همه‌گیری کرونا باعث شد الم‍پیک ۲۰۲۰ توکیو با یک سال تاخیر آغاز شود اما با تغییری بزرگ. با اینکه جای خالی تماشاگران، نبود اسنک‌فروشی، حذف اتوبوس‌های گردشگری یا رزرو هتل‌ها از جذابیت همیشگی این رویداد تاریخ‌ساز کم کرد، به نظر می‌آید طرفداران محیط زیست، حذف این موارد را دقیقا همان چیزی می‌دانند که جهان برای مقابله با تغییرات اقلیمی به آن نیاز دارد. با اینکه بسیاری از شهروندان ژاپنی با برگزاری این رقابت‌ها به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا مخالف بودند اما در کمپین محیط زیست پایدار که قبل از پاندمی کرونا آغاز شد، شرکت کردند.

مردم در سراسر ژاپن دورریزهای پلاستیکی خود را که در کل به ۱۳ تن می‌رسد در سطل‌هایی ریختند که در مغازه‌ها و مدارس گذاشته شده بودند. 11.5 تن دیگر هم به‌وسیله کسب‌و‌کارها و سازمان‌ها جمع‌آوری شد و در نهایت به ساخت ۹۸ جایگاه مدال برای برندگان طلا، نقره و برنز با استفاده از پرینترهای سه بعدی منجر شد. این جایگاه‌ها بعد از پایان بازی‌ها به بطری‌های شامپو و مواد شوینده تبدیل می‌شوند.
کمیته هماهنگی بازی‌های المپیک و پارالمپیک توکیو در بررسی‌های اولیه اعلام کرد که برگزاری این رویداد بزرگ انتشار ۲ میلیون و ۷۳۰هزار تن دی‌اکسید‌کربن را به همراه خواهد داشت که مقدار آن از میزان انتشار یک ساله گازهای گرم‌کننده کره زمین در ونکوور یا ملبورن در ۲۰۱۹ بیشتر است.
اما حالا که مسافری به ژاپن نرفته و دیگر تامین غذا و اقامتگاه و تدارک‌دیدن برنامه‌های سرگرم‌کننده ضرورتی ندارد، کمیته هماهنگی بازی‌های المپیک در گزارش پایداری با محیط زیست این ماه اعلام کرد که رد ‍پای کربن ۱۲درصد کاهش پیدا کرده و میزان دی‌اکسید‌کربن به ۲میلیون و چهارصد هزار تن می‌رسد.
این کمیته امیدوار است که تلاش‌های آنها برای کاهش مصرف، استفاده مجدد و بازیافت بتواند آنها را در میان سبزترین المپیک‌های اخیر در تاریخ قرار دهد.
به گزارش رویترز، جان کارامیچاس، جامعه‌شناس دانشگاه کویینز در ایرلند شمالی که روی شیوه‌های پایداری در المپیک توکیو تحقیق کرده است، می‌گوید که اگر تماشاگران اجازه داشتند در استادیوم‌های ورزشی حضور پیدا کنند، ردپای کربن در توکیو افزایش شدیدی ‍پیدا می‌کرد.
کمیته هماهنگی المپیک توکیو نتایج میزان نشر گازهای گلخانه‌ای را بعد از پایان بازی‌ها اعلام می‌کند.
برنامه توکیو
برای برگزاری المپیکی سبز
تصمیم توکیو برای حذف تماشاگران برای کاهش خطرات ویروس کرونا بود اما کارامیچاس امیدوار است که المپیک توکیو با روالی مینیمالیستی الگویی برای المپیک‌های آینده نیز باشد.
کارامیچاس می‌گوید که در دیدگاه محیط زیستی، مفهومی وجود دارد که مقیاس کوچک هم زیباست و «این همان جهتی است که می‌خواهیم به سمت آن حرکت می‌کنیم».
محققان سه ماه پیش با انتشار تحلیلی در مجله پایداری طبیعت اعلام کردند که معیارهای پایداری با محیط زیست در ۱۶ المپیک تابستانی و زمستانی گذشته که بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۲۰ برگزار شدند، تنزل پیدا کرده است. المپیک سالت لیک سیتی ۲۰۰۲ در بالای رده‌بندی پایداری با محیط زیست قرار دارد اما المپیک ریودوژانیرو در سال ۲۰۱۶ و المپیک زمستانی ۲۰۱۴ در سوچی روسیه در قعر این جدول رده‌بندی است. این گزارش پیشنهاد می‌دهد که کوچک کردن المپیک و چرخش آن میان تنها چند شهر می‌تواند برگزاری این بازی‌ها را با توجه به محیط زیست، پایدارتر کند.
تخمین‌ها نشان می‌دهد المپیک ۲۰۱۶ ریودوژانیرو منجر به نشر ۳ میلیون و ششصد هزار تن دی‌اکسید کربن شده است. چهار سال قبل از آن در المپیک لندن، برگزارکنندگان اعلام کردند حضور تماشاگران در استادیوم‌ها با ظرفیت کامل، یک سوم گاز دی‌اکسید کربن منتشر شده را تشکیل می‌دهد.
برگزارکنندگان المپیک پاریس ۲۰۲۴، پیش‌تر اعلام کرده‌اند که میزان کربن منتشر شده آنها کمتر از نصف ردپای کربن لندن ۲۰۱۲ خواهد بود.
