درخواست برای دادن مرخصی به فعالان محیط زیست چیز عجیبی است. به نظر من آنها باید آزاد باشند. با هومن جوکار سال‌ها کار کرده‌ام. او کسی است که عشق به ایران، عشق به سرزمین و عشق به میهن را در تمام وجودش دارد. سال‌‌ها با این عشق کار کرده، زندگی کرده و به دیگران هم آن را آموزش داده است. حرف من به مسئولان این است که او را آزاد کنید تا بار دیگر با جوان‌ها کوه برود، به آنها آموزش دهد و این عشق را به دوستانش،‌ دانشجویانش و‌ همراهانش منتقل کند. هومن را بردند و در اوین نگه داشتند، نه یک روز نه دو روز، نه یک هفته و یک ماه‌، چهار سال و بیشتر! کار عجیبی که نمی‌توانم آن را هضم کنم! اگر در این سرزمین بخواهیم از چند نفر نام ببریم که ایران را دوست دارند و برایش عاشقانه و صادقانه کار می‌کنند هومن قطعا یکی از آنها است. بقیه هم همینطور! طاهر و امیرحسین و سپیده و سام و دیگران هم این عشق را دارند. من هر وقت با آنها کوه رفتم که بارها این اتفاق افتاده،‌ از همراهی با آنها لذت برده‌ام. از صحبت کردن با هومن و گفت‌وگو درباره این سرزمین و داشته‌هایش! من نمی‌دانم چرا اینقدر طولانی آنها را در اوین نگه داشتند، امیدوارم هومن و دیگر فعالان محیط‌ زیست به خانه برگردند و به درخواست آزادی آنها توجه شود. این سرزمین که روزهای سختی را می‌گذراند و طبیعتش دستخوش مشکلات زیادی شده است، به چنین عاشقانی برای بهتر شدن حالش نیاز دارد.