کلمات، تکلیف تاریکی را روشن می کنند
۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۵، ۲۳:۳۷
کلمات، تکلیف تاریکی را روشن می کنند
جدال نور و تاریکی از سپیده دم جهان آغاز شد، در سرزمین خالی، تنها اجاق آواز کلاغی در ذهن پریشان درخت و خاک غریب نشت می کرد، تو به حمایت از نور در سایه ی کلمه نشسته بودی بر معبر بادهایی که نمی وزید در بعدازظهری سرد که گرمای آواز یک پرنده در شب ته نشین می شد و عشق را به عمق خواب های کلمات پرتاب کرده بود.اگر نوشتن همزاد آدمی باشد کلمات از صف مردگان بیرون می پرند و شعر می شود نبرد آدمی با مرگ چرا که انسان آتشگاهی است با هیمه هایی از کلمات نیم سوز که برهوت جهان را تا همیشه تاریخ روشن نگاه می دارد اما تو تمام ظلمات را پای فانوس دود زده ی امید می نویسی، خسته از تنهایی و تنگنا و رنج که مثل ماری زخمی از جویبار رگانت بالا می خزد تا گلو گاهت را محکم بفشارد درست مثل کبریتی که بخواهد تاریکی شب را در تلاشی بیهوده بسوزد، مثل وزش نسیمی سرخورده که بخواهد کوه را جابجا کند مثل گریه که بخواهد باغستان های خشکیده جیرفت را نجات بدهد، چقدر کلمه خوب است و به قول فروغ مثل مزه ی پپسی دلچسب است اما برای گرسنگان آفریقا چه کار می تواند بکند؟ برای اردوگاههای کار اجباری در وحشت آباد سیبری چه می تواند بکند؟ کلمه در برابر آشوتیس چه حرفی برای گفتن دارد؟ شعر در برابر آدمخوران داعش چه می توان بکند؟ شعر در چنین جهانی شاید « زایش رویان درد باشد وقتی بر بلندای فاجعه ایستاده ای و بودن را جار می زنی » و سرریز رنج ، رنج هایی که به گفته ی حافظ « از نهفت شان دیگ سینه می زد جوش» شاعر در هم همه ی باران و باد می خواهد با آخرین کبریت نمناکش تکلیف تاریکی را روشن کند. و در ظلمات زمستانی یلدایی بی پایان می نویسد تا چراغ کلمات را روشن نگاه دارد، تا شب، فتیله ی ماه را پایین نکشد. او شعر می نویسد، در جدال با تاریکی، هیمه ی کلمات را می گیراند تا کودکان آفریقا با رویای نان نمیرند، تا آشویتس و سیبری در اذهان خسته به دره ی تاریک فراموشی پرتاب نشوند، او می نویسد تا سرهنگان مست از نردبان آهنگ های ویکتورخارا بالا نروند تا بی مخ های جاهل پیر احمد آبادی را که به قول شریعتی « هفتاد سال برای آزادی نالید» به تبعیدگاه نبرند تا مرگ در تک تک سلول ها انفرادی لانه نکند تا کلمات دیوارها را بردارند تا نطفه فریاد در رحم سکوت به اندیشه خدایان دروغ لبخند بزند تا آزادی خواب برج ها ی کلمات را پر از کبوتر کند تا… شاعر شعر می نویسد تا عشق ،انسان ، آزادی ، برابری، حقیقت و زیبایی را تا همیشه تاریخ در شیپور کلمات بدمد.
مطالب مرتبط
یازده استان کشور از چهارم اردیبهشت درگیر سیلاب هستند
تخلیهٔ روستاهای «زیرکوه»
با نگاهی به تجربههای تخریب ناشی از سیلاب در کشورهای مختلف
سیل، بلای جان تاریخ
در سمینار بینالمللی تأثیر بحرانهای طبیعی بر بناهای تاریخی مطرح شد
تغییر اقلیم؛ بحران جدید بناهای تاریخی
گفتوگو با فرزانه سفلایی، استاد دانشکده معماری دانشگاه همپتون ویرجینیا:
معماری ایران دچار تجملگرایی شده است
ترانه یلدا معمار و شهرساز در گفتوگو با «پیام ما» جریان معماری ایران را نقد کرد
زنگ خطر غفلت از آمایش سرزمین
مدیرمسئول نگارخانه «ترانه باران»:
گردشگری بازوی پیشبرنده توسعه پایدار هنر است
تلاش برای کاهش فرونشست تا ۱۴۰۹
از سوی سازمان گردشگری ملل متحد انجام میشود
بررسی پرونده 8 روستای ایران بر اساس اهداف توسعه پایدار
در خانه پدری «جلال آلاحمد»
پسماندهای تولید کفش به آثار هنری تبدیل شدند
تشدید «فرونشست زمین» به دنبال پایداری هوای گرم و خشک
نظر کاربران
نظری برای این پست ثبت نشده است.
تبلیغات
وب گردی
- روغن صنعتی مایعی جادویی برای افزایش عمر مفید ماشین آلات
- ۱۰ ماده غذایی که به شما در سفر به سوی کاهش وزن کمک میکنند
- چاپ ترافارد؛ هر آنچه که باید درباره این نوع چاپ دستی بدانید
- اقدامات لازم برای اسباب کشی و جابجایی منزل
- بسته بندی مواد پودری با دستگاه ساشه: شغل پردرآمد این روزها
- طبع روغن زیتون در طب سنتی چیست؟ معرفی 4 خواص روغن زیتون
- خرید ساک دستی تبلیغاتی چه مزایایی برای هر برند دارد؟
- تعریف درست هوش مصنوعی (AI) چیست؟
- 10 ایده شغل دوم با سرمایه اولیه کم برای کارمندان
- مقایسه تعرفه پنلهای پیامکی و تبلیغاتی بیشتر
بیشترین نظر کاربران
معمای ریاست محیط زیست در کابینه رئیسی
بیشترین بازنشر
ستاندن حیات از غزه
پربازدیدها
1
به نام حیوانات به کام باغوحشداران
2
«بمو» را تکهتکه کردند
3
سوداگران گنج پل تاریخی ۳۰۰ ساله در بابل را تخریب کردند
4
محیطبانها با رد زنی چرخهای موتورسیکلت به شکارچیان رسیدند
5
کبوتر نماد مناسبی برای صلح است؟
دیدگاهتان را بنویسید