|پیام ما| دو دهه بعد از تلاش برای حفاظت از آب‌های بین‌المللی، در نهایت توافقی برای حفاظت در نیویورک و در سازمان ملل متحد شکل گرفت. این اتفاق پس از روزها گفت‌وگوی طاقت‌فرسا و شبانه‌روزی توسط کشورهای عضو سازمان ملل به سرانجام رسید و آنها بر سر معاهده‌ای برای حفاظت از دریاهای آزاد به توافق دست یافتند و مذاکرات «پیمان اقیانوس» پس از سال‌ها به نتیجه رسید.

یک روز کامل پس از پایان رسمی مهلت مذاکرات، رئیس کنفرانس، رنا لی از سنگاپور، به اتاق 2 مقر سازمان ملل در نیویورک رفت و اعلام کرد که معاهده به توافق رسیده است. در تاریخ بعدی، نمایندگان به مدت نیم روز برای تصویب رسمی متن ملاقات خواهند کرد. این نشست که در اواخر فوریه تا سوم مارچ یعنی دوازدهم اسفندماه ادامه داشت، هدفش ایجاد یک توافق واحد برای حفاظت و استفاده پایدار از اکوسیستم‌های دریایی بود. آنطور که گاردین درباره این نشست گزارش داده، این معاهده تاریخی برای اجرای تعهد 30×30 کشورها در کنفرانس تنوع زیستی سازمان ملل متحد در دسامبر برای حفاظت از یک سوم دریا (و خشکی) تا سال 2030 بسیار مهم است.
این معاهده با پوشش تقریباً دو سوم اقیانوسی که خارج از مرزهای ملی قرار دارد، چارچوبی قانونی برای ایجاد مناطق حفاظت شده دریایی وسیع برای محافظت در برابر تلفات حیات وحش و به اشتراک گذاشتن منابع ژنتیکی دریاهای آزاد فراهم می‌کند. همچنین کنفرانسی با حضور اعضا تشکیل خواهد شد که به صورت دوره‌ای ملاقات خواهند کرد و کشورهای عضو را قادر می‌سازد تا در مورد مسائلی مانند حکمرانی و تنوع زیستی پاسخگو باشند.
اکوسیستم‌های اقیانوسی نیمی از اکسیژنی را که تنفس می‌کنیم تولید می‌کنند، ۹۵ درصد از بیوسفر سیاره را تشکیل می‌دهند و دی‌اکسیدکربن را به‌عنوان بزرگترین مخزن کربن در جهان جذب می‌کنند. با این حال تاکنون، قوانین پراکنده و ضعیف حاکم بر دریاهای آزاد، این مناطق را نسبت به آب‌های ساحلی مستعد بهره‌برداری کرده است.
ورونیکا فرانک، مشاور سیاسی صلح سبز، گفت که اگرچه سازمان آخرین متن را ندیده است اما اکنون آنچه واقعاً مهم است استفاده از این ابزار برای توسعه و بهبود وضع اقیانوس‌ها و آب‌های آزاد است.

در توافقنامه جدیدی که از آن به عنوان «توافق تاریخی برای حفاظت از آب‌های بین‌المللی» یاد می‌شود؛ مناطق حفاظت‌شده جدیدی ایجاد شده‌اند و محدودیت‌هایی را در مورد میزان ماهیگیری، مسیرهای خطوط کشتیرانی و فعالیت‌های اکتشافی مانند استخراج معادن در اعماق دریا -زمانی که مواد معدنی از بستر دریا در عمق 200 متری یا بیشتر زیر سطح برداشته می‌شوند- تعیین می‌کنند

صندوق خیریه پیو هم از «توافقنامه بین‌المللی مهم» استقبال کرد و لیز کاران، مدیر پروژه مدیریت اقیانوس Pews درباره این توافق گفت: «مناطق حفاظت شده دریایی می‌توانند نقش مهمی در تاثیرات تغییرات آب و هوایی ایفا کنند. دولت‌ها و جامعه مدنی اکنون باید اطمینان حاصل کنند که این توافقنامه تصویب شده و به سرعت لازم‌الاجرا و به طور موثر برای حفاظت از تنوع زیستی دریاهای آزاد اجرا می‌شود.»
نحوه تقسیم عادلانه منابع ژنتیکی دریایی و سود نهایی، موارد مهم توافق
این سومین بار در کمتر از یک سال گذشته است که کشورهای عضو در مقر سازمان ملل در نیویورک برای دستیابی به یک توافق نهایی دور هم جمع می‌شوند. این مذاکرات که بیش از دو هفته از 20 فوریه به طول انجامید، پنجمین دور مذاکرات پس از پایان مذاکرات قبلی در اوت گذشته بود که بدون توافق پایان یافت.
به گزارش سی‌ان‌ان، در سال 2004، سازمان ملل متحد یک گروه ویژه برای بحث در مورد حفاظت از اقیانوس‌ها تشکیل داد. در سال 2015 بود که این سازمان قطعنامه‌ای را برای توسعه یک معاهده الزام‌آور اقیانوس‌ها تصویب کرد و پس از سال‌ها گفت‌وگوهای مقدماتی، مذاکرات به طور جدی در سال 2018 آغاز شد. بسیاری امیدوار بودند که سال 2022 سال پیشرفت این مذاکرات باشد اما مذاکرات در ماه اوت -دور دوم آن سال- با شکست به پایان رسید.
حالا و در دور جدید این مذاکرات، ائتلاف بلندپروازی -که شامل اتحادیه اروپا، ایالات متحده، بریتانیا و چین است- بازیگران کلیدی در میانجی‌گری توافق، ایجاد ائتلاف به جای ایجاد تفرقه و نشان دادن تمایل به سازش در روزهای پایانی مذاکرات بودند. آنها این معاهده را به روشی منصفانه و عادلانه رهبری کردند.
یکی از موانع کلیدی که کشورهای در حال توسعه و توسعه‌یافته را تقسیم کرد، نحوه تقسیم عادلانه منابع ژنتیکی دریایی و سود نهایی بود. MGR یا منابع ژنتیکی دریایی، از مواد ژنتیکی، اسفنج‌های دریایی در اعماق دریا، کریل، مرجان‌ها، جلبک‌های دریایی و باکتری‌ها تشکیل شده است که به دلیل استفاده بالقوه در داروها و لوازم آرایشی توجه علمی و تجاری فزاینده‌ای را به خود جلب کرده است.
سایر نکات مهم شامل روش ایجاد مناطق حفاظت شده دریایی و مدل مطالعات اثرات محیط زیستی فعالیت‌های برنامه‌ریزی شده در دریاهای آزاد است.

اکوسیستم‌های اقیانوسی نیمی از اکسیژنی را که تنفس می‌کنیم تولید می‌کنند، ۹۵ درصد از بیوسفر سیاره را تشکیل می‌دهند و دی‌اکسیدکربن را به عنوان بزرگترین مخزن کربن در جهان جذب می‌کنند. با این حال تاکنون، قوانین پراکنده و ضعیف حاکم بر دریاهای آزاد، این مناطق را نسبت به آب‌های ساحلی مستعد بهره‌برداری کرده است.

اتحادیه اروپا در اقدامی که به‌عنوان تلاشی برای ایجاد اعتماد بین کشورهای ثروتمند و فقیر تلقی می‌شود، 40 میلیون یورو (42 میلیون دلار) در نیویورک برای تسهیل تصویب معاهده و اجرای زودهنگام آن متعهد شد.
مونیکا مدینا، دستیار وزیر آمریکا در امور اقیانوس‌ها، محیط زیست بین‌الملل و امور علمی که در مذاکرات نیویورک حضور داشت، گفت: «ما با توانایی ایجاد مناطق حفاظت‌شده در دریاهای آزاد و دستیابی به هدف بلندپروازانه حفاظت 30 درصدی از اقیانوس‌ها تا سال 2030، اینجا را ترک می‌کنیم.»
جسیکا بتل از WWF هم در بیانیه‌ای گفت: «آنچه در دریاهای آزاد اتفاق می‌افتد دیگر «دور از دید، دور از ذهن» نخواهد بود. ما اکنون می‌توانیم به تأثیرات تجمعی بر اقیانوس‌هایمان به گونه‌ای نگاه کنیم که نشان‌دهنده اقتصاد آبی به هم پیوسته و اکوسیستم‌هایی باشد که از آن حمایت می‌کنند.»
استخراج معادن، سم برای حیات دریایی
در توافقنامه جدیدی که از آن به عنوان «توافق تاریخی برای حفاظت از آب‌های بین‌المللی» یاد می‌شود؛ مناطق حفاظت‌شده جدیدی ایجاد شده‌اند و محدودیت‌هایی را در مورد میزان ماهیگیری، مسیرهای خطوط کشتیرانی و فعالیت‌های اکتشافی مانند استخراج معادن در اعماق دریا -زمانی که مواد معدنی از بستر دریا در عمق 200 متری یا بیشتر زیر سطح برداشته می‌شوند- تعیین می‌کنند.
به گزارش بی‌بی‌سی؛ گروه‌های ‌محیط زیستی نگران این هستند که فرایندهای استخراج معادن می‌تواند زمینه‌های پرورش حیوانات را مختل کند، آلودگی صوتی ایجاد کند و برای حیات دریایی سمی باشد.
سازمان بین‌المللی بستر دریا که بر صدور مجوز نظارت می‌کند به بی‌بی‌سی گفت: «حرکت رو به جلوی هر گونه فعالیت آتی در بستر و اعماق دریا، مشمول مقررات سخت‌گیرانه ‌محیط زیستی و نظارت خواهد بود تا اطمینان حاصل شود که آنها به‌طور پایدار و مسئولانه انجام می‌شوند.»
رابرت بلاسیاک، محقق اقیانوس در دانشگاه استکهلم هم با بیان اینکه چالش این است که هیچکس نمی‌داند ارزش منابع اقیانوس چقدر است و بنابراین چگونه می‌توان آنها را تقسیم کرد گفت: «اگر یک تلویزیون بزرگ، با کیفیت بالا و صفحه عریض را تصور کنید که فقط سه یا چهار پیکسل روی آن صفحه غول‌پیکر کار می‌کنند، این دانش ما از اعماق اقیانوس است. ما حدود 230هزار گونه را در اقیانوس ثبت کرده‌ایم اما تخمین زده می‌شود که بیش از دو میلیون گونه در اقیانوس‌ها وجود دارد.»
لورا ملر، فعال اقیانوس‌ها برای صلح نوردیک سبز، از کشورها به دلیل کنار گذاشتن اختلافات و ارائه معاهده‌ای که به ما اجازه می‌دهد از اقیانوس‌ها محافظت کنیم، انعطاف‌پذیری خود را در برابر تغییر اقلیم تقویت کنیم و از زندگی و معیشت میلیاردها نفر محافظت کنیم، تمجید کرد. او افزود: «این یک روز تاریخی برای حفاظت است و نشانه‌ای از این است که در جهان تقسیم شده، حفاظت از طبیعت و مردم می‌تواند بر ژئوپلیتیک پیروز شود.»
کشورها باید برای تصویب رسمی این توافق دوباره گرد هم بیایند و لیز کاران، مدیر تیم مدیریت اقیانوس Pews Trust، درباره اجرایی شدن این توافق به بی‌بی‌سی گفت: «مدتی طول می‌کشد تا اجرایی شود. کشورها باید آن را به طور قانونی آن را تصویب کنند تا اجرایی شود. سپس کمیته علمی و فنی که باید راه‌اندازی شود.»