نیکوکاران مدرسه ساز کرمان

انجام امور خیریه چه در قالب کمک به مستمندان، سیرکردن گرسنگان، پوشاندن تنگ دستان و چه در قالب امور عام المنفعه ای مانند ساختن آب انبار، گرمابه، جاده، سقاخانه و… از دیرباز در جوامع رایج بوده است. اما آنچه که در قرن اخیر و پس از جایگزینی آموزش و پرورش به شیوه جدید در کشورهای در حال توسعه و به ویژه ایران مطرح شد، ساختن فضای آموزشی بود. با بالارفتن سطح بهداشت جامعه، کاهش مرگ و میر نوزادان جمعیت جهان و به تبع آن ایران بسیار بیش از پیش شد و دولت ها نمی توانستند با بودجه ای که دارند از عهده ساخت فضاهای آموزشی برآیند. به ناچار باید افرادی نیکوکار را به مدد می طلبیدند و کم نبودند افرادی که در این زمینه یار و مددکار نظام آموزش و پرورش در قرن اخیر بوده اند. در نوشتار زیر برآنیم که تعدادی از این نیکوکاران را معرفی نماییم. گفتنی است اسامی این نیکوکاران برگرفته از کتاب«از قلعه دختر تا دقیانوس» نوشته شادروان محمد دانشور می باشد.
1-حاج علی حجت زرگر: دبیرستان شهید محمدعلی حجت را در خیابان ابوذر جنوبی به مساحت 18 هزار متر در سه طبقه و دارای سالن چند منظوره به مساحت 600 متر مربع احداث نموده است.
2-حاج اصغر اسماعیلیان: دیگر خیّر مدرسه سازی است که در هنگام حیات به اتفاق همسرش خانم نصرت اسماعیلیان تمامی اندوخته و دارایی خویش را که معادل 135 میلیون تومان بود را به ساختمان آموزش 50 کلاسه ای واقع در خیابان مهدیه اختصاص داده و به نام مجتمع آموزشی حضرت ابوالفضل نام گذاری گردیده است.
3-حاج محمدحسین زنگی آبادی: وی در روزهای پایانی عمر وصیت کرد که از محل اعتبار اختصاصی او دبیرستانی ساخته شود و برای انجام این منظور اعتبار لازم توسط مهندس علی زنگی آبادی فرزند آن شادروان در اختیار عطا احمدی گذاشته شد و دبیرستان 36 کلاسه ای در بلوار دانشجو احداث و به نام دبیرستان ولی عصر نام گذاری گردید که هم اکنون مورد استفاده است.
4- خانم زهرا افضلی: بانوی نابینایی است که در دوران کودکی چشمان خود را به خاطر بیماری آبله از دست داده است. وی در 46 سالگی با یک کشاورز ازدواج کرد. اما در طول 18 سال زندگی مشترک فرزند دار نشد.
او در سال 1373 اقدام به ساخت دبیرستانی در روستای ده زیار نموده است. افضلی در مورد انگیزه احداث دبیرستان کار و دانش حضرت رقیه می گوید: من با کار کردن در خانه سید هژبری در کرمان و همچنین از طریق هدایایی که مردم نیکوکار به من می دادند مقداری پول اندوخته کردم و با این پول به همراه برادرم- اکبر- یک حبه تلمبه در ده زیار خریداری کردیم و آن را آباد نمودیم. به بردارم وصیت کرده بودم که بعد از مرگ تلمبه را بفروشد و پول آن را صرف ساخت درمانگاهی به نام حضرت رقیه بکند؛ اما یک روز که در مجلس امام حسین نشسته بودم به فکر افتادم چرا تا زنده هستم خودم به وصیتم عمل نکنم؟ سهم خودم را به برادرم فروختم و با بخش نوسازی مدارس هماهنگ کردم و پول تلمبه را در اختیار اداره کل آموزش و پرورش گذاشتم و خواستم که نام مدرسه را حضرت رقیه بگذارند. در هنگام ساخت این مدرسه برای گرفتن امتیاز آب و برق آن با پای برهنه و با چشمان نابینا روانه اداره آب و برق می شدم و همچنین هر روز صبحانه کارگران را با دست خودم می دادم و می گفتم شما کارگران حضت رقیه هستید و اکنون خوشحالم که 150 نفر دانش آموز در این دبیرستان مشغول به تحصیل هستند.
5- زنده یاد دکتر محمدعلی با خدا: خیّر مدرسه ساز دیگری است. وی از پزشکان باسابقه و حاذق کرمان بود. در دوران حیات مدت 35 سال ریاست اداره بهداری آموزشگاه های کرمان را بر عهده داشت. وی در اثر علاقه ای که به تعمیم فرهنگ داشت با صرف مبلغی معادل 40 میلیون تومان از مایملک خود اقدام به احداث مدرسه ای 20 کلاسه در خیابان ابوذر نمود.
6- عطا احمدی: خدمات عطا احمدی اما از سنخ دیگر است.عطا از خود ثروتی نداشت تا آن را به امر مدرسه سازی اختصاص دهد. او کانون اعتماد مردم در ایران و خارج از کشور بود و هست. عطا احمدی با دقت هر چه تمام تر مدارس بسیاری را در استان کرمان احداث کرد.
دانشور در کتاب«از قلعه دختر تا دقیانوس» می نویسد: ساخت 40 باب مدرسه شهدا در شهر کرمان به وسعت بیش از 500 هزار متر مربع با زیربنای بیش از 100 هزار متر مربع که عملیات آن ها از سال 1358 آغاز شده است. در جشنواره تکریم از خیرین مدرسه ساز که در اوایل دی ماه 1380 در کرمان برگزار گردید، اعلام شد که هم اکنون 300 پروژه ساخت مدرسه با میانگین 30 کلاس در مجموع 900 کلاس درس توسط عطا احمدی در دست اجراست.
روزنامه اطلاعات مورخه 21/9/1377 نوشت: در حال حاضر مدارس در دست اجرا توسط عطا احمدی 25 پروژه بزرگ 24 کلاسه تا 55 کلاسه در زمین هایی به وسعت 4 تا 6 هکتار و زیربنای بیش از 90 هزار متر مربع در شهرهای کرمان، زرند، بردسیر، رفسنجان، رباط، فهرج، منوجان و در سرآسیاب فرسنگی می باشد که هزینه های احداث آن ها از کمک های مردمی تأمین و پرداخت شده است.