به مناسبت سالروز خروج نیروهای شوروی از افغانستان
امام خمینی (ره) : تصرف افغانستان یک خیال باطل است

روز چهارشنبه 26 بهمن ماه، سالروز خروج نیروی شوروی از افغانستان و عبور آخرین سرباز شوروی از روی پل دوستی افغانستان بود. بر همین اساس در ارگ ریاست جمهوری افغانستان مراسمی با حضور دکتر محمداشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان و سایر مقامات عالیرتبه این کشور و دیپلماتهای خارجی مقیم کابل برگزار شد.
آقای غنی که دراین مراسم سخنرانی می کرد گفت که جهاد دیروز به خاطر آزادی بود و جهاد امروز بخاطر آبادی است.
همچنان آقای غنی گفت که در زمان اشغال شوروی سابق جهاد به منظور آزادی و آبادانی کشور راه اندازی شده بود اما بعدها تلاش ها صورت گرفت تا مانع پیشرفت ها شوند.
27 دسامبر 1979 بود که نیروهای اتحاد جماهیر شوروی به دستور لئونید برژنف رهبر و دبیرکل حزب کمونیست برای تحقق بخشیدن آرمان پتر کبیر مبنی بر رسیدن به آبهای گرم و همینطور استقرار ببرک کارمل و تشکیل دولت دست نشانده خود در کابل، به افغانستان حمله کردند. مردم افغانستان در قالب 15 گروه جهادی، اگر چه سلاح های پیشرفته ای در دست نداشتند، ولی با همان کلاشینکوف های قدیمی که داشتند در مقابل ابرقدرت بلوک شرق ایستادگی نمودند.
زمانی، سفیر شوروی وقت در تهران به دیدار امام خمینی «ره» می رود تا تهاجم ارتش سرخ به افغانستان را توجیه نماید، امام»ره» مخالفت خود را ابراز می دارند. چنانچه خود امام»ره» می فرمایند: (آن روزی که سفیر شوروی آمد پیش من، گفت که دولت افغانستان خواسته است که شوروی، نظامی به آنجا بفرستد، به او گفتم که این اشتباهی است که شوروی می کند، البته دولت شوروی می تواند افغانستان را قبضه کند، ولی نمی تواند در آنجا مستقر شود، اگر شما خیال کرده اید بتوانید افغانستان را بگیرید و آن را آرام کنید، این خیال باطل است. ملت افغانستان مسلم است، ایستاده اند در مقابل حکومت افغانستان، شما هم اگر بروید و هر قدرت دیگر هم برود، آنجا را می گیرد اما نمی‌تواند آنها را آرام کند و بالآخره شکست می‌خورد). یا آن جایی که امام خمینی»ره» به هیچ قیمتی حاضر نمی‌ شوند به پیشنهاد وزیر خارجه وقت شوروی مبنی بر قطع حمایت از مجاهدین، جواب مثبت بدهند. قصه از این قرار است که: در زمان جهاد مردم افغانستان، آن هم در شرایطی که ایران اسلامی، در گیر جنگ نابرابر و تحمیلی با ارتش مجهز و تا به دندان مسلح صدام بود که در حقیت با چراغ سبز استکبار و حمایت همه جانبه کشور های قدرتمند دنیا و حتی برخی کشورهای به ظاهر مسلمان، علیه حکومت اسلامی تحت رهبری امام خمینی»ره» اقدامات جنگ افروزانه را روی دست گرفت، وزیر خارجه وقت اتحاد جماهیر شوروی، خدمت امام خمینی(ره) رسید و از ایشان تقاضا کرد که دست از حمایت جهاد مردم افغانستان بردارند و درعوض، شوروی‌ها، امکانات نظامی به خصوص موشک‌های دوربرد به رژیم صدام نخواهند داد تا بتواند قلب تهران را نشانه بگیرد و پایتخت مورد اقامت آن بزرگوار را تخریب کند؛ اما جواب امام خمینی(ره) چنان دندان شکن بود که باعث حیرت نه تنها وزیرخارجه شوروی که تمام قدرتمندان دنیا شد و آن پاسخ،» نه» بود در برابر بزرگترین قدرت نظامی و اقتصادی دنیا و درنتیجه امام حاضر نشد حتی به خاطر درامان ماندن جان خود و هموطنانشان، ازحمایت مجاهد مردان افغانستان دست بکشند.
