یک بام و دو هوای
آقای نماینده

از حاشیه رفتن پرهیز دارم در نتیجه مستقیما برمی‌گردم به چندی پیش، روز ثبت‌نام پور ابراهیمی برای نمایندگی مجلس شورای اسلامی در دوره‌ی دهم که وی را در فرمانداری کرمان دیدم،‌قبل از هرچیز این حاشیه‌ی جالب‌تر از متن را بازگو کنم که قبل از وی زاهدی تشریفات اداری ثبت‌نام را انجام داده بود و در جمع‌خبرنگاران مشغول پاسخ گفتن به سوالات ایشان بود که چند نفر از بیرون هر از چندی علامتی می‌دادند که بس است و سوال دیگری نکنید و خلاصه در سالن کناری قدم می‌زدند و دندان قروچه می‌کردند و وقتی که زاهدی همه‌ی حرف‌هایش را زد و به سوالات جواب داد راهی شد که برود و در محوطه‌ی فرمانداری بود که همان شخصی که علامت می‌داد بس است دیگر مصاحبه را تمام کنید، گفت آقا من این همه علامت می‌دهم چرا در جریان نیستی شما؟ و وقتی با بی‌خبری من مواجه شد گفت: جناب آقای دکتر پورابراهیمی رسیده‌اند و حالا ساعتی‌است که بیرون از فرمانداری و توی اتومبیل منتظرند که زاهدی برود تا ایشان بتوانند با جمع کثیری از طرفداران و استقبال کنندگان و مشوقین و دیگران وارد فرمانداری بشوند، ‌و این اولین بار بود که من با اینگونه اعمال زیبا در امر سیاست آشنا شدم و هرچند قبلا جسته و گریخته درباره‌ی اصول احترام دیپلماتیک و رسوم متداول در وزارت‌های خارجه‌ی کشورهای مختلف چیزهایی خوانده بودم اما این دیگر از آن نایاب‌ها بود و یا شاید من تا بحال چنین رویکردی را ندیده بودم خلاصه آن دوست‌مان هم که از طرفداران پورابراهیمی بود به سمت در ورودی ماشین‌های فرمانداری رفت و جالب اینجاست که از همان در پور ابراهیمی و آن جمعی که ذکر خیرشان بود وارد شدند (نه از دری که از اتاقک نگهبانی می‌گذرد) و با صلوات و عکس و بفرمایید و یا الله فراوان به بخش اداری انجام تشریفات ثبت‌نام رفتند و طرف‌داران هم در سالن به انتظار ایشان ایستادند و وقتی که جمعیت بیشتر از گنجایش سالن شد و حرکت را برای خبرنگاران هم سخت کرد شخصی گفت آقایان تشریف بیاورید برویم برای ناهار و ناگهان سالن از مدافعین ودوست‌داران و مشوقین و غیره خالی شد.
رویکرد بعضی از کاندیداها هم مرا به یاد همان روز و خاطره‌ی ناهار می‌اندازد. متاسفانه مردم و روزنامه‌نگاران ما خیلی اهل جست‌ و جو در گذشته نیستند و در کل وقع آنچنانی به نظرات کاندیداها در گذشته نمی‌گذارند، هرچند بعضی از این مسائل را نمی‌ود به این راحتی‌ها فراموش کرد برای مثال می‌توان به نظرات پورابراهیمی نماینده‌ی کنونی مجلس شورای اسلامی نگاهی انداخت،‌ وی در دوران مدیریت‌اش در بورس منطقه‌ای کرمان به شدت از سیاست‌های دولت اصلاحات دفاع می‌کرد که در آرشیو فردوس‌کویر و در تاریخ ۲۶شهریورماه ۸۴ و در شماره‌۳۳۳ این هفته‌نامه و همینطور در حافظه‌ی مردم عزیز این گفته‌ها ثبت‌شده است و جالب اینجاست که در دوران احمدی‌نژاد وقتی که در انتخاباتی که همه‌ به یاد داریم با کسب ۱۰۲۷۴۸ رای وارد مجلس شورای اسلامی شد هماآوایی بسیار زیادی با قوه‌ی مجریه و رئیس جمهور وقت از خود نشان داد تا جائی که بین عده‌ی زیادی از سیاسون به نماینده‌ی طرفدار دولت مشهورشده بود وجالب‌تر ازهمه‌ی اینها اینجاست که در فرمانداری کرمان و بعد از ثبت‌نام به خبرنگاران گفت: ما بدشانس ترین نمایندگان تاریخ کرمان بودیم چراکه از فردای روزی که پا به مجلس گذاشتیم تحریم‌ها اعمال شد و کشور وارد وضعیت بد و پر از مشکلات خاص اقتصادی شد و ما به هیچ‌وجه پیش بینی نمی‌کردیم که ۷ خرداد وارد مجلس بشویم و ۱۰ خرداد تحریم‌ها آغاز شود و در روز هفتم ما هنوز نمی‌دانستیم صندلی‌ها کجاست و میکروفن را چطور باید روشن کنیم که گفتند: تحریم‌ها آغاز شده و به اذعان نمایندگانی که بیش از سه دوره در مجلس بوده‌اند این دوره‌ی نمایندگی به جهت محدودیت منابع و مشکلات مالی، سخت‌ترین دوره‌ی نمایندگی در مجلس بوده است.
اینجاست که با یک بام و دو هوا به سبک ایشان آشنا می‌شویم و تازه در می‌یابیم که چطور وقتی که بحث بر سر دست‌آوردهای دوران کاری ایشان به عنوان نماینده‌ است، با پیش کشیدن تحریم‌ها کاستی‌ها را می‌پوشانند ولی وقتی که بحث بر سر پیروزی دولت فعلی در زمینه‌ی روابط بین‌الملل و برجام و دیگر تلاش‌های دولت تدبیر و امید است ایشان به راحتی در مصاحبه با ایسنا مطرح می‌کنند که :رفع تحریم‌ها تنها 20 درصد مشکلات اقتصادی کشور را حل می‌کند»، وی می‌افزاید: سوالات مطرح شده در اذهان عمومی که آیا تحریم نفت برداشته می‌شود؟ آیا تحریم بانک مرکزی حل می‌شود؟ همه و همه ما را سرگرم می‌کند و از مسائل اصلی باز می‌دارد.
پور ابراهیمی با بیان این‌که «حل 80 درصد موضوعات اقتصادی کشور از درون امکان‌پذیر است»، خاطرنشان کرد: ظرفیت‌های درونی نظام کاملا آماده است و تفکر حل مشکلات اقتصادی با رفع تحریم‌ها و یا از بیرون از نظام کاملا اشتباه است.
و حالا تغییر موضع‌های پیاپی پورابراهیمی وقتی جالب‌تر می‌شوند که در می‌یابید آن کس که از یارانه‌ها طرفداری می‌کرد و در متن بالا دیدیم که چگونه از حل مشکلات اقتصادی یا ظرفیت‌های درون نظام صحبت می‌کند به روایت خبر آنلاین در برنامه تلویزیونی روزآمد که هر صبح از شبکه پنج پخش می شود درباره حذف یارانه گروه های مختلف جامعه گفت:« در قانون بودجه سال 93 برای دولت تعیین تکلیف کرده بودیم که مکلف است نسبت به پرداخت یارانه بر اساس میزان درآمد طبق قانون هدفمندی اقدام کند. یک شر ایطی آنجا لحاظ شده بود. به عنوان مثال مشخص شد اول ثبت نامی صورت گیرد و به کسانی‌که ثبت نام می کنند یارانه تعلق گیرد اما تقریبا عمده مردم ثبت نام کردند. فاز دوم این بود که دولت عددی به عنوان عدد درآمدی دولت اعلام کند و کسانی که در فرم های ارائه شده بیشتر از آن دریافت کنند از فهرست یارانه حذف شوند. فاز سوم کسانی که عددشان کمتر است راستی آزمایی شوند که درآمد شان درست هست یا خیر.»
نایب رییس کمیسیون اقتصادی مجلس ادامه داد:« دولت در سال 93 این را اعمال نکرد. با توجه به این موضوع در سال 94 در قانون بودجه دست دولت را باز گذاشتیم. بدین شکل دولت بر اساس اطلاعات و نظام جامع اطلاعانی که در بخش های دارد می تواند نسبت به این موضوع اقدام کند. یک تفاوت در بودجه 93 و 94 وجود دارد و آن اینکه امسال از پرداخت نقدی کم شده است و بر اساس آن رقم 42 هزار میلیارد تومان برای سال جاری به 39 هزار میلیارد تومان رسیده است.
تا اینجا هنوز مشخص نشده که ایشان با یارانه‌ها مخالف هستند یا موافق و آیا ایشان عقیده دارند باید دولت را تا آنجا که می‌شود کوچک کرد و یا اینکه آنقدر آن را بزرگ کرد که در اقتصاد هم به شدت نقش اشته باشد و مشکلات اقتصادی را دولت حل کند؟ به هر حال این نقطه نظرات دقیقا در برابر یکدیگر قرار دارند و به شدت موجبات تعجب را فراهم می‌کنند که این همه گردش آیا ایجاد سرگیجه نمی‌کند؟ به عنوان یکی از آخرین نمونه‌ها هرچند که نمونه بسیار است به گفته‌های ایشان درباره‌ی عملکرد بانکداری در دوران احمدی‌نژاد اشاره می‌کنم که در پورتال اختصاصی گفت‌و گو منتشر شده و قضاوت را به شما وا می‌گذارم:
ابراهیمی گفت: دولت آقای احمدی نژاد اقداماتی که در سال ۸۴ تا ۸۶ انجام داد تمام تمرکزش این بود تا نرخ بهره بانکی را کاهش دهد تا بتواند نرخ تأمین مالی کشور را مدیریت کند همچنین در قانون برنامه توسعه هم آمده بود که باید نرخ سود بانکی تک رقمی شود. لذا دولت احمدی نژاد در دو سال اول بیشتر روی این مسئله کار کرد و حتی بهره بانکی را نیز کاهش داد و در پایان سال ۸۶ شاهد بودیم که نرخ بهره بانکی به ۱۴ درصد رسید ولی در دو سال آخر دولت ایشان شاهد بودیم که اقدامات عجیب و غریبی که بانک مرکزی انجام داد و سود سپرده بانکی را به شدت افزایش داد موجب شد که تمام زحماتی که برای تک رقمی شدن نرخ سود بانکی صورت گرفته بود، به هدر برود و رقم های سود بانکی به شدت بالا رفت و به عددهای عجیب و غریبی رسید و اکنون هزینه تأمین مالی در کشور بالای ۳۰ درصد است و در هیچ جای دنیا چنین نرخ هایی وجود ندارد و عملا بنگاهها را با محدودیت های جدی مواجه کرد.
دکتر پور ابراهیمی تأکید کرد: بنابراین علیرغم کارهایی که در ابتدای دولت احمدی نژاد انجام شد و بیشتر به سمت اهداف اصلی فعالیت بانکداری و تأمین مالی که در برنامه هم بر آن تأکید شده بود حرکت کرده بودیم به یکباره در سال های بعد این زحمات هدر رفت و وضع بسیار بدتر شد و شرایط به جایی رسید که در سال ۹۰ بانک مرکزی به یکباره اعلام کرد که سود بانکی را به بالای ۲۵ درصد افزایش داده است و عملا اتفاقات ناگواری در نرخ تأمین مالی اقتصاد کشور رخ داد.
هرچند که بعید می‌دانم استیضاح وربیعی وزیر کار را کسی از یاد برده باشد اما نامه‌ی سرگشاده‌ی دبیر خانه‌ی کارگر به پورابراهیمی شاید نیاز به یاد آوری داشته باشد چرا که این نماینده‌ی کارگران کرمان در نامه‌ی خود به نماینده‌ی مجلس شورای اسلامی گفت:
شما مدت‌ها در سازمان تامین اجتماعی در بخش شستا که دارای صدها کارخانه بزرگ و کوچک می‌باشد مسئولیت داشتید. چه شد که در کنار دغدغه‌های شما بابک زنجانی‌ها به وجود آمدند و هزاران میلیارد تومان از ثروت اندوخته فقرا به یغما بردند؟
به گزارش خبرنگار ایلنا، عباس کاربخش در بخشی از این نامه آورده است: جناب آقای پورابراهیمی حتماً از وضعیت نابسامان معیشتی کارگران مطلع شده‌اید که در اثر سیاست‌های غلط دولت‌های دو دوره قبلی که حضرتعالی از حامیان آنان بودید در اثر ایجاد تورم سی درصدی طی دو دوره حکومت دوستان شما بر منابع عظیم اقتصادی کشور فاصله فقر و غنی را به شدت افزایش و حداقل دستمزد را با خط فقر به 5 تا 6 برابر رسانیدند.
در پایان به یکی دیگر از نکات جذابی که در روز ثبت‌نام از زبان وی شنیدم اشاره می‌کنم که گفت: وقتی در مجلس حاضر شدم دیدم که نمایندگان ما تنها هستند و خودشان با کیفشان می‌روند و در مجلس می‌نشینند حال آنکه حتی دونده‌ها تیم چند نفره‌ای در اطرافشان هست که یکی به آنها آب می‌دهند و دیگری مشغول نصیحت است و شخص دیگری تشویق می‌کند و غیره اما ما نمایندگان در مجلس تنها بودیم و دفترمان هم مشترک است. واقعا از یک دهدار و بخش‌دار هم کم‌تر به نظر می‌آمدیم چرا که ایشان حداقل سردفتری ویا چند نفر پرسنل زیر دست خود دارند اما ما نمایندگان تنها بودیم، این بود که در کمیسیون آئین‌نامه‌های داخلی این قضایا را مطرح کردم و با اعتمادی که به بنده داشتند به عنوان نایب رئیس آنجا مشغول به خدمت بودم و با پیگیری‌هایی که انجام شد توانستیم برای اولین بار در تاریخ مجلس و به پیشنهاد شخص من مصوب کنیم که هر نماینده می‌تواند ۵ نفر از نیروهای دولتی که خودش انتخاب کند و البته با توافق آن نیروی دولتی تمام وقت با کلیه‌ی حقوق و مزایا در کنار نماینده حاضر شود و فقط در پایان ماه آن نماینده اعلام کند که ایشان در کنار بنده خدمت می‌کرده تا حقوق‌اش به وی داده شود و با اکثریت آرا هم این طرح تصویب شد. می‌بینید یکی از اشخاصی که اینگونه تغییر موضع می‌دهد مدعی بازگرداندن پرستیژ و دیسیپلین به نمایندگان مردم است.

متاسفانه مردم و روزنامه‌نگاران ما خیلی اهل جست‌ و جو در گذشته نیستند و در کل وقع آنچنانی به نظرات کاندیداها در گذشته نمی‌گذارند، هرچند بعضی از این مسائل را نمی‌ود به این راحتی‌ها فراموش کرد برای مثال می‌توان به نظرات پورابراهیمی نماینده‌ی کنونی مجلس شورای اسلامی نگاهی انداخت،‌ وی در دوران مدیریت‌اش در بورس منطقه‌ای کرمان به شدت از سیاست‌های دولت اصلاحات دفاع می‌کرد که در آرشیو فردوس‌کویر و در تاریخ ۲۶شهریورماه ۸۴ و در شماره‌۳۳۳ این هفته‌نامه و همینطور در حافظه‌ی مردم عزیز این گفته‌ها ثبت‌شده است و جالب اینجاست که در دوران احمدی‌نژاد وقتی که در انتخاباتی که همه‌ به یاد داریم با کسب ۱۰۲۷۴۸ رای وارد مجلس شورای اسلامی شد هماآوایی بسیار زیادی با قوه‌ی مجریه و رئیس جمهور وقت از خود نشان داد.