پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | تغییر شیوه های فرسوده آموزشی کشور

تغییر شیوه های فرسوده آموزشی کشور





۵ مهر ۱۳۹۵، ۲۳:۴۰

تغییر شیوه های فرسوده آموزشی کشور

آرش خاموشی و مسعود ملک یاری
مترجم و نویسنده کودک و نوجوان
تغییر شیوه های فرسوده آموزشی و به کارگیری ورزش های تغییر در سیستم های پیشرفته آموزشی جهان، نه فقط شکل کلاس ها، شیوه نشستن دانش آموز و تلقی آموزگاران از آموزش را متحول کرد که بر شیوه نگارش و ارائه کتاب های درسی نیز تاثیر بسیاری گذاشت. خوشبختانه این موج همراه با مهارت های نوین و تلقی های به روز، وارد سرزمین ما نیز شد و به هر روی توانست برخی از پدید آورندگان کتب درسی را متقاعد کند که دیگر دوران کتب های درسی خشک و بی انعطاف به پایان رسیده است.
این تغییر تلقی و شیوه هر چند جای خوشحالی دارد، ولی با نگاهی به نتیجه این تغییر و شیوه اجرای آن جای شک و شبهه به جای می ماند که آیا واقعاً در همه جای دنیا این شیوه های نوین به همین گونه اجرا می شوند؟
در سال های اخیر، کتاب های درسی مقطع ابتدایی کمابیش رنگ و بوی دیگری گرفتند؛ از جمله نثر متون قدری جذاب تر شده و از داستان و شعر برای آموزش غیرمستقیم استفاده می شود. در همین راستا فرم کتاب ها نیز کمک تغییر کرده است. پرسش اصلی بدون پرداختن به ارکان تخصصی تصویرسازی، این است که آیا واقعاً هدف از تغییر ساختار کتاب های درسی، تولید چنین محصولاتی بوده است؟ آیا این تصاویر و متون می توانند در راستای سطح ذوق ادبی و بصری مخاطب قرار گرفته و همپای استانداردهای جهانی و بازار آزاد کتاب، مخاطب کودک را جذب درس و کتاب کند؟
در همین راستا ناشران مختلفی نیز که بیشتر در حوزه کتاب های کمک آموزشی کار می کنند، پا به این عرصه گذاشته و به تولید و انتشار کتاب های متفاوتی روی آورده اند. در بیشتر این کتاب ها شاهد داستانک هایی هستیم که می کوشند غیرمستقیم، درس مورد نظر با مخاطب انتقال دهند و در این میان می خواهند از جذابیت تصاویر نیز بهره ببرند. نخستین اشکال در نگاه اول به این کتاب ها، همان مشکلی است که بسیاری از کتاب های به اصطلاح تصویری ادبیات کودکانه نیز از آن ها رنج می برند، یعنی نبود تلقی صحیح از کارکرد تصویر در کتاب تصویری.
متاسفانه در کتاب های تصویری ما، تصویر اغلب حکم تزئین کننده دارد و صرفاً به داستان رنگ و لعاب می دهد، حال آن که در واقع باید روایتگر و عامل اصلی ایجاد ایجاز در اثر باشد. این نقص در تلقی در تولید بیشتر کتاب های درسی و کمک آموزشی نیز دیده می شود. تصاویر این کتاب ها بیشتر تزئینی بوده و تاثیری در اجرای یک فرآیند آموزشی ندارند. از سوی دیگر برخی از این کتاب ها چنان از ضعف تکنیکی رنج می برند که گویا بیشتر محل آزمون و خطای برخی تصویرسازان مبتدی هستند تا محلی برای تجلی سطح اول هنر تصویرگری در خدمت آموزش غیرمستقیم.
این وضعیت در حالی بر کتب درسی و کمک آموزشی ما حاکم است که روش های نوین آموزشی به ارکان اجرایی و کیفیت ابزارها بسیار وابسته است. چرا که هر درجه ضعف ابزار، به شدت در ارائه اثر و رسیدن به هدف نهایی کتاب، نمود می یابد. شاید زمان آن فرا رسیده باشد که سیستم آموزشی، ابزار و پدیدآورندگان محصولات خود را نیز به روز کرده و در چنین بخش حساس، از بهترین نیروها و تخصص ها برای تولید کتاب استفاده کنند.

به اشتراک بگذارید:





مطالب مرتبط

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *