سایت خبری پیام ما آنلاین | در گفتگو با سایت جماران صورت گرفت: روایت زاهدی نماینده کرمان پیرامون انتشار یک تصویر جنجالی بیانیه 5 عضو معترض کمیسیون برجام کار ناصوابی بود

در گفتگو با سایت جماران صورت گرفت: روایت زاهدی نماینده کرمان پیرامون انتشار یک تصویر جنجالی بیانیه 5 عضو معترض کمیسیون برجام کار ناصوابی بود





۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ۲۱:۳۱

در گفتگو با سایت جماران صورت گرفت:
روایت زاهدی نماینده کرمان پیرامون انتشار یک تصویر جنجالی
بیانیه 5 عضو معترض کمیسیون برجام کار ناصوابی بود

یک هفته است که همه نگاه ها به سمت مجلس شورای اسلامی و اتفاقات حول محور آن است. توهین یک نماینده به وزیر امور خارجه، تحصن مقابل مجلس، اعتراض 5 عضو کمیسیون بررسی برجام به گزارش این کمیسیون، تنها بخشی از اتفاقاتی است که در این یک هفته رخ داده است. به گزارش خبرنگار پایگاه خبری و اطلاع رسانی جماران، موضوع اصلی مطرح شده در این یک هفته برجام و حواشی آن و گزارش کمیسیون مربوط به آن است. عده ای نمایندگان معتقدند که این گزارش در خارج از مجلس تنظیم شده است.  به سراغ محمد مهدی زاهدی نماینده مردم کرمان و راور در مجلس شورای اسلامی و رییس کمیسیون آموزش مجلس که عضو کمیسیون برجام نیز است رفتیم تا از او درباره انتقاداتی که مطرح می شود و همچنین موضوع دست دادن ظریف و اوباما و اقدامات مشابه سئوالاتی را بپرسیم.

در جلسه ای که گزارش کمیسیون برجام به صحن ارائه شد، حاشیه هایی به وجود آمد و 5 نفر از اعضای کمیسیون اعلام کردند که با گزارش این کمیسیون موافق نیستند، جریان چیست؟
– زاهدی: من فکر می کنم یکی از کارهای بزرگی که مجلس شورای اسلامی در طول 37 سال انقلاب اسلامی انجام داده همین گزارش است که وقت زیادی را در کمیسیون رسیدگی به برجام برای این گزارش در نظر گرفتیم. برای تدوین این گزارش از تمامی گروه ها، اشخاص حقیقی و حقوقی که درگیر با مسئله برجام بودند وکارشناس این حوزه در ابعاد حقوقی،فنی،سیاسی، امنیتی و درکل همه جنبه های این برنامه جامع اقدام مشترک دعوت و مذاکره کردیم. آنچه که در قالب گزارش بیرون آمده است ماحصل صدها ساعت وقتی است که برای رسیدگی به این امر مهم گذاشته شده و این گزارش کاملا فنی و حرفه ای ست.
نظرتان درباره اعتراض 5 عضو کمیسیون بررسی برجام چیست؟
به عقیده من کار این دوستان، ناصواب بوده است. این افراد به محتوای آنچه که در قالب گزارش ارائه شده اعتراضی نداشتند.آنچه که در گزارش آمده است، نتیجه یک کار حرفه ای، تخصصی و کارشناسی بوده است. از تمام این عزیزان دعوت شده بود که در جلسه نهایی حضور داشته باشند، دونفر از این افراد معترض یعنی آقایان بروجردی و حقیقت پور در جلسه بودند و من تعجب می کنم که این دو برادر مومن و متدین چرا در این زمینه اشکال گرفتند. می توانید سئوال کنید، وقتی آقایان تاجگردون و منصوری جلسه را به نشانه اعتراض ترک کردند. من پیش این دونفر رفتم و از آن ها خواهش کردم که دوباره به جلسه برگردند و هرنظری که داشته باشد من حمایت می کنم؛ اما نیامدند. وقتی کمیسیون اینگونه برجام را بررسی کرده که به همه نظر ها توجه شود، کم لطفی بوده که این عزیران به گزارش نهایی اعتراض کردند.
شما فکر می کنید دلیل این اعتراض چه بوده؟
نمی دانم، باید از خود این دوستان دلیلش را بپرسید. من جایی را برای اعتراض نمی بینم.
آقای دکتر، همینطور که گفتید، این گزارش نقاط مثبتی مانند گزارش های میدانی که اعضای کمیسیون از مشاهداتشان در مراکز هسته ای نظیر فردو، نطنز واراک تهیه کرده اند و نظر همه کارشان که عینا به گزارش منتقل شده است، داشته است؛ اما عده ای از منتقدین ایراداتی به این گزارش می گیرند. به عنوان مثال برخی معتقدند که یک سری مسائل محرمانه که می بایست محرمانه بماند، در این گزارش آمده است و با این کار به طرف غربی خط داده شده است که در مذاکرات احتمالی بعدی این موارد را در درخواست های خود لحاظ کنند. نظر شما چیست؟
نه، من این حرف را اصلا قبول ندارم. اولا وقتی که مقام معظم هبری فرمودند که مجلس با دقت این موضوع را بررسی کند، مجلس نمی تواند از دقت کار خودش بکاهد. ثانیا مجلس عصاره ملت است.ما باید مردم را محرم تلقی کنیم. آنچه که ما در این گزارش آورده ایم، با حفظ طبقه بندی های لازم بوده است. آنچه که لازم بوده در این گزارش آورده شود، منتشر کردیم. اگر نکاتی هم بوده است که لازم نبوده در این گزارش منتشر شود و انتشارش به نفع منافع ملی نبوده است، رعایت کردیم و درگزارش نیاوردیم. هیچ نکته ای نیست که محرمانه باشد. آنچه که در این گزارش آمده است همه منافع ملی در آن رعایت شده است.
یکی دیگر از نکاتی که مطرح می شود مربوط به قسمت حقوقی و بند چهارم این بخش است که در آن آمده است«کمیسیون این موضوع را که برجام به مد‌ت 15 سال – و د‌ر برخی موارد‌ بد‌ون هرگونه سقف زمانی ـ جایگزین NPT برای ایران شد‌ه و عملاً ایران را از این معاهد‌ه استثناء کرد‌ه است، به عنوان یک نقطه ضعف جد‌ی برای این توافق د‌ر نظر می‌گیرد‌.» موضوع اینجاست که NPT یک سند مادر است و همه دولت ها به آن پایبندند و نمی توان چیز دیگری مانند برجام را جایگزین آن کرد. برجام می تواند جایگزین پادمان هسته ای که قبل از انقلاب بین ایران وآژانس امضا شده است شود اما به هیچ عنوان نمی تواند جایگزین ان پی تی شود.جریان این بند چیست؟
تعجب ما هم در کمیسیون همین بود که چگونه در این سند به صراحت آمده است که برجام فقط برای جمهوری اسلامی ایران است و برای هیچ کشور دیگری نمی تواند باشد.
خب برجام یک قرارداد بین ایران و شش قدرت جهانی است، کشور های دیگر که آن را امضا نکردند که بخواهند از آن پیروی کنند.
نه، دقیقا همین باعث شده است که این قرارداد مباحثی فراتر از NPT و پروتکل برای کشور ما در نظر بگیرند و این ها جای تعجب دارد. مثلا در نظام خرید تجهیزات، کارگروه مشترک، تعیین مقدار غنی سازی و موارد دیگر در کجای NPT آمده است؟ برجام خیلی محدودیت های بیشتر از پروتکل و NPT برای ما لحاظ کرده است.
یعنی شما معتقدید که مواردی که در برجام آمده فراتر از NPT است؟
بله، این بندی که در گزارش آمده است ناظر به همان موضوع است و این جمله که برجام صرفا برای جمهوری اسلامی ایران است کار را خراب کرده است. همین جمله و نظر، در خیلی از بخش های توافق اعمال شده است و خیلی از مواردش به نفع کشور نبوده است.
ثلا در چه بخشی؟
مثلا در همین نظام خرید تجهیزات، یقینا بهانه دست دشمنان ما می دهد که به بهانه فروش تجهیزات بیایند و به اسرار کشور پی ببرند؛ چون گفته شده است که فروشنده تجهیزات می تواند تا آخرین مرحله یعنی تا نصب و چگونگی نصب هم نظارت کنند.فرض کنید ما تجهیزاتی را خریداری کردیم و در بحث هسته ای هم نمی خواهیم استفاده کنیم و قرار است در یک کار تحقیقاتی محرمانه پزشکی از آن استفاده کنیم.چه دلیلی دارد که بیگانه ها از اسرار کشور مطلع شوند؟
اینجا باز سئوالی پیش می‌آید…
نه، درباره برجام دیگر بس است، سئوال دیگری اگر دارید بپرسید.
پس می روم سر سئوالات بعدی، آقای دکتر! یکی از مواردی که این روزها مطرح می شود، بحث دست دادن آقای ظریف و اوباما است که حواشی به همراه داشته، نظر شما در این رابطه چیست؟
من در این باره در رسانه ها اظهار نظر کرده ام و اظهار نظرم هم موجود است می توانید مراجعه کنید و ببینید.
آقای دکتر، موضوع مشابه با موضوع آقای ظریف، قبلا اتفاق افتاده است. شما در سال 87 و زمان دولت نهم که وزیر علوم دولت احمدی نژاد بودید، خبر هایی منتشر شد که شما در حاشیه اجلاس سزامی با وزیر علوم رژیم صهیونیستی دیداری داشتید و بعد از آن شما توضیحاتی از این دیدار منتشر کردید که آن دلایل در سایت ها موجود است و نمایندگان مجلس نیز ان دیدار را سناریو سازی خواندند. مشخصا سئوال من این است که این دو اتفاق چه تفاوت هایی داشته است که هم اکنون تا این حد هجمه علیه وزیر امور خارجه می شود؟
من هم برای شما و هم سایتتان متاسفم که درست حرفی را که ضد انقلاب می زده است تکرار می کنید.
آقای دکتر اینگونه نیست، خیلی از سایت های داخلی نسبت به این موضوع واکنش نشان دادند.
من توضیح می دهم و شما هم ضبط کنید. تفاوت را هم می گویم. این دو دیدار خیلی با یکدیگر تفاوت دارند.
تفاوت ها را ذکر می کنید؟
بله، شما گزارش سال 87 ما که در سایت تابناک منتشر شده است را بخوانید می بینید. من قبل از اینکه از جمهوری اسلامی حرکت کنم اعلام کردم که به هیچ عنوان من و وزیر علوم رژیم صهیونیستی نباید کنار هم قرار بگیریم. آنها گفتند نمی شود و من هم اعلام کردم که نمی آیم و بعد این شرط من را پذیرفتند. وقتی که قرار بود حرکت کنیم، به من خبر دادند که پرچم جمهوری اسلامی در کنار پرچم رژیم صهیونیستی قرار گرفته است.باز من اعلام کردم تا پرچم رژیم صهیونیستی از کنار پرچم جمهوری اسلامی ایران برداشته نشود در جلسه شرکت نمی کنم. جلسه با نیم ساعت تاخیر شروع شد. در این نیم ساعت تاخیر به ما گفتند به فلان اتاق بروید تا برنامه شروع شود. من گفتم اگر وزیر فلانجا{رژیم صهیونیستی} هم آنجا باشد بنده نخواهم آمد.به من اطمینان دادند که او آنجا نیست. بعد اطمینان گرفتیم که نباید بیاید. اتاقی بود که دبیر کل یونسکو و تعدادی از مقامات دیگر در آن حضور داشتند. با این شرط وارد اتاق شدم. من فعلا از سرنوشت آقای رکن آبادی خبری ندارم و آرزو می کنیم که مشکلی برای ایشان به وجود نیامده باشد. آقای رکن آبادی با من به عنوان نماینده وزارت خارجه حضور داشتند. به ایشان و کاردار ایران اعلام کردم که اگر خدایی نکرده ایشان{وزیر علوم رژیم صهیونیستی} جایی پیدا شد حتما به من بگویید. یک نفر وارد اتاق شد و مشغول مذاکره با او بودیم-البته مذاکره هم نه، چون نیم ساعت وقت بود صحبت های متفرقه می کردیم. اینکه می گویم حرف شما ضد انقلاب است دقیقا همین است.
مذاکره چیست عزیزم؟ شما موظفید، از اول تا آخر ، بین خود و خدا آنچه را که گفتم بنویسید.
-{ادامه می دهد} من و آقای رکن آبادی کنار هم نشسته بودیم، یک آدم که من نمی شناختم وارد شد و روی یک صندلی چرخدار کنار من نشست. بلافاصله به آقای رکن آبادی گفتم که چک کنید ببینید این آدم کیست. کمتر از یک دقیقه طول نکشید که بنده بلند شدم. حالا اگر آنها تبانی کرده بودند تا در همین مدت زمان عکسی گرفته باشند را نمی دانم. بلافاصله بلند شدم و اعتراض کردم و حتی به جلسه هم نمی خواستم بروم که مسئولین عذرخواهی کردند.
حرف شما قبول،اما چه تفاوتی بین این دو دیدار که هر دو اتفاقی بوده است وجود دارد؟
خیلی فرق می کند، بنده نه دست داده ام و یک کلام هم حتی حال و احوال نکردم با دیدار اخیر یکی نیست.

به اشتراک بگذارید:

برچسب ها:





پیشنهاد سردبیر

مسافران قطار مرگ

مسافران قطار مرگ

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *