت‌المال مازندران رسید. با دخالت این شورا، اجرای این طرح لغو و شاید بتوان گفت بار دیگر به تعویق افتاد. یک عضو شورای حفظ حقوق مازندران در این باره به «پیام ما» می‌گوید: این شورا قاطعانه با آسفالت جاده جنگلی، ماشلک به کجور که در منطقه حفاظت شده البرز مرکزی قرار دارد، مخالف است.
جلیل کاویان‌پور تصریح می‌کند: حتی اگر مجوزی از سوی سایر دستگاه‌ها برای انجام این پروژه صادر شده باشد، باز هم با آن مخالفیم و اجازه انجام آن را نخواهیم داد چرا که مبنای صدور هر مجوزی باید قانون باشد.
آسفالت کردن جاده جنگلی ماشلک در یکی از ارزشمندترین مناطق حفاظت شده ایران به دلیل تنوع زیستی گونه‌های جانوری، در حالی از سوی برخی از مسئولان این استان دنبال می‌شود که براساس شواهد مردم محلی ساکن در روستاهای بخش کجور با این پروژه مخالفند.
پس از انتشار احتمال آغاز این طرح، اهالی کجور و ویسر، یعنی گروهی که مسئولان اعلام می‌کنند این طرح برای رفاه آنان در حال انجام است با امضای طوماری مخالفت خود با آسفالت کردن این جاده جنگلی و حفظ این منطقه به عنوان اولویت خود اعلام کردند.
همچنین این جاده یکی از زون‌های حفاظتی ثبت شده در پرونده ثبت جهانی جنگل‌های هیرکانی است که در نبود پایگاه‌های مستقر و یگان‌های حفاظت میراث مورد گزند و آسیب قرار می‌گیرد. یعنی این پهنه علاوه بر بهره‌مندی از قوانین حفاظتی مناطق حفاظت‌شده محیط‌زیستی، ذیل مقررات و ضوابط پهنه‌های طبیعی که به ثبت در فهرست میراث طبیعی جهانی نیز رسیده‌اند؛ قرار می‌گیرد و علاوه بر قوانین داخلی، ضوابط کنوانسیون‌های بین‌المللی نیز بر آن حاکم است.
بر اساس شنیده‌ها از منابع محلی این طرح مورد حمایت دادستان استان و دادستان شهرستان نوشهر نیست. موضوعی که می‌تواند مژده پایان قصه تکراری جاده ماشلک باشد.
منطقه حفاظت شده البرز مرکزی مابین استان‌های تهران، البرز و مازندران قرار گرفته و طی مصوبه شماره ۴ شورای عالی محیط زیست مورخ 13 مهرماه 1346 به‌ عنوان منطقه حفاظت شده به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است.
یک کارشناس و فعال محیط‌ زیست نیز در گفت‌و‌گو با «پیام ما» جاده‌سازی را یکی از مهم‌ترین مشکلات مازندران به ویژه شهرهای گردشگر پذیر غرب استان می‌داند که به قیمت تسهیل دسترسی گردشگران به مناطق مختلف استان نه فقط زیستگاه‌های حیات‌وحش و مناطق حفاظت شده استان را تخریب بلکه بر سکونتگاه‌های روستایی، مشکلات پسماند و حتی منابع آبی مازندران نیز موثر است.
سهیل اولادزاد می‌گوید: متاسفانه ساخت این جاده هم در زمان اجرای طرح جنگل‌داری اتفاق افتاد و پس از آن بسته به نظر یک نماینده مجلس یا فرماندار در دوره‌های مختلف برای ترمیم یا توسعه آن برنامه‌ریزی شد. در حالی که در استان مازندران مشکلات جدی در مورد دفع فاضلاب و مدیریت پسماند وجود دارد مسئولان فقط به جاده‌ها به دلیل امکان دسترسی گردشگران به همه مناطق فکر می‌کنند.
او ادامه‌ می‌دهد: در حالی که نمی‌توان از مناطق حفاظت شده بدون تایید سازمان حفاظت محیط زیست حتی یک علوفه کند، مسئولان اقدام به آسفالت جاده‌ای می‌کنند که از وسط منطقه حفاظت شده می‌گذرد و محل زندگی گونه‌های زیستی منحصربه فردی جانوری است. نخستین اثر این کار جزیره‌ای کردن این منطقه، سلب امکان ارتباط حیات‌وحش میان بخش‌های مختلف منطقه و افزایش خطرات ناشی از حادثه و شکار برای حیات‌وحش است. این موضوع علاوه بر اثرات جانبی پس از آسفالت شدن نظیر افزایش آلودگی‌ها و تخریب‌های حاصل از افزایش بارگذاری، ورود بی‌ضابطه گردشگران، احتمال گسترش روستاها و مانند آن‌ها را به دنبال دارد.
طرح اجرای جاده آسفالت در این منطقه در حالی دنبال می‌شود که براساس گزارش سازمان حفاظت محیط زیست کشور از تعارضات و تهدیدهای موجود در این منطقه، اجرای برخی طرح‌های عمرانی بزرگ و کوچک در منطقه نظیر آزاد راه تهران شمال، تونل انتقال آب سد کرج به تهران، خط انتقال برق سیاه بیشه – ورد آورد و غیره بدون توجه به محیط‌زیستی مشکلاتی را برای عرصه‌های طبیعی و اکوسیستم منطقه به وجود آورده و توان اکولوژیک منطقه را تحت تاثیر قرار داده است. همچنین تکمیل طرح‌های هادی روستایی و شبکه جمع آوری فاضلاب روستاهای منطقه و عدم توجه به نرخ رشد جمعیت در روستاها و کمبود فضاهای موجود در محدوده روستاها برای ساخت و ساز باعث شده بسیاری از ساخت و سازها یا در اراضی ملی و یا در باغات حاشیه روستاها صورت گیرد.
حال سوال مهم از موافقان اجرای جاده اینجاست که افزایش بارگذاری و تردد خودرو، همراه با افزایش خطر قاچاق چوب و شکار در منطقه، در چند پیوست برای این عملیات عمرانی دیده یا بررسی شده که در نهایت رای مثبت به اجرای آن را به دست آورده است؟