سایت خبری پیام ما آنلاین | در حاشیه برخورد دو قطار مسافربری یاد سیستم‌های کنترل خطوط جنگ جهانی دوم بخیر

در حاشیه برخورد دو قطار مسافربری یاد سیستم‌های کنترل خطوط جنگ جهانی دوم بخیر





۶ آذر ۱۳۹۵، ۰:۵۵

در حاشیه برخورد دو قطار مسافربری 

یاد سیستم‌های کنترل خطوط جنگ جهانی دوم بخیر

 

محمدکاظم خانجانی

حادثه برخورد دو قطار مسافربری سمنان مشهد و تبریز مشهد که تا این لحظه آمار تلفات آن حداقل 44 کشته و بیش از ۱۰۰ زخمی بوده است، مرا به یاد خاطره‌ای در سال ۱۳۸۳ انداخت. در آن سال‌ها به ‌واسطه تحصیل، با قطار بسیار سفر می‌کردم. در یکی از سفرها، بلیت مستقیم از تهران به کرمان موجود نبود و به‌ناچار دو بلیت تهیه کردم. از تهران به زواره و از زواره به کرمان که تنها عیب این نوع بلیت خریدن این بود که از زمان پیاده شدن از قطار تهران، می‌بایست شش ساعت را در زواره منتظر رسیدن قطار کرمان بمانم. از این‌ دست سفرها کم نداشتم و در ذهن خودم در آن شش ساعت می‌توانستم در شهر زواره سیاحتی داشته باشم و با فرهنگ مردمی جدید آشنا شوم. ساعت چهار بعدازظهر بود که قطار به ایستگاه زواره رسید و در همان ابتدا متوجه شدم که این ایستگاه در پانزده کیلومتری شهر است و به دلیل نبودن تاکسی و هر نوع وسیله ایاب و ذهاب، امکان سیاحت در شهر وجود ندارد. به‌ ناچار در نمازخانه ایستگاه نشستم. جوانی به نمازخانه آمد، نمازش را خواند و پرسید: منتظر کدام قطار هستی؟ گفتم: قطار کرمان! گفت تا ساعت ۱۰ شب خیلی مانده است، بیا در دفتر ایستگاه بنشین. اینجا سرد است. به همراه جوان که اپراتور ایستگاه بود به دفتر کنترل رفتیم. ساختمان دفتر یادگار زمان رضاشاه بود و انبوهی از چراغ‌های چشمک‌زن و کلید، بر روی میزی بزرگ، زیر پنجره رو به ایستگاه وجود داشت. از آن جوان که بسیار مؤدب، گرم، مهمان‌نواز و از اهالی زواره بود پرسیدم کار این دستگاه‌ها چیست؟

گفت: این تجهیزات در زمان جنگ جهانی دوم توسط آلمانی‌ها و سوئدی‌ها برای راه‌آهن سراسری شمال به جنوب نصب‌شده است و به‌صورت اتوماتیک حرکت قطارها، جهت قطارها، سرعت قطارها و تعداد محور متحرک بر روی ریل را در یک‌زمان کنترل کرده، نشان می‌دهد و به‌صورت اتوماتیک جلوی هرگونه اشتباه انسانی منجر به حادثه را می‌گیرد. به شوخی به او گفتم: پس چرا شما اینجایی؟ گفت: با این دستگاه عملاً امکان حادثه وجود ندارد ولی یکی از خصوصیات این دستگاه این است که حضور اپراتور را نیز چک می‌کند و اگر در مواقع لازم با فشار دادن کلیدهای خاص اعلام حضور نکنیم، عدم حضورمان را با تلگراف به مرکز اطلاع می‌دهد. در تأیید صحبت‌هایش نیز به این نکته اشاره کرد که تاکنون در خط راه‌آهن سراسری شمال به جنوب هیچ حادثه‌ای از نوع برخورد قطار رخ نداده است و تنها حوادث، خروج قطار از ریل به سبب کهنه بودن ریل‌ها بوده است. حال که به حرف‌های آن جوان فکر می‌کنم دلم بیش ‌از پیش برای کشته‌شدگان حادثه اخیر می‌سوزد زیرا به‌سادگی می‌توان دریافت که این حادثه (که در آن حداقل شش خطا و قصور علنی مشاهده می‌شود) یک حادثه نبوده است بلکه دلیل آن عملکرد کشنده سیستم کنترل الکترونیکی و بی‌کفایتی و بی توجهی نیروهای ناظر انسانی بوده است؛ به بیان‌ دیگر در حال حاضر سیستم‌های کنترل خطوط جدید راه ‌آهن کشور، حتی قابلیت‌های کنترلی دوران جنگ جهانی دوم را ندارند.

 

به اشتراک بگذارید:





پیشنهاد سردبیر

مسافران قطار مرگ

مسافران قطار مرگ

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *