«میرعابدین کابلی»
«کابلی» در زادگاه مادری آرام گرفت
میرعابدین کابلی در قطعه شماره یک آرامگاه شهید معتمدی در شهر بابل به خاک سپرده شد. او باستانشناس پیشکسوت و مدیر سابق موزه ملی ایران بود که 12 فروردین به دلیل نارسایی کلیه در سن ۷۸ سالگی در زادگاه مادری خود در بابل درگذشت و دیروز به خاک سپرده شد.
۱۴ فروردین ۱۴۰۰، ۰:۰۰
میرعابدین کابلی در قطعه شماره یک آرامگاه شهید معتمدی در شهر بابل به خاک سپرده شد.
او باستانشناس پیشکسوت و مدیر سابق موزه ملی ایران بود که 12 فروردین به دلیل نارسایی کلیه در سن ۷۸ سالگی در زادگاه مادری خود در بابل درگذشت و دیروز به خاک سپرده شد.
کابلی چند روز قبل به شهر بابل رفته بود تا در کنار خانواده درمان را ادامه دهد. او در این سالها دیالیز میشد و اشخاصی چون جلیل گلشن و مهدی حجت در دوران بیماری میرعابدین کابلی را بسیار همراهی کردند، اما سرانجام صبح پنجشنبه ۱۲ فروردین ۱۴۰۰ در شهر بابل درگذشت و امکان حضور در مراسم تشییع برای او به دلیل ویروس کرونا و محدودیت تردد بین شهرهای نارنجی، امکانپذیر نبود. از سوی دیگر در زمان حفر قبر کابلی در آرامگاه معتمدی، با کوزهای سفالی مواجه شدند که آنها را قبر خارج کردند. حسن فاضلینشلی دوست و همکار کابلی که بر سر مزار او حاضر شده بود، به ایسنا خبر داد که در زمان کندن قبر تکهای سفال از داخل قبر پیدا شد و به همین دلیل خاکسپاری به تعویق افتاد. او گفت: «میرعابدین کابلی باستانشناسی که تلاش زیادی برای کشف و شهود در محوطههای باستانی کشور داشت و نقش زیادی در کاوش در شوش داشت، با سفال زیست و در کنار سفال آرام میگیرد.»
همچنین جامعه باستانشناسی و میراثفرهنگی ایران در پیامهایی درگذشت میرعابدین کابلی را تسلیت گفتند. محمدحسن طالبیان، معاون میراثفرهنگی درگذشت میرعابدین کابلی از مفاخر و استادان پیشکسوت باستانشناسی ایران با نزدیک به نیم قرن حضور موثر و فعال در عرصههای پژوهش، آموزش و فعالیتهای میدانی باستانشناسی را تسلیت گفت و نوشت: خبر درگذشت استاد فرهیخته و پیشکسوت باستانشناسی و میراثفرهنگی، شادروان میرعابدین کابلی پس از یک دوره بیماری سخت در آغازین روزهای فصل رویش و بالندگی در پی درگذشت یکی دیگر از استادان مرمت کشور در سال جدید موجب تاثر و تاسف عمیق شد. استاد کابلی از جمله باستانشناسان پرتلاش عرصه علم و فرهنگ با بیش از چهار دهه فعالیت در حوزه پژوهش و آموزش بود که از نخستین سالهای حضورش در سال ۱۳۵۱ در مرکز باستانشناسی ایران و پس از آن در سال ۱۳۶۷ در سازمان وقت میراثفرهنگی و سپس در پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری علاوه بر مسئولیتهای خطیر پژوهشی و مدیریتی در ستاد سازمان وقت، با شرکت در بسیاری از کاوشهای باستانشناسی و فعالیتهای میدانی به عنوان سرپرست کاوش یا باستانشناس دستاوردهای علمی درخور توجهی را به جامعه باستانشناسی و علمی کشور تقدیم کرده بود. شرکت در کاوشهای هفتتپه خوزستان، کاوشهای ابوفندوا در خوزستان، کاوشهای شهداد کرمان در سالهای ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۲ و ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶ و ۱۳۷۳ به عنوان باستانشناس، سرپرست و معاون هیات، بررسیهای هلیلان در ایلام، به عنوان سرپرست مشترک هیات در سال ۱۳۵۳، کاوشهای تپه یحیی کرمان (پیش از تاریخ)، کاوشهای تپه حصار دامغان (پیش از تاریخ)، کاوشهای شوش خوزستان (پیش از تاریخ) به عنوان نماینده مرکز باستانشناسی، کاوشهای سنگ سیاه برازجان (هخامنشی) به عنوان باستانشناس و نقشهبردار، کاوشهای تپه جلدو در خرمآباد لرستان (پیش از تاریخ، ایلامی، ایلامی نو) به عنوان سرپرست هیات، کاوشهای ارجان بهبهان (ایلامینو)، کاوشهای شوش (هخامنشی، پارتی ، اسلام) به عنوان سرپرست هیأت در سالهای ۱۳۶۲، ۱۳۶۳، ۱۳۷۴ و ۱۳۷۵، تعیین حریم محوطه باستانی شهداد کرمان به عنوان سرپرست، کاوشهای ارجان خوزستان (ایلامینو) به عنوان سرپرست هیأت، بررسی محوطه باستانی قمرود در قم به عنوان سرپرست هیأت در سالهای ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۳ و… از جمله فعالیتهای میدانی این باستانشناس فرهیخته و پرتلاش است که نتایج دستاوردهای آن در بسیاری از همایشها و نشستهای علمی در قالب مقاله و سخنرانی ارائه شده است.
علاوه بر تلاشها و فعالیتهای ارزشمند باستانشناسی و معرفی شایسته محوطههای بسیار بااهمیت ایران، استاد کابلی مدیریت مسئولانه سایتهایی چون شوش و هفتتپه را نیز در دوره طولانی بر عهده داشت و کار حفاظت و مرمت و آموزش به جوانان را توامان انجام میداد. از این رو دکتر کابلی در حوزه پژوهش و حفاظت و مرمت جزء پیشکسوتان دلسوز عرصه میراثفرهنگی بود که تکرارشدنی نیست.
انجمن علمی باستانشناسی ایران در پیامی اعلام کرد: از دست دادن استادی خوشقلب، مهربان و تاثیرگذار که به روایت دوستان نزدیکش، تاریخ شفاهی باستانشناسی ایران بود، ضایعهای ناگوار برای باستانشناسی ایران و فرهنگدوستان این سرزمین است. استاد میرعابدین کابلی، پیشکسوت باستانشناسی ایران، بیش از ۵۰ سال از عمر خود را در راه آموزش و پژوهش باستانشناسی ایران سپری کرد. او که در سال ۱۳۲۲ در شهرستان بابل زاده شده بود، پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه در این شهرستان، در سال ۱۳۴۳ وارد دانشگاه تهران شد و با باستانشناسان بنامی چون شادروان دکتر مسعود آذرنوش و حسین بختیاری همدوره بود. شادروان کابلی مدرک کارشناسی خود را در رشته باستانشناسی در سال ۱۳۴۷ از دانشگاه تهران دریافت کرد. کابلی پس از گذراندن خدمت سربازی، در سال ۱۳۵۰ خورشیدی به استخدام ادارهکل باستانشناسی درآمد و سرپرستی فعالیتهای مهم و تاثیرگذاری در حوزه فرهنگ و تمدن ایران زمین را بر عهده داشت. کاوشهای باستانشناسی در شهداد، هفتتپه، ابوفندوا، شوش و قرهتپه قمرود و بررسیهای میدانی در شمال خراسان و درّه هلیلان از مهمترین فعالیتهای میدانی ایشان در سالهای پیش و پس از انقلاب اسلامی ایران بود. او در میان باستانشناسان به حسن خلق شهره بود و در عین جدیت در سیما و ظاهر، شخصیتی شوخطبع و طناز داشت. همکلامی با او، برای بسیاری از باستانشناسان دلنشین بود و کیست که خاطرات شیرین همکلامی با او را فراموش کند.
برچسب ها:
خفاظت و مرمت، شادروان میرعابدین کابلی، شهر بابل، میراث فرهنگی
مطالب مرتبط
نظر کاربران
نظری برای این پست ثبت نشده است.
تبلیغات
وب گردی
- ۱۰ ماده غذایی که به شما در سفر به سوی کاهش وزن کمک میکنند
- چاپ ترافارد؛ هر آنچه که باید درباره این نوع چاپ دستی بدانید
- اقدامات لازم برای اسباب کشی و جابجایی منزل
- بسته بندی مواد پودری با دستگاه ساشه: شغل پردرآمد این روزها
- طبع روغن زیتون در طب سنتی چیست؟ معرفی 4 خواص روغن زیتون
- خرید ساک دستی تبلیغاتی چه مزایایی برای هر برند دارد؟
- تعریف درست هوش مصنوعی (AI) چیست؟
- 10 ایده شغل دوم با سرمایه اولیه کم برای کارمندان
- مقایسه تعرفه پنلهای پیامکی و تبلیغاتی
- مقاصد جذاب و معروف برای کمپ زدن در طبیعت بیشتر
بیشترین نظر کاربران
معمای ریاست محیط زیست در کابینه رئیسی
بیشترین بازنشر
ستاندن حیات از غزه
پربازدیدها
1
به نام حیوانات به کام باغوحشداران
2
«بمو» را تکهتکه کردند
3
سوداگران گنج پل تاریخی ۳۰۰ ساله در بابل را تخریب کردند
4
محیطبانها با رد زنی چرخهای موتورسیکلت به شکارچیان رسیدند
5
کبوتر نماد مناسبی برای صلح است؟
دیدگاهتان را بنویسید