سرانجام پیش بینی رهبر انقلاب درست از آب درآمد و شوروی خجلت زده و شکست خورده از افغانستان خارج شد و شکستی مفتضحانه در جهان به نام شوروی ثبت شد. به واقع شکست شوروی در افغانستان خیال خیلی ها از جمله جبهه غرب را در جهان راحت کرد، چرا که حریف پرقدرت آنها در جهان فروپاشید.
حمله ظالمانه شوروی به افغانستان نتایج ناگواری را دربرداشت. براساس آمارهایی که از سوی نهادهای بین المللی ارائه شده است، از هر صد افغانستانی، 9 نفر در جنگ با شوروی کشته شدند، 11 درصد مردم این کشور یک یا چند عضو بدن شان را از دست دادند و در این مدت روزانه 1500 نفر از افغانستان فرار می کردند. در مجموع بیش از یک و نیم میلیون نفر از افغانستانی ها کشته و 5 میلیون نفر آواره شدند که بیشترشان به ایران و پاکستان هجرت نمودند.
حالا اما پس از گذشت 28 سال از آن دوران، هنوز هم روسیه به دنبال مداخله در نظم و امنیت افغانستان است. چند وقت پیش بود که سیاستمداران کرملین اعلام کردند که از طالبان برای مبارزه با تهدیدات منطقه ای همکاری خواهند کرد و واقعیت این است که این همکاری حتی در سطح فروش تسلیحات به طالبان هم پیش رفته است.
درهمین رابطه عبدالرؤوف ابراهیمی، رییس مجلس نمایندگان افغانستان که دراین مراسم نیز سخنرانی می کرد گفت: «روسیه نباید اشتباه زمان شوروی سابق را تکرار کنند.»
وی ادامه داد:« روسیه با مداخله در امور افغانستان و با حمایت از طالبان می خواهد حکومت افغانستان را تضیف نماید.»
از سوی دیگر سرور دانش، معاون دوم رییس جمهور نیز گفت: «روسیه نباید اشتباهات گذشته را تکرار کند.»
باید خاطرنشان که می توان دو دلیل عمده را برای حمایت روسیه از طالبان متصور شد: اول اینکه، طالبان با حضور نیروهای خارجی در افغانستان مخالف است و به همین دلیل است که با دولت افغانستان مذاکره نمی کند و یکی از شروط اساسی آنها برای مذاکره با دولت افغانستان، خروج نیروهای خارجی از این کشور است. نیروهای خارجی در قالب ناتو و آیساف در افغانستان حضور دارند. روسیه نیز حضور این نیروها را خطری برای خود می داند و معتقد است که ناتو و آیساف با داشتن پایگاه در این منطقه می توانند عاملی برای ناامن شدن مناطق تحت حمایت روسیه شود و به همین دلیل از طالبان حمایت می کند تا به نوعی جنگ نیابتی را در افغانستان انجام دهد.
دلیل دوم حمایت روسیه از طالبان را می توان وجود گروه تروریستی داعش در افغانستان دانست، در آسیای میانه و روسیه گروه های تندرو مسلمان زیادی وجود دارند که غالبا با دولت مرکزی در حال نزاع هستند که نمونه آن اسلامگرایان افراطی چچنی و جنبش اسلامی تاجیکستان است. توسعه فعالیت های داعش در افغانستان می تواند باعث بسیط شدن فعالیت های این گروه در آسیای میانه و روسیه شود و امنیت منطقه را به خطر بیندازد. در نتیجه روسیه با تقویت طالبان می تواند، رقیب طالبان در افغانستان یعنی داعش را تضعیف کند و یا از بین ببرد.
در پایان باید اشاره کرد که با توجه به گذشته سیاه روسیه در افغانستان و اقدامات فعلی این کشور مبنی بر حمایت از گروه افراطی طالبان که مورد نفرت مردم افغاسنتان است، باعث شده است که افغانستان و روسیه نتوانند با هم همکاری های محکم و درازمدتی داشته باشند و روابط صرفا در همکاری های تاکتیکی خلاصه شده است.