سایت خبری پیام ما آنلاین | گفتگو با چهار اجراگر جوان موسیقی کرمان می‌خواهیم نگرش به کارمان مثبت شود

گفتگو با چهار اجراگر جوان موسیقی کرمان می‌خواهیم نگرش به کارمان مثبت شود





۸ خرداد ۱۳۹۵، ۰:۵۰

گفتگو با چهار اجراگر جوان موسیقی کرمان
می‌خواهیم نگرش به کارمان مثبت شود

چهار دوره موسیقی در قالب فستیوال کارمیوزیک در کرمان اجرا شد به همین بهانه با چند تن از اجرا کنندگان موسیقی در این فستیوال ها گفت گویی انجام داده ام که می خوانید.
شاهین ایرانمنش متولد 66 در کرمان ، از بچگی کی بورد می نوازد و علاقه به موسیقی الکترونیک دارد. سال 85 در کرمان اولین کسی بوده که این کار را شروع کرده است . عارف زمانی متولد سال 69 ؛ حدود 8-9 سال است که در این زمینه کار می کند و ساز پیانو و ساز کوبه ای می نوازد . آرش یوسفی متولد 19 آبان 67 در کرمان است و لیسانس عمران دارد. امیرحسین ابراهیمی متولد سال 69 ، لیسانس معماری و این کار را از سال 86 شروع کرده است.
خانواده ها یتان مخالف این کارنبودند؟
شاهین: اوایل خانواده، خیلی مخالفت کردند اما کم کم موافق شدند.
عارف: خانواد ه ام همچنان مخالف این امر هستند اما وقتی پیشرفت من را می بینند تقریبا می شود گفت که نرم تر شده اند.
آرش: مادرم مخالف بوده و هست اما پدرم همیشه حمایت کرده و تصمیم را به عهده خودم گذاشته است.
امیرحسین: خانواده مخالف بودند چون احساس می کردند ممکن است به درس و علاقه های دیگرم لطمه بزند اما وقتی دیدند که درسم را همان طور خوب ادامه می دهم حمایت کردند.
اولین بار کجا اجرا کردید؟ استرس هم داشتید؟ تعداداجراهایتان تا به الان.
شاهین: خارج از کشور برای اولین بار در مسابقه ای شرکت کردم و در بین 40 نفرشرکت کننده هفتم و بین شرکت کنندگان خارجی اول شدم؛ در ایران برای بار اول در نمایشگاه صوتی تصویری فستیوال ال جی در تهران اجرا کردم. چون تجربه خارج از کشور را داشتم استرسم کمتر بود.
عارف: سفری به یک کشور خارجی داشتم و به صورت خیلی اتفاقی پیش آمد که 10 دقیقه در جشنی اجرا کنم و این تجربه را داشتم دستگاه اجرا با آن چیزی که همیشه کار می کردم متفاوت بود و خیلی هول شده بودم اما خوشبختانه کار را خوب اجرا کردم و کسی متوجه نشد که اجرا کننده عوض شده است. در تهران و شیراز هم اجرا داشته ام.
آرش: باشگاه ورزشی المپیک اولین جایی بود که اجرا کردم بعد از آن دهکده تفریحی ماندگار که یک کار ابتکاری بود؛ در مشهد هم یک اجرای کوچک داشتم که به نسبت کرمان فیدبک بهتری داشت. چرا استرس که داشتم اما برای این بوده که مثلا دستگاهم عوض شد و تا از سیستمش سردر بیاورم استرس داشتم. اجرا در مجموعه ماندگار را خیلی دوست داشتم و عالقه مند بودم که ادامه پیدا کند که به دلایلی نشد اما همان اجراها استارتی برای کارمیوزیک بود. در مجموعه ماندگار با عرفان شریف آشنا شدم و صحبت هایی کرده بودیم یک سری اختلاف سلیقه ها وجود داشت که بالاخره یه جایی به هم رسیدیم که شد کارمیوزیک. اولین اجرایم انرژی زیادی داشتم و اصلا استرس نداشتم و خیلی خوشحال بودم که بالاخره به آن چیزی که می خواستم رسیدم و الان دوست دارم باز هم آن شور و هیجان روز اول را داشته باشد.
امیرحسین: اولین بار در مسابقات اتوموبیل رانی اجرا کردم. استرس نداشتم فقط زمانی که سیستم صوت دچار مشکل شد کمی نگران این موضوع شدم که قطعی صدا داشته باشیم وگرنه به کار خودم اطمینان کامل داشتم و استرسی در این باره نداشتم. چندین اجرا در مسابقات اتوموبیل رانی، مجموعه ماندگار و پارک مادر داشتم.
چه مقدار سلیقه شخصی تان را در اجراها یتان لحاظ می کنید؟
شاهین: کار ما جوری است که سلیقه خودمان را فقط در تنهایی می توانیم اجرایی کنیم و بیشتر باید به ساز مردم بنوازیم.
عارف: در اکثریت اجرا هایمان ما آن میکسی را که مورد علاقه مان است و ایده آل است را نمی توانیم به صورت کامل اجرا کنیم هم زمانش زیاد است و هم اینکه سلیقه مردم را در نظر می گیریم. ما معمولا موسیقی و کاری را از قبل آماده نمی کنیم که با چه کاری شروع کنیم و از همان ابتدا توجه می کنیم که جمعیت چه نوع موسیقی و موزیکی را می پسندند. اما یک سری انتخاب آماده هم داریم که اگر اتفاقی پیش آمد برای مردم پخش کنیم اما خیلی بستگی به سلیقه و استقبال حضار از موسیقی در حال پخش دارد که چه چیزی را بیشتر دوست دارند و می پسندند.
آرش: ما هم باید سلیقه خود را و آنچه که از آن الگو می گیریم در کار عملی کنیم و هم این که مقدار زیادی از استقبال مردم از هر سبک و موسیقی را با آن ترکیب کنیم.
امیرحسین: اوایل روی سبک موسیقیم مغرور شده بودم که خیلی ها انتقاد می کردند کمی تغییر بده و تنوع ایجاد کن کم کم متوجه شدم که باید با جمع ذهنم را یکی کنم و آنچه که مخاطب مورد علاقه اش است با سلیقه خودم ترکیب کنم و اجرا کنم.
از اجرای دونفره بگویید؟
شاهین: اجرا در کنار هم نیاز به تمرین فراوان دارد تا بتوانیم به راحتی هماهنگ شده و به اصطلاح ما بک تو بک باهم اجرا کنیم که خیلی هم خوب و دوست داشتنی است.
عارف: اگر در اجرای دونفره یا دسته جمعی اشخاص نقاط اشتراکشان را در تمرین پیدا کنند و سعی در هماهنگی آنها داشته باشند موفق می شوند و خیلی هم اجرای دو نفره لذتبخش است. من تجربه بک تو بک و اجرای دونفره را داشتم به نظرم باید در اجرای ترکیبی یک کار گروهی خودخواهی جایی ندارد و باعث بدتر شدن کار می شود.
آرش : اجرای دونفره در سیستم الکترونیک به این شکل است که انگار دونفر دارند با هم ساز می زنند و باید با یکدیگر خودشان را هماهنگ کنند من یک دسته ساز همراهم هست و دیگری یک دسته ساز دیگر، باید سعی کنیم باهم هارمونی ایجاد کنیم که لذت بخش و دلنشین باشد و توازن داشته باشد .علم در زمینه موسیقی برای ما در تمام مراحل اجراهایمان چه انفرادی و چه دونفره مهم و اصل است به نظرمن قدرت شنوایی بالا و قدرت عمل به موقع دو فاکتور اساسی در اجرای دونفره است و چندین برابراجرای انفرادی لذت دارد و انرژی می خواهد.
امیرحسین: من با آرش اجرای مشترک خیلی داشتم و هیچ گونه مشکلی نبود. چون با هم هماهنگ بودیم و اجرای دونفره را دوست دارم.
فضای این کار در کرمان چگونه است و آینده اش را چگونه می بینید؟
شاهین: هر سری که در کرمان اجرا شده حدود 700-800 نفر تماشاچی داشتیم. آینده این کار تماما بستگی به پشتکار خودمان دارد.
عارف: در ایران استعدادهای خوبی هست و فضا خیلی رو به پیشرفت است و از زمانی که من شروع کردم نسبت به چند سال اخیر محیط و مردم خیلی بهتر شده اند و استقبال بیشتر شده.
آرش: خب این شغل از نظر مادی خیلی تضمین شده نیست ؛ دردسرها و مشکلات خاص خودش را دارد در پایتخت به خاطر مرکز بودن کشور کارها با کیفیت تر و جدید تر است اما همه تلاش بر این داریم که نسبت به فرهنگ کشور و مردممان آن را سازگارکنیم و مردم و مخاطبین بهترین آهنگ ها را گوش بدهند اما در کرمان نسبت به شهر های دیگر هم سطح خود خیلی ناامید کننده است و بسیار ضعیف عمل کرده اما ما چون خودمان کرمانی هستیم و در کرمان شروع کردیم و با یکدیگر آشنا شدیم و از هم یاد گرفتیم دوست داریم که شهر کرمان را به آن پیشرفتی که دیگر شهرها هستند برسانیم البته این فستیوال های دوره ای که تا کنون برگزار شده بسیار به پیشرفت این امر کمک می کند که جای تقدیر و تشکر از ایشان هست که به نظرم هر سری باید بهتر و بهتر شود.
امیرحسین: دوره اول با مشکلات زیادی روبروشدیم که کنترل یه سری کارها از دست مان در رفت اما تجربه کسب کردیم و هر سری بهتر و بهتر شد دم مردم هم خیلی همکاری کردند. کرمان آینده درخشانی دارد و من نظرم این است که کرمان بازخوردهای خوبی در این جریان گرفته و بهتر هم خواهد شد به هر حال تهران پایتخت است و امکانات و سطح رقابتی متفاوت است.
اگر از کارتان انتقاد کنند چه عکس العملی خواهید داشت؟
شاهین: از انتقاد به هیچ عنوان ناراحت نمی شوم.
عارف: من به نظرات توجه می کنم و گوش می دهم اما آنالیز می کنم ببینم چه شخصی و از روی چه چیزی این انتقاد را دارد و آیا نظرش درست است و باعث بدتر شدن کار نمی شود.
آرش: اولین بار هم که در یک باشگاه ورزشی اجرا کردم واکنش ها هم مثبت بود و هم منفی. توی هر کاری همیشه یک سری افراد هستند که در کنار موافقان امر مخالفند.
امیرحسین: هیچ وقت ذهنم را درگیر و محدود به یک سبک نمی کنم و همه سبک و فرم موسیقی گوش می کنم و دوست دارم. به سلیقه های مختلف و نظرات دیگران توجه می کنم.
برای کار شما واژه اجراگر موسیقی را انتخاب کرده اند. از دید منفی مردم نسبت به کارتان بگویید.
شاهین: گفتند که باید از واژه اجراگر موسیقی استفاده کنیم که به نظرم خیلی سلیقه ای است اما ما احترام می گذاریم.
عارف: متاسفانه تبلیغات به خوبی انجام نگرفته و نگرش ها درباره این کار خیلی مثبت و خوب نیست. اکثریت مردم تصور می کنند که یک سیم را به باند بزررگ وصل می کنیم و موسیقی پخش می شود و از چندو چون کار اطلاع چندانی ندارند. دی وی جی یعنی تصویری، پلی کردن که در ایران اجرا می شود اما به صورتی دارد اجرا می شود که اپراتور به صورت جداگانه پلی می کند و تصویر را برای اجرا کننده بالا می آورد و ما آن تصویر را با دستگاهی که مقابل خود داریم اجرا می کنیم. اما در اصل دوتا دستگاه جداگانه دارد. اجراگرها تمام تلاششان را برای بهترین اجرا با دخیل کردن سلیقه مخاطبان شان می کنند. روانشناسی در این کار خیلی پراهمیت است که با عملکرد درست بتوان بهترین اجرا را ارائه کرد.
آرش: من زمانی که شروع کردم احساس کردم که این کار ممکنه از نظر وجه اجتماعی خیلی خوب و درخشان نباشد و حتی الان به خاطر فیدبک های اجتماعی از معادل انگلیسی این کار اصلا خوشم نمی یاد و همیشه دنبال یک پسوند و پیشوند برایش بودم یا ترکیبی که خیلی متفاوت تر باشد اگر گروهی در این کار بد کار کنند همه ما را جزو این بد کار کردن حساب می کنند و حتی برای انتخاب لیبل هم ترجیح دادم اسم و فامیل خودم به تنهایی باشد و بتوانم به واسطه آن یک مسیر تازه تر و بهتری را ادامه دهم. من نگاهم به این جریان تجاری نیست و بیشتر برای دل خودم انجام می دهم. لزوما هرجایی برای اجرا دعوتم کنند نمی روم. همه جا می گویم هنر چون از درون بلند می شود خیلی ارزشمند است و من برای هنر خودم ارزش زیادی قائلم و مفت هم آن را نمی فروشم. برای همین هم هست که کار تجاریم در این جریان خیلی کمتر است و راضی تر هستم .
امیرحسین: خب خارج از کشور خیلی با این کار آشنایی دارند .من دوست دارم این موضوع را در کشور خودم نیز جا بیاندازم و ادامه دهم تا مردم بیشتر آشنا شوند فرهنگ سازی شود و به چشم بد به آن نگاه نکنند این کار مثل یک هنر است و باید جای خودش را بگیرد. برای خودم توی خانه آهنگ میکس می کنم و خیلی لذت می برم برای خودم برای تنهایی خودم اجرا می کنم اما برای مردم باید یه پله از لذت خود کم کرد و سلیقه مردم را در نظر گرفت تا مردم هم لذت ببرند اما این که پولی ، قرار باشد برای سلیقه خاصی کارکنم یعنی در ازای پول زیاد چیزی را اجرا کنم که دیکته شده باشد به هیچ عنوان با این مدل سیستم ها کنار نمی آیم.
راه جا افتادن این هنر در جامعه و پیشرفتش چیست؟
شاهین: برگزاری همین اجراهایی که تیم کارمیوزیک طراحی می کنند ،تبلیغات و از همه مهم تر آگاهی که شما رسانه ها می دهید.
عارف: موزیک الکترونیک در ایران خیلی جواب نداده و استقبال نشده که با ارائه آثار خوب و حرفه ای استقبال هم بیشتر خواهد شد.
آرش: فرهنگ سازی ، کار درست، تبلیغات کافی و اطلاع رسانی مناسب، و این که همه ما سوادمان را در زمینه ای از موسیقی حالا دامنه ای از اجرا یا دامنه ای از موسیقی بالا ببریم آثار خوب را اجرا کنیم بقیه هم صددرصد این کار را ادامه می دهند. اگر خلاقیتی در کارمان باشد و سعی در ارائه کاری جدید در هر سری داشته باشیم به نظرم مخاطب هم بیشتر جذب می شود و استقبال زیاد می شود دید کاملا مثبتی به این جریان دارم حتی اگر هم زمانی من نباشم مطمئنا به جاهای خوبی خواهد رسید افراد خوب جذب این مسیر خوب در این جریان می شوند و نه لزوما هر کسی که وارد این عرصه شد و ارائه هر چه بهتر این برنامه باعث پیشرفتش خواهد شد چرا که این سری این اتفاق افتاد و برنامه نمایشی و پرفورمنس به آن اضافه شد که خیلی مردم نظر مثبت و خوبی داشتند این فستیوال ها باعث شد من در طی این شش ماه به اندازه 2 سال جلو افتادم چون آدم های باتجربه ای کنار من در این فستیوال بودند که با آنها رقابت می کردم و تلاش می کردم تک باشم زمان زیادی را گذاشتم و خیلی چیز ها از بقیه یاد گرفتم به نظرم برای بقیه هم همین طور بوده و همگی یک پرش بزرگ و بلند کاری را داشتند و این فستیوال ها باعث سرعت بخشیدن به پیشرفت کار شده است .
امیرحسین: مردم باید با همه سبک هالی موسیقی آشنا شوند از این گونه اجراهایی که زحمات زیادی برایشان کشیده می شود استفاده کنند. برگزاری این فستیوال ها باعث شده که ذهنیت مردم نسبت به این کار عوض شود و بفهمند که کار ساده و پیش پاافتاده و در حد گرم کردن مجالس عروسی و جشن تولدها نیست.
اجراگر در کار شما زیاد است، هر روز بیشتر هم می شوند. این جمعیت زیاد که اکثریت هم حرفه ای کار نمی کنند آسیبی به وجهه شما نمی زنند؟
شاهین: به خاطر کم بودن دانش واطلاعات بعضی ها به اشتباه تصور می کنند این کار ضبط و پخش موسیقی است و نیازی به خلاقیت و دانش خاصی ندارد، باهمین انگیزه ها وارد این کار شده و باعث برداشت های غلط مخاطبین از آن می شوند.
عارف: باید بگویم خوشبختانه یا متاسفانه اجراگر در کرمان زیاد شده است هم حس رقابت بیشتر و با کار بد و بدون تجربه و مطالعه یک عده اسم آن و فعالان عرصه اش را خراب می کنند چون مردم کار را می بینند و تصور می کنند که اجرا کننده موسیقی این گونه است.
آرش: هر چیزی که زیاد شود می شود فرهنگ؛ چیزی که کم باشد زیاد در جامعه نفوذ پیدا نمی کند.
امیرحسین: رقابت بالاتر می رود و باعث بهترشدن و بالارفتن کیفیت کار می شود.
کار کدام یک از دوستانت را بیشتر دوست داری؟
شاهین: همه ، دوستانم هستند و کار همه شان خوب و قابل قبول است؛ دوستی و رفاقت در کارمان خیلی زیاد است. نمی توانم از شخص خاصی نام ببرم چون همه خوبند.
عارف: کار همه دوستانم را دوست دارم و انصافا خیلی هم لذت می برم از گوش دادن به اجرایشان به هر حال رقابت باید وجود داشته باشد برای بالا رفتن کیفیت کار و ارائه بهترین آثار به مردم و مخاطبین.
آرش: کار همه خوب است.
امیرحسین: کار همه دوستانم را دوست دارم چون هرکدام سبک منحصر به فرد خودشان را دارند و واقعا هم عالی هستند در کشور اشکان محمدیان که از دوستان هم هستند.
سخن پایانی.
شاهین: در انتها تشکر می کنم از شما و روزنامه وزین پیام ما.
عارف: به دنبال کارهای ویژه و خاص باشیم تا در این کار پیشرفت کنیم.
آرش: برنامه ام این است که تخصصی تر کار کنم و خاص تر باشم مطالعه و خلاقیتم را بیشتر کنم تا کارهای جدیدتری خلق کنم .
امیرحسین: هنر بخصوص موسیقی خط انتها ندارد و همیشه ادامه دارد مگر این که از آن زده شوم که هیچ وقت چنین اتفاقی نمی افتد و موسیقی و اجرای آن یکی از اهداف زندگیم است موسیقی حس آرامش خوبی به من می دهد و نمی توانم آن را از زندگیم حذف کنم.

به اشتراک بگذارید:





مطالب مرتبط

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *