سایت خبری پیام ما آنلاین | استانداران کرمان از سال 1300 تا 1394 شمسی

استانداران کرمان از سال 1300 تا 1394 شمسی





۸ آذر ۱۳۹۵، ۲۰:۱۹

استانداران کرمان

از سال 1300 تا 1394 شمسی

دکتر معینی (1)

 1341 ـ 1340 شمسی

 

پی نوشت‌ها:

 (1) ـ متاسفانه از وی زندگی‌نامه‌ای به دست نیامد. وی دارای اعتقادات مذهبی شدیدی بود و در مدت استانداری در کرمان، همواره در مجالس وعظ و روضه‌خوانی شرکت می‌نمود (به نقل از آقای محمد صنعتی).

(2) ـ ملقب به امین‌الاسلام (1262 ـ 1344 ش.) برادر احمد مجدالاسلام کرمانی، نماینده هفت دوره مجلس شورا از کرمان، نویسنده و شاعر. محل دفن وی در تخت درگاه قلی بیگ است.

(3) ـ «در  سال 1284 ش. در تبریز متولد گردید و پس از اتمام تحصیلات در رشته قضایی، در وزارت دادگستری استخدام و مدتی در دادگستری تبریز و قزوین خدمت نمود و سپس به کرمان آمد و تا پایان عمر در این دیار اقامت گزید. وی در دادگستری کرمان عهده‌دار سمت‌های مختلفی گردید که آخرین آن ریاست دادگستری بود. وی با صداقت و بی نظری، رعایت حق و عدالت، بی‌طرفی و انضباط اداری توانست به دور از سیاست و دسته‌بندی‌های جناحی، مسئله استقلال قضایی را به معنی واقعی در مسند قضا پیاده و حاکم بر فضای دادگستری نماید. فروغ از لحاظ رعایت نظم و انضباط اداری، صبح‌ها همیشه قبل از سایر کارمندان به دادگستری می‌آمد و حتی صبحانه را در دادگستری صرف می‌نمود و بعد از پایان وقت اداری هم آخرین نفری بود که از دادگستری خارج می‌‎شد. او در نحوه قضاوت و به هنگام دادرسی، مسلط بر اعصاب خویش بود، به هیچ وجه کنترل اعصاب را از دست نمی‌داد و هیچ گاه سخنی خارج از موضوع و نزاکت با متهم بر زبان جاری نمی‌ساخت. وی علاوه بر دارا بودن اطلاعات و تجربه در امور قضایی، به مطالعه تاریخ نیز علاقه‌مند بود و دارای اطلاعات وسیع تاریخی بود. وی در اسفند 1349 ش. در کرمان فوت و در مشتاقیه دفن گردید». دانشور، محمد: چهره‌های ماندگار کرمان، ص 335 تا 339.  

 

جواد سعیدی فیروزآبادی (1)

 1340 ـ 1338 شمسی

«وی متولد 1300 ش. اهل یزد و لیسانسیه از دانشکده‏ى ادبیات تهران، در ابتدا به استخدام وزارت دارایى درآمد. چون خط و ربط نسبتا خوبى داشت. با مطبوعات همکارى نمود و با مدیران آن دوستى پیداکرد. خود نیز مدتى به تنهایى روزنامه‏ دادار را انتشار داد. همین امر باعث شد که شناخته شود و در وزارت دارایى حریم او را حفظ کنند. هم قلم او تند بود، هم سخنش بى‏پروا و بى‏پیرایه و ساده، همه دست به دست هم داد تا او ترقى کند. به ریاست حسابدارى چند سازمان و وزارت‌خانه منصوب شد. مدتى مدیرمالى ژاندارمرى کل کشور بود. در همان سمت جزوه مفصلى علیه غلامحسین فروهر وزیر دارایى وقت تهیه و تنظیم کرد با اسناد و مدارک و با اقلام صحیح سوءاستفاده‏هاى وزارت دارایى را تشریح نمود. انتشار این جزوه جنجالى برپا کرد. او را منعزل نمودند و وادارش کردند مندرجات آن را تکذیب کند. زیر بار نرفت و به مبارزه‏ خود ادامه داد. 

با تغییر فروهر از وزارت دارایى، کارش رونق گرفت و مقام مدیرکلى یافت. چند سال رئیس سازمان چاى شد، بعد به ریاست سازمان خانه‏سازى منصوب گردید. در سمت اخیر براى خود دوستان تازه‏اى ذخیره کرد از جمله جمشید آموزگار که در آن تاریخ مقاطعه‏کار بود، در سازمان خانه‏سازى کارهاى زیادى به او واگذار کردند و مقاطعه‏کار از این رهگذر درآمد زیاد به دست آورد. همین امر موجب شد که بین آن دو مودت و دوستى محکم شود، چنان که شد. 

در سال 1343 ش. هنگامى که منصور نخست‏وزیر بود، دفعتاً استاندار کرمان به جهاتى به تهران احضار شد. همان روز قرار بود جانشین تعیین شود. دنبال بعضى اشخاص بودند. از آموزگار که وزیر بهدارى و براى پاره‏اى امور در دفتر نخست‏ وزیر حضور داشت نظر مى‏خواهند و او سعیدى فیروزآبادى را معرفى مى‏کند. وزیر دارایى وقت هم او را با پرسش از دیگران تایید مى‏کند. ظرف 24 ساعت سعیدى با سمت استاندار به کرمان حرکت کرد. 

مجموعاً قریب سه سال در آن استان بود، خیلى خوب کار کرد. با مردم رفتارى بسیار شایسته و پسندیده پیشه نمود. در اتاقش به روى مردم باز بود. روزها در کرمان و سایر شهرها در کوچه و بازار به حال مردم رسیدگى مى‏کرد، و جلوى اجحاف روساى ادرارت را مى‏گرفت. طورى در آنجا محبوبیت پیدا کرد که به او عنوان استاندار دردآشنا دادند (2).

در سال 1347 نخست‏وزیر وقت (هویدا) براى بازدید استان به کرمان رفت و روزى با استاندار به بازدید شهر پرداخت. همه‏ مردم از استاندار تعریف نمودند و این حسن انتخاب را تبریک گفتند. نخست‏وزیر در پاسخ سپاس مردم گفته بود ببینید چقدر دولت به فکر شما است که چنین استاندار خوبى براى مردم کرمان انتخاب کرده است. فیروزآبادى که فوق‏العاده رک و صریح‏اللهجه است. به جاى تشکر از رئیس دولت، بلافاصله جواب مى‏دهد من استاندار شما نیستم، مرا آموزگار معرفى کرده است. مردم شما بروید از جمشید آموزگار که امروز وزیر دارایى است، تشکر کنید.

همین صراحت یا اشتباه ظاهرى، کار خود را کرد و نخست‏وزیر بعد از مراجعت به تهران، خیلى سریع او را تغییر داد و خانه‏نشین شد. تلاش آموزگار براى اعاده‏ى او به کارى مفید فایده نشد. براى معاونت کل وزارت دارایى کاندیدا شد، با مخالفت نخست‏وزیر مواجه شد. آموزگار چندى به او ماموریت آمریکا داد. سالى چند بدین منوال گذشت تا عضو هیئت نظار بانک ملى شد. بعد از مرگ صادق وثیقى که مردى سالخورده و دقیق و موشکاف بود، به ریاست هیئت نظار بانک ملى ایران گمارده شد و تا پایان خدمات ادارى در آن سمت بود» (3).

پی نوشت‌ها:

 (1) ـ لازم به ذکر است قبل از سعیدی فیروزآبادی، از سال 1341 تا 1342 ش. احمدعلی بنی‌آدم (برای مرتبه دوم) به استانداری کرمان انتخاب گردید.

