نگرانی از چگونگی اجرای تفاهم نامه‌های امضا شده میان ایران و اروپا
محسن جلال پور
شرکت در شورای گفت وگوی استان کرمان، توفیق روز آخر هفته گذشته ام بود. صبحانه را در این شورا و با حضورمسئولان کرمان و استاندار خوبمان صرف کنم. این دهمین جلسه شورای گفت وگوی استان بود که در آن عملکرد خودمان را نقد و بررسی کردیم. گزارشی که دبیرخانه شورا ارائه کرد نشان داد از مصوبه های 9 جلسه قبل، حدود ۶۶ درصد ‏اجرایی شده وحدود ۹ درصد ‏درحال اجراست و۲۵ درصد ‏آن بلاتکلیف باقی مانده است.
هرچند در مجموع، این گزارش مورد قبول اعضای محترم شورا واقع شده ولی به نظرمی‌رسد بامشکلاتی که در زمینه فضای کسب و کار وجود دارد و نیاز جدی کشور به بهبود این محیط در دوران طلایی پساتحریم، باید همه ما همت بیشتری برای اجرایی شدن مصوبات شوراها داشته باشیم. در ابتدای این نشست، توضیحی در ارتباط با دستاوردهای سفر ایتالیا و فرانسه ارایه کردم. این روزها زیاد در باره اثرات این سفر سؤال می شنوم و آن جا هم تأکید کردم که هرچند همه قراردادها و تفاهم نامه ها را برای کشورمفید و مثبت می بینم اما نگران کم توجهی به اصل اساسی چگونگی انجام واجرای آنها هستم .
به عنوان مثال دغدغه جدی خودرا از دولتی بودن مالکیت هواپیماهای خریداری شده مطرح کردم.چون معتقدم چنانچه تجربه گذشته را نادیده بگیریم و مجدد درپی تقویت یک ایرلاین دولتی باشیم، آخر و عاقبتی بهتر از وضع فعلی در صنعت هوانوردی نخواهیم داشت.
خرید و به کارگیری این هواپیماها که تضامین لازم توسط دولت جمهوری اسلامی ایران داده شده باید درمسیری که رقابت واقعی بخش خصوصی اصل اول واساسی آن باشد حرکت کرده تا هم مردم از یک فضای رقابتی ازقیمت و کیفیت برتری درسرویس گیری برخوردار شوند و هم نهایتا دریک شرکت بزرگ و فربه دولتی بازپرداخت مبالغ این قراردادها بردوش دولت سنگینی نکند.