به گزارش پیام ما به نقل از فرهیختگان، وضعیت آثار تاریخی ایران در حوزه فرسودگی زیستی بسیار ناپایدار است. خطرناک‌ترین و شدیدترین فرسودگی زیستی ناشی از رشد گلسنگ‌ها در محوطه باستانی بیستون و پس از آن در تخت‌جمشید و پاسارگاد، میراث جهانی محور ساسانی است. نزدیک به ۵۰۰گونه گلسنگ در حال رویش روی بناهای تاریخی ایران مشاهده شده است که تأثیر فرسایشی زیادی بر سطح بناهای باستانی دارند. گلسنگ‌ها نوعی قارچ است که روی سنگ‌ها، صخره‌ها، تنه و ساقه درختان می‌رویند و می‌توانند تا ۴ هزار سال هم عمر کنند.
اردیبهشت‌ماه سال 97 خبرگزاری «مهر» دراین‌باره نوشته بود پدیده هایی نظیر گلسنگ نیز یکی از خطراتی است که نقوش تخت جمشید را با خطر زوال و محو شدن رو‌به‌رو کرده است.
هرچند از سال‌های گذشته اقداماتی برای جلوگیری از گسترش گلسنگ انجام شده اما هنوز اقدامات اساسی و قطعی برای مقابله با این پدیده صورت نگرفته و کارشناسان اعتقاد دارند که ادامه این روند خطری جدی برای این بنای تاریخی محسوب می شود.
بر اساس این گزارش، تا آن زمان طبق تحقیقات دانشمندان بیش از ۱۰۰ نوع گلسنگ در تخت جمشید شناسایی شده بود در حالی که در سال ۸۲ تعداد ۶۵ نمونه گلسنگ در این مجموعه شناسایی شده بود.