اما توکیو تنها با منع حضور تماشاگران قرار نیست میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهد. در دهکده ورزشکاران المپیک به جای استفاده از سوخت‌های فسیلی از منابع تجدیدپذیر انرژی استفاده می‌شود. تخت‌خواب ورزشکاران از جنس مقوای تجدیدپذیر درست شده است. برای جابه‌جایی افراد بین ورزشگاه‌ها از خودروهای برقی استفاده می‌شود و برای تزیین مدال‌های المپیک نیز از بازیافت دستگاه‌های الکترونیکی دور ریخته شده استفاده شده است. علاوه بر اینها، کمیته هماهنگی المپیک از سیاستمداران شهری توکیو و برنامه تجارت انتشار گازهای گلخانه‌ای یا ETS ، به اندازه پنج میلیون و صد هزار تن اعتبار برای انتشار گاز دی‌اکسید کربن دریافت کرده است. تجارت نشر گاز گلخانه‌ای برنامه‌ای است که در آن دولت‌ها برای تشویق سازمان‌ها به منظور کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، بودجه‌ای کمکی را در نظر می‌گیرند. در این برنامه آلوده‌کنندگان باید برای میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای خود مجوز دریافت کنند. آلوده‌کنندگانی که می‌خواهند انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را افزایش دهند مجوز خود را باید از دیگر سازمان‌ها و صنایعی که مایل به فروش مجوز خود هستند، تهیه کنند. اما با این حال برنامه پایداری بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ شامل اهدافی مانند بازیافت و استفاده مجدد از ۶۵درصد دورریزهایی است که در سراسر المپیک جمع‌آوری می‌شود. ژاپن همچنین قصد دارد ۹۹درصد اجناسی که برای این دوره از بازی‌ها تدارک دیده، بازیافت کند.
مدال‌های طلا، نقره و برنز بازیافتی
برای ساخت مدال‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو، تمام فلزات مورد نیاز برای ساخت ۵هزار مدال المپیک ۲۰۲۰ توکیو از دستگاه‌های الکترونیکی کوچک و با همکاری شهروندان ژاپنی از آوریل ۲۰۱۷ تا مارس ۲۰۱۹ بدست آمده است. یکی از شرکت‌های ارتباطاتی بزرگ این اقدام را با نصب صندوق‌های جمع‌آوری دستگاه‌های الکترونیکی در ۲هزار و چهارصد فروشگاه خود آغاز کرد. بیش از ۶ میلیون تلفن همراه به اضافه دوربین‌های دیجیتال و لپ‌تاپ و مانند آن در این مدال‌ها به‌کار رفته است. به گفته کوهی اوچی‌مورا، ژیمناست ژاپنی که سه بار برنده مدال طلا شده، بازی‌های المپیک و پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو از طرز فکر و قدردانی مردمی درست شده که از تولید ضایعات جلوگیری می‌کنند. با اینکه ژاپن کشوری است که عملا منابع فلزی باارزشی ندارد، اما این جنبش مدنی بازیافت لوازم الکترونیکی کوچک،‌ ظرفیتی معادل ۱۶درصد ذخایر طلا و ۲۲درصد ذخایر نقره دنیا را تشکیل می‌دهد. مردم ژاپن با اهدای ۷۸هزار ۹۸۵ تن دستگاه الکترونیکی که شامل ۶ میلیون و ۲۱۰هزار موبایل قدیمی و کهنه است، ساخت مدال تجدیدپذیر را به پروژه‌ای موفقیت‌آمیز تبدیل کردند. بر اساس داده‌های کمیته هماهنگی ۲۰۲۰ توکیو از این تعداد دستگاه، حدود ۳۰ کیلو طلا، نزدیک به ۴هزار و صد کیلو نقره و ۲هزار و هفتصد کیلو برنز بدست آمده است. آخرین مدال طلای المپیک که از طلای خالص تهیه شده بود سال ۱۹۱۲ در استکهلم سوئد اهدا شد. اما چهار سال پس از آن، کمیته بین‌المللی المپیک دستور داد تا میزان طلای به‌کار رفته در این مدال‌ها ۶ گرم باشد.
جونیچی کاوانیشی که از میان ۴۰۰ طراح شرکت‌کننده برای طراحی مدال‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو انتخاب شد، نیکه یا همان نایک،‌ نقش الهه پیروزی در افسانه‌های یونان باستان را در برابر استادیوم پاناتینایکوس یونان طراحی کرده است. این مدال‌ها حالت برآمدگی سنگ‌مانندی دارند که نشان‌دهنده حلقه‌های المپیک است. نوشته Tokyo 2020 پایین طرحی شطرنجی قرار گرفته است. کاوانیشی این مدال‌ها را به گونه‌ای ساخته که نشان‌دهنده سنگ‌های سخت صیقلی داده شده‌ای هستند که حالا بعد از جلا دادن با نور و مهارت می‌درخشند. قطر این مدال‌ها ۸۵ میلی‌متر و کلفتی آنها ۷.۷ میلی‌متر است.
جالب است که مدال‌های طلای المپیک تنها میزان کمی طلا دارند. وزن مدال‌های طلا ۵۵۶ گرم است اما تنها برای ۶ گرم از آن از طلای ۲۴ عیار استفاده شده است. بقیه جنس به‌کار رفته در آن از نقره است.
هر مدال نقره المپیک شامل ۵۵۰ گرم نقره خالص است. هر مدال برنز ۴۵۰ گرم وزن دارد و از برنز قرمز درست شده که ترکیبی است از ۹۵درصد مس و ۵ درصد زینک.
ماساکو کونیشی، یکی از طرفداران محیط زیست و از اعضای کمیته پایداری با محیط زیست بازی‌های توکیو می‌گوید که المپیک باید فضایی برای کربن‌زدایی و پایداری با محیط زیست باشد «وگرنه داریم به فشار روی کره‌زمین اضافه می‌کنیم».