همراه با پیامِ ما

امین شول ‌سیرجانی

سردبیر

1400/08/03

مهرماه پارسال وقتی مدیرمسئول روزنامه «پیام ما» در جلسه‌ای پیشنهاد کرد مسئولیت تشکیل تحریریه جدید روزنامه را بر عهده بگیرم؛ گفت: «می‌خواهیم روزنامه‌ای داشته باشیم که مشکلات محیط زیست و میراث فرهنگی و موانع توسعه استان‌ها برایش بیش از خبرهای زرد سیاسی اهمیت داشته باشد». همین جمله به قدر کافی برای تجربه‌ای جدید و دشوار وسوسه برانگیز بود. به اتفاق همکارانی کاربلد و متعهد، تیم جدید و کوچک تحریریه تشکیل شد. یکی دو ماه آزمون و خطا کردیم تا به آرامی به زبان مشترک رسیدیم. اکنون که یک سال از انتشار «پیام ما» در دوره جدیدش می‌گذرد مرور این روند می‌تواند خطاها و نقاط مثبت‌مان را عیان کند. بررسی کارنامه روزنامه را اما به مخاطبان و روزنامه‌نگاران وامی‌گذارم. در این یادداشت کوتاه فقط باید یادآوری کنم که ما در یک سال گذشته تلاش کردیم نشان دهیم توسعه پایدار برای‌مان اهمیت دارد. توسعه پایدار از نظر ما یعنی حفظ محیط زیست، بهبود حکمرانی آب و انرژی، توسعه گردشگری پایدار و حراست از میراث ملموس و ناملموس، عدالت آموزشی، توسعه شهری متوازن، کاهش فساد و افزایش شفافیت و… پرداختن به هر کدام از این سرفصل‌ها البته به کار فراوان و دانش کافی نیاز دارد. ما هم مدعایی نداریم که به همه این محورها با کیفیت و کمیت مناسب پرداخته‌ایم. بلکه فقط به کمک همکاران سختکوش‌مان تلاش کرده‌ایم چنین رسانه‌ای باشیم. به خوبی واقفیم که راه درازی در پیش است و باید هم از نظر تولید محتوا و هم از نظر روش انتشار محتوا خلاقانه‌تر و کیفی‌تر عمل کنیم. البته بر ما دشواری‌های این راه هم روشن است. روزنامه‌ها بنا به هزار و یک دلیل اکنون بیش از هر زمان دیگری در تنگنا هستند. در زمانه‌ای که سرعت انتشار اطلاعات افزایش یافته، بسیاری از مخاطبان اخبار فوری و کوتاه را بر گزارش‌های تحلیلی ارجح می‌دانند، اخبار زرد کلیک‌خور بهتری دارند و کانال‌های آماده‌خوار نتیجه زحمت روزنامه‌ها را به بدترین شکل ممکن خلاصه و منتشر می‌کنند. در این شرایط روزنامه‌نگاران باید بکوشند که هم به اصول کار رسانه پایبند بمانند و هم محتوایی تولید کنند که برای مخاطبان واجد ارزش باشد. کمبود منابع درآمدی، افزایش روزافزون قیمت کاغذ که هر روز رکورد جدیدی به جا می‌گذارد، موانع عرفی، فشارهای اصحاب سیاست و دلایل دیگر هم حیات روزنامه‌ها را به مخاطره انداخته است. در این میان روزنامه‌هایی که به بخش خصوصی (و نه خصولتی) تعلق دارند وضعیت پرمخاطره‌تری هم دارند. به رغم همه این مشکلات نمی‌توان دست از کار کشید و به تماشا نشست. از همین رو ما در «پیام ما» به قدر وسع‌مان می‌کوشیم که به سیاست‌های رسانه‌ای‌مان وفادار باشیم. برای پایان سخن لازم که از زحمات همکاران تحریریه و فنی تشکر کنم و برای دوستانی که مدتی در جمع ما بودند و حالا حضور ندارند، آرزوی موفقیت کنم. ما همچنان در تحریریه کوچک «پیام ما» با شما همراه هستیم.