زنان را باور کنیم

زنان بخش عظیمی از جامعه را تشکیل می دهند که نقش اساسی در پیشبرد جامعه دارند. زنان؛ علاوه بر خانه داری، فرزند پروری و شوهر داری دوشادوش مردان خود در اقتصاد جامعه چه در نقش یک کشاورز یا دامدار و چه در نقش هنرمندی که به مشاغل خانگی از قبیل قالی بافی، گلیم بافی، سبدبافی، پته دوزی و… ظاهر شده اند. نقش زنان در پیشبرد جوامع ابتدایی تا پیشرفته بیش تر از مردان نباشد کمتر هم نیست. اما این«جنس» بشر همواره مورد مناقشه مردان در تصمیم گیری ها بوده است. در دنیای معاصر که جامعه سیر خود را از وضعیت کاملا سنتی به مدرن طی می کرد، جایگاه زنان در جامعه بحث داغ محافل بود. بحث هایی از قبیل تحصیل زن، حق رای، حق انتخاب شدن، احراز پست های دولتی و کرسی های قانون گذاری و…
از انقلاب مشروطه به این سو همواره بر سر این که آیا زنان حق رای دادن در انتخابات را دارند یا خیر مجادله بوده است. قشر سنتی و طبقه روشنفکر حرف خود را می زدند و جامعه نیز راه خود را می رفت. اما سال هاست که قوانین ایران با حق رای زنان و تحصیل و حتی وکالت زن هم کنار آمده است. امروز یک زن، در ایران می تواند در انتخابات شورای شهر و مجلس شورای اسلامی، که دو نهاد تصمیم گیرنده یکی در سطح شهری و دیگری در مقیاس ملی هستند، کاندیدا شوند. از ابتدای انقلاب تاکنون زنانی توانسته اند به عنوان نماینده به مجلس راه یابند. تعداد این نمایندگان همواره نوسان داشته است.
«در این مدت بخش قابل توجهی از فعالان بخش های مختلف اقتصادی، مدنی، فرهنگی، هنری و … و نیز پذیرفته شدگان دانشگاه ها را زنان تشکیل می دادند. با وجود این پیشرفت ها و تلاشی که مسوولان برای ارتقای جایگاه زن داشتند، میزان حضور زنان در مجلس شورای اسلامی اندک بود. شمار داوطلبان زن در دوره نخست مجلس شورای اسلامی 90 تن، دوره دوم 32 تن، دوره سوم 47 تن، دوره چهارم 86 تن، دوره پنجم 351 تن، دوره ششم 504 تن، دوره هفتم 827 تن، دوره هشتم 585 تن، دوره نهم 390 نامزد زن و در دوره دهم نیز یک هزار و 234 تن بود. در دوره دهم این میزان نسبت به انتخابات گذشته با رشد سه درصدی به 11 درصد از کل داوطلبان رسید.
در ارتباط با شمار نمایندگان زن در 9 دوره پیشین مجلس شورای اسلامی لازم به یادآوری است که در هر یک از دوره های اول، دوم و سوم مجلس شورای اسلامی، چهار نماینده زن (1.5 درصد مجموع نمایندگان) در مجلس حضور داشتند. در دوره چهارم، 9 نماینده زن، در دوره پنجم 10 نماینده زن، در دوره ششم و هفتم 13 نماینده زن، در دوره هشتم، هشت نماینده زن و دوره نهم 9 نماینده زن درمجلس شورای اسلامی حضور یافتند.
بنابر تازه ترین نتایج انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی، تاکنون 14 نماینده زن به طور قطعی به مجلس آینده راه یافته اند و هشت نفر دیگر نیز در دور دوم انتخابات به رقابت ادامه می دهند. از این رو، در مجلس دهم رکورد حضور زنان در خانه ملت شکسته شده و حتی این احتمال وجود دارد که 22 نماینده زن به مجلس راه یابند. (ایرنا)»
اما استان کرمان حکایتی متفاوت دارد. تاکنون هیچ زنی به نمایندگی از طرف هیچ شهرستان این استان به مجلس شورای اسلامی راه پیدا نکرده است.
در شورای شهر مراکز شهرستان ها نیز تعداد زنان بسیار کمتر از آن چیزی است که انتظار می رود و در بسیاری موارد در یک نفر خلاصه شده است. اما شورای شهر کرمان(مرکز استان) 6 زن را در ترکیب خود جای داده است. رای زنان در شهرهای بزرگ تقریبا رضایت بخش است؛ اما هر چه شهر کوچک تر می شود میزان اعتماد به کاندیداهای زن هم کمتر می شود و حتی زنان نیز ترجیح می دهند که نام یک مرد را روی برگه رای خود بنویسند.
راه اندازی کمپین هایی از جمله «100 زن در مجلس» یا «من به یک زن رای می دهم» نیز از جمله شعارهایی است که از تعصب جنسیتی حکایت دارد و باید جداگانه مورد بررسی قرار بگیرد. اما این که بسیاری از افراد نیز به یک زن به دلیل این که صرفاً یک زن است رای نمی دهند نیز به همان اندازه تبعیض جنسیتی را در دل خود پنهان دارد.
این در حالی است که زنان در دهه های اخیر در رده های مختلف اجرایی، مدیریتی و تصمیم گیری از نمایندگی مجلس گرفته تا سفارت، سخنگویی وزارتخانه، معاونت رییس جمهور و وزارت و… توانمندی خود را به اثبات رسانده اند و نباید نگران حضور آنان در مراکز تصمیم گیری و مدیریتی بود.
اما بی اعتمادی به توانمندی زنان از دیرباز در مردان وجود داشته است و این باور به صورت مزمن در ذهن اجتماع باقی مانده است. این باور در ناخودآگاه زنان جامعه نیز رسوب کرده است.
در نتیجه کاندیداهای زن استان کرمان همواره در کارزار انتخابات شکست خورده و از راهیابی به بهارستان بازمانده اند. نکته قابل توجه این است که 50 درصد رای دهندگان نیز، زن هستند و کاندیداهای مرد همین شهرستان ها گاه با کمتر از 30 درصد آرای ماخوذه به مجلس راه یافته اند.
از آن جا که در طول دهه های اخیر با توسعه امکانات تحصیلات تکمیلی، زنان بی شماری با مقطع دکترا و فوق لیسانس از دانشگاه ها فارغ التحصیل شده اند، اما باز هم زنان کمتری پا به میدان سیاست و عرصه انتخابات می گذارند و همین تعداد انگشت شمار هم مورد وثوق همگنان خود در جامعه قرار نمی گیرند.