گفت و گوی اختصاصی پیام ما با آناهیتا حقدوستی بنیان گذارسبک کیوکوشین کاراته در استان کرمان
کرمان به مرکز کیوکوشین کشور تبدیل خواهد شد

کاراته ورزشی است با ریشه ژاپنی که هدف آن این است که بدن را وسیله ای تخصصی جهت حمله ودفاع نماید. این ورزش دارای قدمتی پنج هزار ساله‌است و یکی از استادان اولیه و مبتکران این فن، هاراما است که حدود ۵۲۵ سال قبل از میلاد مسیح می‌زیسته‌ است اما کاراته در سال1342 توسط هرمز میربابایی و محمدعلی صنعتکاران و فرهاد وارسته وارد ایران شد و اولین نفری که در کشور مان توانست موفق به اخذ کمربند مشکی گردد مرتضی کاتوزیان بود که در خرداد سال 1349 به این امر نائل گردید . در کرمان نیز افراد زیادی برای بسط و گسترش این ورزش تلاش و همت کردند، شاید به جرات بتوان گفت پایه و اساس کاراته کرمان توسط مرحوم هاشم وزیری بنا گذاشته شده است اما بودند و هستند کسانی که همچنان برای رونق کاراته زحمت می کشند، افرادی مانند محسن رشیدی، محمد حسنی، محمدرضا مومنایی و هزاران نفر دیگر ولی شاید کمترنام آناهیتا حقدوستی را برده و شنیده باشید و از فعالیت های باارزش او در رشته های ورزشی، باخبر باشید اما وی یکی از تاثیر گزارترین بانوان کرمانی در عرصه کاراته است که شاگردان بسیاری در سطح قهرمانی ملی و حرفه ای تحویل جامعه داده و بارها تیم کاراته بانوان کرمان را به رتبه های برتر کشور رساند. وی به عنوان یکی از ماندگارترین بانوان ایران زمین نام خود را در ایران جاودانه ساخته است، اکنون دست آورد فعالیت وی در کرمان و ایران، تعداد زیادی شاگرد و هنرجو است که هر کدام برای خود نام و نشانی بزرگ را دارند و همه به شاگردی او افتخار می کنند. این هفته فرصتی دست داد تا پای صحبت های این بانوی ورزشکار بنشینیم، خلاصه این گپ و گفت را با هم می خوانیم،

آناهیتا حقدوستی که متولد شهر کرمان می باشد، از دلیل گرایشش به ورزش و بخصوص کاراته چنین می گوید:
به دلیل اینکه پدرم شادروان جواد حقدوستی از شاگردان حبیب الله بلور(کشتی گیر نامی ایران ) و از پیشکسوتان ورزش کشتی و باستانی و داوری والیبال محسوب می شد، ورزش هم جزیی از زندگی ما را تشکیل داد و از کودکی به ژیمناستیک پرداختم و در دوران مدرسه نیز به ورزش بسکتبال، زیر نظر خانم حسینی بویه و خانم بی غم، روی آوردم. سپس با راهنمایی شوهر خواهرم، آقای ناصر شجاعی، با ورزش های رزمی تکواندو و کاراته آشنا شدم. تکواندو را زیر نظر خانم اخضمی شروع کردم و سپس مدت کوتاهی شاگرد خانم راجی در کاراته و توسط آقای محمدرضا مومنایی با ورزش کیوکوشین آشنا شدم. پس از آن به تهران رفتم وبا خانم قاجار به کیوکوشین پرداختم و در بازگشت به کرمان کیوکوشین کاراته در استان پایه گذاری کردم.
و پس از آن به طور حرفه ای وارد سبک کیو کوشین کاراته شدید؟
بله، به نظرمن کاراته یک هنر است و زیبایی های آن به حدی است که تا وقتی وارد این ورزش نشدی، نمیتوانی این هنر و ظرافت را درک کنی، به همین دلیل و با توجه به علاقه زیادی که به کاراته داشتم سبک کیوکوشین کاراته SKI و شوتوکان را با راهنمایی وکمک های آقایان میرحبیبی و اصلانیان در تهران را دنبال کردم. از سال 69 مربیگری را به طور رسمی آغاز کردم و رشته های کاراته، بدنسازی و آمادگی جسمانی را آموزش می دادم. خواهرانم نیز جذب کاراته و ورزش شدند و مقام های زیادی را در سطح ملی به دست آوردند و بالاترین مدارک مربی گری و داوری را نیز کسب کردند. در آن دوران، همزمان هم در رشته ادبیات زبان پارسی، مدرک کارشناسی گرفتم و قهرمان کاراته دانشجویان کشور شدم.
