این نخستین‌بار نیست که شورای یک شهر تصمیم می‌گیرد نام معابری که در ذهن مردم حک شده را تغییر دهد. معابری که هویت آن شهر را می‌سازند در جای‌جای کشور بارها با تصمیمات شورایی تغییر کرده اند. برای نمونه پیش از این شورای شهر کرمان در تصمیمی عجیب نام خیابان «میرزا آقاخان کرمانی» را به «میرزا کوچک‌خان جنگلی» تغییر داده بود.
اکنون نوبت به بلوار آزادی شیراز رسیده است. بلواری که مغازه‌دارها و ساکنین آن را به نام بلوار آزادی می‌شناسند اما شورای شهر ادعا می‌کند که هیچ‌کس اینجا را به این نام نمی‌شناسد و مردم سال‌هاست به حد فاصل میدان آزادی تا میدان قائم، بلوار امام خمینی می‌گویند. یک عضو شورای شهر شیراز که نخواست نامش فاش شود در گفت‌وگو با «پیام ما» شاهد مثال این ادعا را نام امام خمینی بر شعب بانک‌های بر این بلوار می‌داند و می‌گوید:‌ «نام این خیابان، بدون هیچ مصوبه‌ای پیش از این بلوار امام خمینی بود و قدیمی‌های این محل اینجا را به عنوان بلوار امام خمینی می‌شناسند. به‌علاوه تغییر نام باید با مصوبه ادوار شورا در سیستم ثبت شده باشد اما این خیابان اصلاْ مصوبه‌ای نداشت و شهرداری تابلو آزادی را به اشتباه بر سر این خیابان نصب کرده بود.»

یک عضو شورای شهر شیراز با اشاره به آیین‌نامه و قانون می‌گوید که برای اینکه نام هر دو طرف خیابان مشابه باشد، آنها باید رو‌به‌روی هم قرار بگیرند اما بلوار آزادی از حد فاصل میدان امام حسین تا آزادی و سپس میدان آزادی تا قائم خیابانی به شکل حرف انگلیسی ال (L) است و در واقع دو خیابان مجزاست که یک نام بر آن گذاشته شده بود

روایت مغازه‌دارهای شیرازی اما با روایت عضو شورای شهر در تناقض است. آنها می‌گویند بیش از سه دهه است که همه این بلوار را با نام آزادی می‌شناسند. اپراتور یک موسسه و انتشارات آموزشی که بیش از پنج سال است در این بلوار کار می‌کند، می‌گوید: «‌اینجا را همه به نام بلوار آزادی می‌شناسند.»
صاحب یک مغازه ماهی فروشی هم در پاسخ به این پرسش که این خیابان را به چه نامی می‌شناسد و چطور به دیگران نشانی می‌دهد، می‌گوید: «خودش هم ساکن همین محل است و این خیابان از اول بلوار آزادی بوده و پارک آزادی هم که نبش این خیابان قرار دارد به همین دلیل نامش آزادی‌‌ست. او می‌گوید که این تغییر نام‌ها چیزی را تغییر نمی‌دهد و همه نام‌های قدیمی کوچه خیابان‌ها در ذهنشان ماندگار شده:‌ «ما اهالی هنوز به میدان قائم هم می‌گوییم میدان اشرفی با اینکه نامش تغییر کرده است. بلوار آزادی هم نامش را تغییر داده‌اند اما چیزی تغییر نمی‌کند و ما در آدرس می‌نویسیم بلوار آزادی و پستچی‌ها هم می‌دانند که بسته را کجا ببرند.»
ایراد فنی علت تغییر نام بلوار آزادی
یک عضو شورای شهر شیراز با اشاره به آیین‌نامه و قانون می‌گوید که برای اینکه نام هر دو طرف خیابان مشابه باشد، آنها باید رو‌به‌روی هم قرار بگیرند اما بلوار آزادی از حد فاصل میدان امام حسین تا آزادی و سپس میدان آزادی تا قائم خیابانی به شکل حرف انگلیسی ال (L) است و در واقع دو خیابان مجزاست که یک نام بر آن گذاشته شده بود. او تاکید می‌کند که این اشتباه گردن شهرداری شیراز بوده: «‌این اشتباه شهرداری بود که به غلط تابلو نام آزادی را بر سر این خیابان نصب کرده بود.» این در حالی است که نص صریح مصوبه اول مردادماه کمیته نامگذاری معابر و اماکن عمومی شورای شهر شیراز، ادعای این عضو شورای شهر را زیر سوال می‌برد:‌ «در یکصد و بیست و یکمین جلسه علنی (عادی) شورای اسلامی شهر شیراز با حضور ۱۲ نفر اعضای شورا بررسی شد و مستند به ماده 80 قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران مصوب ۱۳۷۵.۳.۱ و اصلاحات بعدی آن‌ با نامگذاری و تغییر نام قسمتی از بلوار آزادی حدفاصل میدان آزادی تا میدان قائم (عج) به نام بلوار «قدس» موافقت شد.»
به جز نص صریح مصوبه این عضو شورای شهر شیراز در گفت‌وگو با «پیام ما» بارها به شکل ناخودآگاه از این بلوار با نام آزادی یاد می‌کند اما با این وجود از اقدام شورا و کمیته نام‌گذاری معابر و اماکن عمومی دفاع می‌کند:‌ «مردم با مشکل آدرس‌دهی رو‌به‌رو بودند و انگار ما دو خیابان آزادی داشتیم. یعنی از میدان امام حسین تا فلکه گاز یا همان میدان آزادی، خیابان آزادی نام داشت و دارد و از میدان آزادی تا چهارراه حافظیه و میدان قائم هم باز بلوار آزادی نام داشت. به این ترتیب مردم در زمان آدرس‌دهی باید ذکر می‌کردند که کدام خیابان آزادی مدنظر آنهاست.» او در پاسخ به اینکه چرا این معبر خاص تغییر نام پیدا کرده و نام گذر دیگری گذاشته نشده است، تاکید می‌کند که این اقدام کارشناسی بوده است. او تاکید می‌کند که بخش اصلی خیابان آزادی یعنی حد فاصل میدان امام حسین تا میدان آزادی یا فلکه گاز، کماکان به نام بلوار آزادی شناخته می‌شود و تغییری در آن ایجاد نشده است. این عضو شورای شهر علت انتخاب این معبر برای تغییر نام را نیز چنین توصیف می‌کند:‌ «با توجه به اینکه قدس، قبله اول مسلمین است و باید جایی به آن اختصاص پیدا می‌کرد که عمومیت داشته باشد و مکان مناسب جایی بود که خیابان‌های اصلی شیراز باشد که چون بلوار آزادی فرعی که نامش بلوار امام خمینی بود، باید نامش عوض می‌شد و ما باید یک نامی برای آن انتخاب می‌کردیم.»
امور مساجد برای هویت شهر به جای مردم تصمیم گرفت
درحالی که از پنج سال پیش قرار بود که شهروندان شیرازی خودشان بتوانند از طریق سامانه «منام» نام‌های مورد‌ نظرشان را برای معابر پیشنهاد دهند و در تعیین نام معابر نقش داشته باشند، عضو شورای شهر شیراز که با «پیام ما» گفت‌وگو کرد، می‌گوید که تغییر نام بلوار آزادی با پیشنهاد نهادهای عمومی بوده است.
این عضو شورای شهر مدعی است این تغییر نام، سلیقه‌ای نبوده:‌ «دو سال است که امور مساجد و نهادهای عمومی، مجموعه‌های فرهنگی درخواست‌های زیادی داده بودند که نام قدس در همه کلانشهرها وجود دارد و در شیراز نیست. این پیشنهاد آمد و هیچ ارتباطی با سلیقه اعضای شورا نیز نداشت و پیشنهاد شخصی نبوده و با تصمیم همه اعضا با مشارکت جمعی این نام برگزیده شده است.» پرسش شهروندان شیرازی همچنان پابرجاست که آیا برای نام‌گذاری مکانی به نام «قدس» باید یکی از سه رکن اصلی شعار انقلاب اسلامی ۵۷ را پاک کرد؟