گفت و گوی اختصاصی پیام ما با بهروز رشیدی، کوهنورد با تجربه کرمانی:
همنورد لهستانی به احترام ما ایستاد

روزنامه پیام ما در شماره 572 خود مصاحبه مفصلی داشت با گروهی از کوهنوردان استان کرمان که برای اولین بار در زمستان سال 1394 موفق به صعود و فتح قله کازبک گرجستان شدند. در آن مصاحبه بهروز رشیدی، عضو بمی این گروه حضور نداشت و اکنون فرصتی دست داد تا از نگاهی دیگر به ورزش زیبا و جذاب کوهنوردی بپردازیم. آنچه در ادامه می خوانید گپ و گفتی است که با این ورزشکار متولد ۱۳۶۰و دارای مدرک کارشناسی تولیدات گیاهی داشتیم.
ورزش کوهنوردی را از کی آغاز کردید؟
بنده از سال ۱۳۸۳ ورزش کوهنوردی را بصورت اصولی با گروه کوهنوردی فراز که قبلا بنام کانون کوهنوردان بم بود شروع کردم،درطی این چندسال کلاس های مربوط به کوهنوردی را زیز نظر مربیان مجرب فدراسیون کوهنوردی طی کرده ام . رشته هایی مانند کوهپیمایی،صعودهای ورزشی،یخ وبرف پیشرفته،سنگ نوردی پیشرفته وغارنوردی. همچنین مدرک داوری ملی صعودهای ورزشی را از فدراسیون کوهنوردی وصعودهای ورزشی اخذ نمودم،دراین چند سال تمامی قلل مرتفع ایران از جمله دماوند،علم کوه،سبلان،هزار،دنا،…..به دفعات ودرفصول مختلف فتح کرده ام.
شما گروهی اقدام به صعود می کنید یا انفرادی؟
معمولا گروهی برنامه ها رو اجرا میکنم مگر برنامه های خاص بدنسازی کوهنوردی یا اردوهای برون مرزی وبعضی برنامه های سنگین را انفرادی یا با تعداد محدود اعضا انجام می دهم.
اولین‌ها برای انسان همیشه در خاطره می‌ماند، اولین صعودتان را به یاد دارید؟
اولین صعود من درسال ۸۳ به همراه کانون کوهنوردان بم(گروه فراز فعلی)به قله ی چاله ی مرغک بود که قطعا یکی از بهترین وبه یادماندنی ترین برنامه ها همیشه درذهنم ماندگار خواهد ماند،
به کدام یک از قلل مرتفع جهان صعود کرده‌اید؟
بنده اولین صعود برون‌مرزی خود رادر سال ۸۶ درقالب تیم منتخب بم بر روی بام ترکیه قله ی آرارات انجام دادم،ودرسال ۹۱ موفق شدم قله ی لنین با ارتفاع ۷۱۳۴ متر را در کشورقرقیزستان صعود کنم،درزمستان ۹۳ مجددا قله ی ارارات ترکیه و درسال ۹۴ قله نوشاخ بلندترین قله ی کشور افغانستان با ارتفاع ۷۴۹۲ راصعود کردم که جز هفت هزار متری های سخت دنیا محسوب می شود،در زمستان ۹۴ نیز موفق شدیم درقالب یه تیم سه نفره بلندترین قله ی کشور گرجستان (قله ی کازبک) را با موفقیت صعود کنیم که اولین ایرانیانی بودیم که در زمستان پا بر فراز این قله گذاشتیم.
از خاطرات سفرهای خارجی بگویید؟
کوهنوردی پر از خاطره هست، ولی شاید بهترین خاطره‌ی بنده زمانی بود که در ارتفاع ۶۸۰۰ متری قله ی لنین قرقیزستان در پایین تیغه ی یخ زده معروف به نایف با یک همنورد لهستانی مواجه شدیم که جرات عبور از یخ های بلور نایف رانداشت وما او راکمک کردیم که این شیب تند یخی را پشت سر بگذارد اما وقتی که به نزدیکی نوک قله رسیدیم این همنورد لهستانی به احترام اینکه کمکش کرده بودیم ایستاد تا ما ابتدا نوک قله رالمس کنیم ، سپس بعد از چند دقیقه برفراز قله ایستاد واین یعنی کوهنوردی خالصانه واحترام به هم‌نوع وهمنورد خود.
ایستادن در یک قله مرتفع چه احساسی به شما می‌دهد؟
ایستادن برفراز یک قله ی مرتفع حس بسیار خوبی است و بیشتر به بزرگی پروردگار خویش پی می بریم و آنجاست که ما می فهمیم در مقابل عظمت او چیزی نیستیم.
از شیرینی صعود و کوهنوردی برایمان بگویید، چقدر شیرین است که به این همه سختی می‌ارزد؟
برای صعود به یک قله خصوصا قله های مرتفع باید سخت ورنج زیادی را متحمل شد وتا زمانی که عاشق این ورزش نباشید قطعا در این رشته دوام نمی آورید اما وقتی به نوک قله می رسی وخودت را نسبت به افراد دیگر به خدا نزدیک تر می بینی،حسی در وجود انسان ظاهرمی شود که واقعا وصف نشدنی است وتمامی سختی مسیر به یکباره به فراموشی سپرده می شود.
از میان قله هایی که تا کنون فتح کردید، کدام یک برایتان آنقدر جذاب بوده که بخواهید دوباره فتح کنید؟
من دوست دارم هرساله به قله ی دماوند برم چون دماوند سنبل عزت وافتخار ایران عزیزمان هست.
چند باربه قله دماوند صعود کرده‌اید؟
بنده ۸ بار موفق به صعود قله ی دماوند بلندترین قله ایران شدم که دو بار آن درزمستان بوده و اولین صعود دماوند درتابستان ۸۴ انجام شد.
هدف از کوهنوردی چیست و چه احساسی را در انسان بیدار می‌کند؟
به نظر من کوهنوردی علاوه برطراوت و سلامتی، حس انسان دوستی مهر و عطوفت و صبر واستقامت را درانسان بیدار میکند
کوهنورد باید چه خصوصیاتی داشته باشد؟
هر ورزشکاری اول باید اخلاق ورزشکاری داشته باشید وکوهنوردان هم از این قاعده مستثنی نیستند،وبعدازآن منش کوهنوردی و کمک به هم نوع درشرایط سخت در رتبه های بعدی قرار دارند.
مشکلات و خطرات کوهنوردی چیست ؟
اصولا همه ی رشته های ورزشی خطراتی را بدنبال دارند، کوهنوردی هم خطراتی دوچندان بیش از رشته های دیگر دارد اما برای مقابله با این خطرات راهکارهایی دیده شده که اگر بطور کامل به انها عمل کنیم مشکلی پیش نمی اید،
به نظر خودتان یک کوهنورد حرفه ‌ای هستید؟
ببینید ورزش حرفه ای ورزشی است که همه ی درآمد شما از آن تامین شود وشما نیز تمام وقت درخدمت ان باشید اما متاسفانه در کشور ما به غیر از چند رشته ی ورزشی بقیه رشته ها به دلیل مشکلات مالی که دارند نمی توانند حرفه ای باشند،ولی سعی کردم با دید حرفه ای به این ورزش نگاه کنم. درکشور ما کوهنوردی نه تنها شغل محسوب نمی شود بلکه باید شغل دیگری داشته باشید که درآمد آن را صرف ورزش کوهنوردی بکنید، کوهنوردان ایرانی با توجه هزینه های سنگین تجهیزات کوهنوردی و صعودهای برون مرزی با مشکلات مالی فراوانی روبرو هستند.
آیا حمایت مالی از سوی وزارت ورزش صورت می‌گیرد؟
متاسفانه هیچ حمایت مالی از سوی وزارت‌ ورزش به‌ کوهنوردان نمی شود اما جا دارد از شورای اسلامی شهرستان بم و فرمانداری وبخشداری مرکزی شهرستان واداره ی ورزش وجوانان شهرستان وهمچین اتاق بازرگانی صنایع ،معادن وکشاورزی استان کرمان تشکر وقدردانی کنم، که در بعضی صعودهای برون مرزی قسمتی از هزینه های اینجانب راتامین کردند،
یک صعود داخلی و خارجی معمولا چقدر هزینه برای شما به دنبال دارد؟
همه صعودهای بلند مستلزم داشتن تجهیزات مناسب است و برای تجهیز شدن یک کوهنورد برای ارتفاعات بلند، حدود ۲۰ میلیون تومان تجهیزات لازم است،اما هزینه صعود در داخل کشور مثلا دماوند به غیر از تجهیزات، حدود 400 هزارتومان،صعودهای بلند خارج از کشور بسته به ارتفاع از ۱۵ میلیون تومان تا ۱۰۰ میلیون تومان متفاوت است ، بعنوان مثال صعود به قله ی اورست، بلندترین قله ی جهان که ۶۰ روز بطول می انجامد، حدود ۱۰۰ میلیون تومان می شود.
چه آرزویی دارید؟
بزرگترین ارزوی بنده اول سلامتی وبعد ایستادن بر فراز بام دنیا قله ی اورست هست،که واقعا دور از دسترس نیست واگر از لحاظ مالی تامین شود قابل انجام است.
و در پایان، چه برنامه هایی برای آینده در نظر دارید؟
باتوجه به اینکه در استان کرمان وتقریبا جنوب شرق کشور، صعود هشت هزارمتری انجام نشده اگر حامی مالی پیدا شود قطعا صعود به یک قله ی بالای ۸۰۰۰ متر را درسال آینده مد نظر دارم.