شما از پیشتازان بدنسازی و کار با وزنه بانوان هستید، در این باره بگویید؟
برای اولین باردر باشگاه سپیدار، بدنسازی با وزنه را برای بانوان پایه ریزی کردیم و از پیشگامان این کار شدیم. در سال 1380 در مسابقات قهرمانی کشور بندرعباس دربخش بدنسازی قهرمان کشور شدم و در جشنواره ها به خرد کردن و مبارزه با اجسام سخت، بتن و … پرداختم تا گوشه هایی از مهارت و توانایی بانوان را در ورزش و بخصوص کاراته نشان دهم.
مدتی هم به شهر یزد مهاجرت کردید، چرا؟
مادرم اصالتا یزدی است و بعد از اینکه خواهرم در یکی از دانشگاههای یزد قبول و برای ادامه تحصیل به آنجا رفت من هم به خاطر خانواده و شغلی به یزد عزیمت کردم و در آنجا به تهیه کنندگی برنامه های ورزشی در صدا و سیمای استان یزد پرداختم و ورزش کاراته این استان را بنیانگذاری وهمزمان رییس هیات کاراته بانوان استان یزد شدم. با پیگیری های 3 ساله من و همکارانم، یزد میزبان مسابقات قهرمانی کشورشد و این میزبانی باعث شد قهرمانان زیادی را در سطح کشوری مطرح کنیم.
چه شد که مجددا به کرمان بازگشتید و در بازگشت به چه کاری مشغول شد؟
در سال 1380 ازدواج کردم و با همسرم که مربی بدنسازی است، به کرمان برگشتم و رییس هیات کاراته استان کرمان شدم و تیم بانوان استان کرمان را با کمک مهندس احمد صفوی، مدیرکل غله و حمایت استاد محمدی، رییس ورزش ذغالسنگ، به سوپر لیگ برتر کشور رساندیم و مقام های زیادی در بخش انفرادی و تیمی نصیب استان کرمان شد.
با پی گیری هایی که انجام دادم چندین دوره مسابقات قهرمانی کشورو استان را در قالب میزبانی باشگاه سپیدار، پذیرا شدیم. سپس مربی تیم ملی کاراته ایران شدم و مدتی هم مربی بدنساز تیم ملی کاراته بانوان نیز بودم.
چه مدارج و مدارکی در این ورزش به دست آوردید؟
بنده دارای کمربند مشکی کاراته، دان 6، درجه سطح A داوری و مربیگری بدنسازی سطح A را دارا می باشم.
اکنون مشغول چه کارهایی هستید؟
در حال حاضر علاوه بر این که نماینده کاراته سبک شیتوریو ایتوسوکای کشورهستم مدیریت باشگاه سپیدار در شهرک باهنر را که دوران دانشجویی راه اندازی کردم به عهده دارم و با عشق و علاقه تجربیات چندین ساله ام را در ورزش هایی مانند کاراته، فیتنس، ایروبیک، بدنسازی وغیره را به همراه بهترین مربیان نامدار کرمان به شاگردان و هنرجویانم منتقل می کنیم. خوشحالم که توانسته ام در افزایش کارآیی بخش بزرگی از بانوان میهنم تاثیر گزار باشم.
شما مدتی به بیماری سرطان دچار شدید، چگونه بر آن چیره شدید؟
زمانی که به بیماری مهلک سرطان گرفتار شدم، امیدم را از دست ندادم و با تکیه به لطف خدا ، اعتماد به نفس، روحیه بالا، انرژی مثبت ، فداکاری همسر وعشق به خانواده در کنار ورزش توانستم بر آن غلبه کنم و با قدرت به زندگی بازگشتم، این پیروزی من در زندگی و فائق آمدن به سرطان بیش از پیش نشان داد ورزش و روحیه بالا چه تاثیر خوبی در رفع مشکلات انسان‌ها دارد.
مشکلات و سختی های عمده کیوکوشین در استان چیست؟
برگزاری و شرکت در مسابقات مانند مدارس غیرانتفاعی شده، از این جهت که هر کس باید هزینه هایش را خودش متقبل شود و این برای ورزشی که داعیه حرفه ای و قهرمانی را دارد اصلا چیز خوبی نیست، با توجه به هزینه های گزاف و عدم وجود اسپانسر و حامی مالی، برای ورزشکاران و برگزیدگان این رشته، شرکت در این مسابقات رویا و دست نیافتنی شده است.
با این اوصاف آینده کاراته را بخصوص در استان کرمان نمی‌تواند روشن باشد؟
ببینید ما هنوزعلاقمندان واقعی زیادی را در این استان داریم که به خاطرعشق بدون هیچ چشمداشتی در حال فعالیت هستند. افرادی مانند آقایان علیرضا احمدی، عاشوری و محمدی و چندتن از مربیان نامدار دیگر که کرمان با حضور آنها در آینده به مرکز کیوکوشین کشور تبدیل خواهد شد.