پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | گزارش خبرگزاری فرانسه از باغ‌های پسته استان کرمان خشک‌سالی نفس پسته را گرفت

گزارش خبرگزاری فرانسه از باغ‌های پسته استان کرمان خشک‌سالی نفس پسته را گرفت





۱۵ شهریور ۱۳۹۵، ۰:۰۵

گزارش خبرگزاری فرانسه از باغ‌های پسته استان کرمان
خشک‌سالی نفس پسته را گرفت

خبرگزاری فرانسه در یک گزارش میدانی از باغ‌های پسته استان کرمان ، از بحران بی‌آبی و خشک شدن رو به گسترش باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی این منطقه به دلیل تغییرات اقلیمی و بحران بی‌آبی خبر داده است.
این گزارش از پایان یافتن یا کاهش بی‌سابقه سطح آب‌های زیرزمینی خبر داده و به نقل از کشاورزان منطقه از تعطیل شدن تدریجی کشت و کار آن‌ها در اثر بی‌آبی خبر داده است.
بر اساس این گزارش در روستایی در منطقه سیرجان درختان پسته سال‌هاست که خشک‌شده‌اند و در اثر تابش نور آفتاب شاخه‌های آن‌ها سفید شده‌اند. در اثر مصرف بی‌رویه آب‌های زیرزمینی در طی دهه‌های گذشته، آب‌های زیرزمینی این مناطق خشک‌شده و رو به پایان گذاشته است. آخرین خانواده کشاورز 10 سال پیش این منطقه را ترک کرده است و روستای بی جمعیت همانند یک مستعمره متروک به نظر می‌رسد.
پسته بزرگ‌ترین صادرات غیرنفتی ایران است. سال گذشته تولید پسته ایران 250 هزار تن بوده است که تنها ایالات‌متحده توانسته است از این میزان تولید پیشی بگیرد. سال‌هاست که شهرهای استان کرمان به‌واسطه صادرات پسته رونق یافته‌اند، اما به نظر می‌رسد تغییرات اقلیمی و بحران خشک‌سالی ، نَفَس تولید و کشت پسته در این استان را به شمارش انداخته است. در نزدیکی شهر سیرجان یک خط طولانی از گودال‌های بزرگ در زمین ایجادشده است که شبیه محل اصابت بمب در زمین است . این گودال‌ها در اثر استفاده بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی و نِشَست زمین در اثر آن ایجادشده‌اند.
«حسن علی فیروزآبادی» کشاورز روستای ایزد آباد می‌گوید: «کشاورزی در این منطقه از بین رفته است.» این کشاورز بیش از نیم‌قرن در ایزد آباد زندگی کرده است. کشت و کار او نیز در اثر بی‌آبی و خشک‌سالی به‌شدت تحت تأثیر قرارگرفته است. برخی از درختان او که بسیار قدیمی هستند دوران طلایی سلطنت شاه‌عباس در قرن هفدهم میلادی را به یاد دارند.
او می‌گوید وقتی کودک بوده است آب‌های زیرزمینی منطقه در عمق 10 متری بود اما هم‌اینک عمق آب‌های زیرزمینی به 150 متر رسیده است و علاوه بر آن مشکل تلخی و شوری آب هم وجود دارد.
به گفته فیروزآبادی بسیاری از ساکنان روستایش به شهرها مهاجرت کرده و به کارهایی چون کارگری یا رانندگی اشتغال دارند.
او می‌گوید اگر 10 سال دیگر به اینجا بیایید احتمالاً هیچ‌چیزی باقی نخواهد ماند.

به اشتراک بگذارید:





مطالب مرتبط

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *