سایت خبری پیام ما آنلاین | چالش‌های محیط زیستی توسعه در جنوب تهران

چالش‌های محیط زیستی توسعه در جنوب تهران





چالش‌های محیط زیستی توسعه در جنوب تهران

۱ اسفند ۱۴۰۰، ۰:۰۰

اخیرا در کیلومتر 38 آزاد‌راه تهران – قم و جنب رودخانه شور عملیات اجرایی زیرساخت‌ها و تسطیح برای ایجاد یک بنگاه اقتصادی با وسعت 2000 هکتار آغاز شده است. مشاهدات نشان می‌دهد به زودی این منطقه در جهت توسعه تسهیل مراودات اقتصادی و امر واردات و صادرات با کشورهای مختلف به بهره‌برداری خواهد رسید. اینکه این منطقه به جهت مجاورت با خطوط ریلی تهران – بندرعباس، جاده‌های متعدد اصلی شمال – جنوب و شرق – غرب کشور، فرودگاه بین‌المللی امام خمینی و شهر صنعتی شمس‌آباد تهران دارای ویژگی‌های منحصر بفردی است. ولی از منظر توان اکولوژیک منطقه و ظرفیت منابع آب، خاک و محیط زیست استان تهران و به ویژه جنوب آن دارای نکات مغفول مانده‌ای بوده که به چند مورد از آنها اشاره می‌شود.

فلات مرکزی ایران عموما و جنوب تهران خصوصا به دلیل محدودیت شدید منابع آب سطحی و زیرزمینی، امکان و توان اکولوژیک ایجاد چنین فضاهایی که در سطوح وسیع به یک بنگاه اقتصادی بزرگ تبدیل شوند و افرادی در آن مشغول به کار شده و امکانات زیستی و اقامتی برای آنها مهیا شود، را نداشته و مدیران چنین طرح‌هایی ابتدا باید برای تامین آب این مجموعه‌ها چاره‌جویی کرده و سپس عملیات اجرایی را آغاز کنند. در حال حاضر تامین آب چه از طریق خطوط انتقال شبکه آب شهری تهران بزرگ و چه از طریق حفر چاه در منطقه‌ای که دشت ممنوعه بحرانی بوده و دارای محدودیت است بسیار دشوار است و لذا سوال اول از موسسین این پروژه عظیم آن بوده که آب شرب، بهداشتی و فضای سبز مورد نیاز را حتی اندک از چه منابعی تامین خواهید کرد؟ موقعیت این بنگاه اقتصادی عظیم و پهناور در کنار رودخانه شور به گونه‌ای است که خواه ناخواه حداقل برای مصارف بهداشتی و یا ایجاد فضای سبز ناگزیر به استحصال آب از رودخانه شور خواهند شد. کما اینکه توسعه فضای سبز در سطح 2000 هکتار در ذیل برنامه‌های آینده این مجموعه قرار دارد و چون جریانات این رودخانه مستقیما در فاصله 50 کیلومتری در پایین‌دست به تالاب مره استان قم وارد می‌شود، لذا پیش‌بینی می‌شود در زمان بهره‌برداری به هر ترتیب استحصال آب از رودخانه شور انجام شده و به دنبال آن پایداری اکوسیستم تالاب مره قم به خطر خواهد افتاد. یکی از مناطق پرخطر از جهت وقوع فرونشست زمین همین منطقه میان ورامین، رباط‌کریم، اسلامشهر و در واقع موقعیت احداث این مجموعه اقتصادی است، که دارای ظرفیت بالای مخاطرات بسیار جدی است و ساخت و ساز در این منطقه باید با ملاحظاتی صورت گیرد و برای کاهش ریسک‌های خطر احتمالا باید تمهیداتی در نظر گرفته شود. مقابله با فرونشست سالانه در حد 30 سانتی‌متر در این محدوده دشوار است.در فلات مرکزی ایران از جمله اصفهان، کاشان، یزد، نیشابور، سمنان، تهران و قم توسعه باید محدود شود، زیرا هرگونه طرح‌های توسعه‌ای منجر به جذب جمعیت شده و مجددا تامین آب را مطرح می‌کند که با توجه به شرایط موجود و از بین رفتن بالغ بر نیمی از منابع آب‌های زیرزمینی استاتیک در این مناطق و فرونشست‌های گسترده، عملا بهره‌برداری از طرح‌های اقتصادی آسیب‌پذیر می‌شوند. بر این اساس توصیه می‌شود طرح‌هایی از این قبیل بیشتر به سواحل جنوب کشور منتقل شوند و توسعه در جنوب ایران خصوصا سواحل دریای عمان مد نظر قرار گیرد و برنامه‌ریزان کشور سعی کنند در برنامه توسعه هفتم کشور به ایجاد زیرساخت‌های اصلی در سواحل جنوبی کشور توجه ویژه‌ای کنند تا در سال‌های پیش رو بتوان با انتقال صنایع و بنگاه‌های اقتصادی قسمتی از جمعیت فعال کشور را در مناطق جنوبی کشور مستقر کرد. بارگذاری بیش از حد توان اکولوژیک در فلات مرکزی ایران انجام شده و حداقل باید از ایجاد طرح‌های توسعه‌ای جدید اجتناب کرد.

به اشتراک بگذارید:





مطالب مرتبط

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *