«پیام ما» بررسی می کند
فروشگاه‌های زنجیره‌ای دوست یا دشمن؟

پیش از هر چیز باید به سخن معاون صنعت و معدن کرمان اشاره کرد: دولت از تاسیس فروشگاه‌های زنجیره‌ای حمایت می‌کند.
معاون بازرگانی و توسعه تجارت سازمان صنعت، معدن و تجارت شمال استان کرمان با بیان اینکه سیاست دولت بر این است تا فروشگاه‌های بزرگ و زنجیره‌ای گسترش یابند، گفت: خدمات به واحدهای صنفی کوچک از لحاظ امنیتی و … هزینه‌بر است.
به گزارش خبرگزاری فارس از کرمان، غلامعباس عربپور روز گذشته در گردهمایی روسای ادارات سازمان صنعت، معدن و تجارت شمال استان کرمان به میزبانی شهرستان بافت اظهار داشت: دیدگاه فروشگاه‌های زنجیره‌ای حذف واسطه‌هاست و اعتقاد بر این است هرچه مسیر کوتاه‌تر شود، رفاه، امنیت و ریسک اقتصادی بهتر می‌شود. وی افزود: سیاست دولت بر این است تا فروشگاه‌های بزرگ و زنجیره‌ای گسترش یابند و دولت اعتقاد دارد که خدمات به واحدهای صنفی کوچک از لحاظ امنیتی و … هزینه‌بر است. وی با بیان اینکه روش‌ها صنفی سنتی باید تغییر کنند، بیان داشت: جلسه‌ای متشکل از 22 نفر و همه اتحادیه‌ها در کرمان داشتیم و دغدغه اصلی آنان این بود که با تاسیس فروشگاه‌های زنجیره‌ای اشتغال از بین می‌رود.
عربپور ادامه داد: باید به سمت فروشگاه‌های بزرگ و زنجیره‌ای برویم و اصناف با مشارکت و همکاری می‌توانند خود فروشگاه‌هایی تاسیس کنند و مطمئن باشید، فروشگاه‌های دیگر هم پدید می‌آید.
وی با اشاره به اینکه صنوف با مراجعه به نمایندگان درصدد جلوگیری از تاسیس فروشگاه‌های زنجیره‌ای هستند، ابراز داشت: این حرفهایی که خواندید را کسی به زبان جاری کرده که علی‌القاعده باید به رونق صنعت و تجارت در کرمان بیاندیشد و حاصل تجارت پر رونق در استان هم طبیعتا باید کاهش بیکاری، اعتیاد، جرم، طلاق و غیره باشد.
اما گویا داستان چیز دیگری‌است، بگذارید پیش از هرچیز ماجرای فروشگاه‌های زنجیره‌ای وال‌مارت درشهر گیگ‌هاربر(واشنگتن) را روایت کنم.
فروشگاه زنجیره‌ای وال‌مارت قصد داشت به این شهر برود که مردم این شهر کوچک کمپینی علیه این فروشگاه برپا کردند و با جمع‌آوری ۱۴هزار امضا و مبارزات مدنی بسیار بر این غول سرمایه پیروز شدند و بالاخره جلوی احداث آن فروشگاه را در شهرشان گرفتند.
حال شاید بپرسید چرا کسی باید با احداث یک فروشگاه زنجیره‌ای چنین مخالفت جدی داشته باشد؟ و اصلا این همه کمپین و دادخواست و طومار برای چیست؟ فروشگاه زنجیره‌ای که خیلی هم خوب است و به راحتی تمام مایحتاج را می‌شود از این فروشگاه‌ها تهیه کرد از مواد غذایی گرفته تا فرش و تلویزیون و حتی ابزارکار و کلا به قول معروف از شیر مرغ تا جون آدمی‌زاد برای خرید فراهم است.
و دقیقا مشکل همین است این به اصطلاح “ابرفروشگاه‌ها” همانطور که شعار وال‌مارت هم هست “به شهر شما می‌آیند برای رقابت” و مسلما مغازه‌داران و صاحبان سرمایه‌های کوچک نمی‌توانند حتی رقابتی ضعیف با این هیولاهای واسطه‌گری و فروش بکنند و به سرعت از صحنه‌ی بازی محو خواهند شد.
از یکی از شهروندان گیگ‌هاربر پرسیده بودند که چرا با آمدن “وال‌مارت” مخالف هستید و او جواب بسیار زیبایی داده بود که نقلش خالی از لطف نخواهد بود وی گفته بود: «قبل از هر چیز از ساختمان‌های زشت و بی‌قواره‌ای که این سوپراستورها دارند متنفرم، یک مکعب مستطیل سیمانی بزرگ و زشت که سراسر محوطه‌ی اطرافش را هم بواسطه‌ی پارکینگ آسفالت فراگرفته و واقعا چشم نواز که نیست هیچ بسیار هم منظره‌ی آزار دهنده‌ای است و شهر را زشت‌تر می‌کند. از این گذشته از ساختمان‌ها و مغازه‌های خالی هم می‌ترسم چرا که با آمدن وال‌مارت مشاغل کوچکی مثل از بقالی و ابزار فروشی گرفته تا کیف‌و کفش و داروخانه همه ورشکست می‌شوند و باید در دکان را تخته کنند.
مساله‌ی بعدی این است که شاید مردم فریب تخفیف‌های این فروشگاه‌ها را بخورند اما باید بدانند که پولی که در این فروشگاه‌های زنجیره‌ای خرج می‌شود مستقیما به حساب صاحبان سرمایه‌دار آن فروشگاه می‌رود و از چرخه‌ی اقتصاد شهر خارج می‌شود اما وقتی که در مغازه‌های کوچک شهر خودمان هزینه‌ای را می‌پردازیم آن پول در اقتصاد همین شهر می‌ماند و در بدترین حالت سر از بانکی محلی در می‌آورد نه از حسابی بین‌المللی و یا ویلای در محلی باصفا که مدیران این کمپانی‌ها شاید سالی یک‌بار سراغی از آن بگیرند. در نتیجه شعار ایجاد اشتغال برای ۵۰ یا ۶۰ نفر کارمند و کارگر این ابرفروشگاه‌ها واقعا شعار بی‌مغزی است چرا که در دراز مدت شغل‌های بیشتری را نابود می‌کنند تا پدید بیاورند.»
از همه‌ی اینها گذشته این ابرفروشگاه‌ها شغل جدیدی را به استان ما نمی‌آورند و در واقع تمام آنچه که وعده‌ی آوردنش را می‌دهند همین الآن در شهر ما هست و مشاغلی که ایجاد می‌شود به هیچ‌وجه تصویر کسی از کامیابی نیست و آموزش و دانش و علم جدیدی هم به شهر برعکس داستان دلیلی‌ها که نمایندگی بنز را آوردند و چهار جوان به این واسطه دوره‌های تعمیر و نگهداری بنز را دیدند و حالا تا ابد شغلی در بازو دارند اتفاقا براساس تحقیقات روانشناسی دانشگاه ییل کارهای ماشینی مثل همین کار در فروشگاه‌های زنجیره‌ای به واسطه‌ی به کار نگرفتن خلاقیت فرد مغز وی را روز به روز بیشتر محتاج تمرین می‌کنند چرا که آی کیو هم مثل عضله‌است و اگر از آن کار نکشیم تحلیل می‌رود، در نتیجه مشاغلی هم که به شهر ما می‌آورند بیشتر زحمت است تا رحمت.
جالب اینجاست که عربپور خود هم معترف است که صنوف با مراجعه به نمایندگان درصدد جلوگیری از تاسیس فروشگاه‌های زنجیره‌ای هستند اما گویا خواست اصناف و نفع مردم به انداز خواست و نفع سرمایه‌داران اهمیت ندارد. اما پرسش دیگری که پیش می‌آید این است که چطور ممکن است دولتی که شعار بنگاه‌های کوچک اقتصادی و اشتغالزایی و فقر زدایی می‌داد امروز معتقد باشد که «خدمات به واحدهای صنفی کوچک از لحاظ امنیتی و … هزینه‌بر است.» امنیت؟ از چه لحاظی؟ چه امنیتی؟ چرا آن وغیره را شرح نداده‌اند؟بیکاری به امنیت کمک می‌کند؟
خنده‌دار تر این راه حل ایشان است که همه‌ی متضررین و ورشکستگان جمع شوند و ابرفروشگاه خودشان را مشترکا ایجاد کنند! خوب برادر اینان اگر می‌توانستند کاسبی خود را حفظ می‌کردند و از آن گذشته ما با نفس این ابرفروشگاه‌ها مخالفیم چطور خودمان هم همکار ایشان بشویم؟
به قول “ال نورمن” رهبر کمپین موفق ضد وال‌مارت در ماساچوست: کار کردن برای حفظ اقتصاد شهر و پیشگیری از نابودی مشاغل کوچک محلی دقیقا مثل یک کمپین سیاسی‌است و باید تا نیل به مقصود این کمپین‌هم ادامه داشته باشد چنین کمپین‌هایی نیاز به پشت‌کار، فداکاری و نظم دارند و در صورت حضور مردم در صحنه پیروزی بسیار نزدیک است همانطور که ما در”گرین‌فیلد” موفق شدیم.
ما مخالفیم
ربیعی رئیس صنف سوپرمارکت‌ها و عمده‌فروشان کرمان در این رابطه به پیام‌ما گفت: «ما به شدت با اضافه شدن فروشگاه‌های زنجیره‌ای مخالفیم و مخالفت صد درصدی خود را هم بارها اعلام کرده‌ایم چرا که موجب رکود اقتصادی در استان می‌شوند و موجب تعطیلی کارگاه‌ها و بنگاه‌های اقتصادی کوچک می‌شوند و از طرفی برای ایجاد هر شغل دولت چیزی حدود ۱۵۰ میلیون باید هزینه کند و پرسش اینجاست که بلعیدن این کارگاه‌ها و بنگاه‌های اقتصادی واقعا به سود کیست؟
نکته اینجاست که می‌گویند همه باهم جمع شوید و فروشگاه زنجیره‌ای خودتان را احداث کنید که چنین ایده‌ای واقعا شدنی‌نیست.»(نمونه‌ای هم در هیچ کجای ایران ندارد)
ما کرمانی‌ها باید بیاموزیم که کسی به اندازه‌ی خودمان دوست‌دار ما نیست و امروز اگر به فکر یکدیگر نباشیم فردا دیگر دیر شده سرویس جامعه‌ی پیام‌ما پذیرای نظرات و ایده‌های شما در این زمینه‌است با ما تماس بگیرید.