(2) ـ آقای محمد صنعتی در خاطرات خود در خصوص شخصیت سعیدی فیروزآبادی آورده است: «وی از استانداران مردمی و سلیم‌النفسی بود که همیشه ارتباط بسیار خوبی با مردم کرمان برقرار می‌نمود. از مهم‌ترین خصوصیات اخلاقی او، می‌توانم به نجابت ذاتی و در عین حال رک‌گویی و صراحت بیان او اشاره کنم. زمانی که کارگاه تانکرسازی در پشت منزل کنونی خود داشتم، یک بار به بازدید از کارگاه آمد. پس از تشویق و تقدیر بسیار از این اقدام، از او خواستم تا بازدیدی از منطقه اطراف کارگاه ـ که در آن زمان بیابان بود ـ داشته باشد. با گشاده‌رویی پذیرفت و تا کنار دیوار جنب یخدان مؤیدی کنونی که انتهای خیابان خورشید (رجایی) رفتیم. در آنجا ضمن بیان مشکلات خیابان ابوحامد، متذکر شدم اگر این دیوار برداشته شود، خیابان ابوحامد از بن‌بست خارج شده و باعث گسترش شهر خواهد شد. سعیدی فیروزآبادی با دقت موقعیت منطقه را بررسی و قول داد تا اسرع وقت نسبت به حل این قضیه با شهرداری صحبت نماید. چندی بعد وی به قول خود وفا نمود و با تخریب قسمتی از دیوار (محل پمپ بنزین خورشید)، خیابان ابوحامد گسترش یافته و به خیابان خورشید و مولوی متصل گردید». برگرفته از: رهگذار عمر، ص 261.

(3) ـ عاقلی، باقر: شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران، ج 2، ص 810 و 811.

 

هوشنگ عامری

 1347 ـ 1346 شمسی

از وی زندگی ‌نامه‌ جامعی به دست نیامد و تنها در شرح زندگی پدرش «سلطان محمد عامری» (1) آمده: «یکی از فرزندان وی به نام هوشنگ عامری که در آمریکا کشاورزی تحصیل نموده بود، مدتی استانداری کرمان را عهده‌دار بود ولی هوش و درایت پدر را نداشت» (2). 

پی نوشت‌ها:

 (1) ـ «متولد 1270 ش. در نائین، وی عضو هیئت تحریریه روزنامه رعد (سید ضیاءالدین طباطبائی) بود و پس از کودتای طباطبائی و انتخاب وی به ریاست دولت، عامری را به ریاست دفتر خود برگزید. در اواخر حکومت صد روزه سید ضیاء، عامری معاون وزارت دارایی شد. در انتخابات دوره چهارم، عامری از نائین به وکالت مجلس انتخاب گردید اما با مخالفت مدرس و تیمورتاش به علت همکاری وی با سید ضیاءالدین طباطبائی، اعتبارنامه وی رد شد. پس از استخدام دکتر میلیسپو، از همکاران نزدیک وی بود. در انتخابات مجلس مؤسسان برای خلع قاجاریه و تفویض سلطنت به رضاخان، از نائین به وکالت مجلس مؤسسان انتخاب شد و به خلع قاجاریه رأی داد. در انتخابات دوره ششم مجلس شورای ملی از نائین به مجلس رفت. در سال 1305 ش. به معاونت وزارت مالیه و در 1312 معاون کل وزارت راه منصوب شد. بعد معاون راه‌آهن و رئیس حسابداری راه‌آهن در شمال شد. مدت کوتاهی استاندار آذربایجان غربی بود. سایر مشاغل او عبارتند از: وابسته اقتصادی ایران در آمریکا، عضو هیئت مدیره شرکت فرش، عضو هیئت نظارت سازمان برنامه. وفات وی در 1352 اتفاق افتاد.وی مردی باسواد، حراف، منقد و زرنگ بود». عاقلی، باقر: شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران، ج 2، ص 986 و 987.

(2) ـ همان، ص 987. شایان ذکر است هوشنگ عامری چندی مدیرعامل شرکت بیمه ایران نیز بوده است.

به اشتراک بگذارید:





نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *