فریدون آسرایی از «عشق یعنی» و آهنگ های پرطرفدارش می گوید آهای خوشگل عاشق یک اتفاق بود

خواننده قطعه خاطره انگیز «گل هیاهو» یا همان «آهای خوشگل عاشق» پس از سه سال سکوت با دست پر بازگشته است. می گویند صدایش «شیشه» است. راست هم می گویند. او را از سال ها قبل می شناختیم اما 10 سال پیش و با آلبوم «غریبه» صدای مخملی اش به گوش همگان رسید و بدل به یکی از بهترین خواننده های موسیقی پاپ ایران شد. خواننده ای که جدا از هوادارانش، در میان اهالی موسیقی هم شدیدا پرطرفدار است و اکثر بچه های موسیقی تکنیک و صدایش را قبول دارند. فریدون آسرایی از روزی که زندگی و فعالیت هنری در خارج از کشور را ترک کرد و به ایران آمد تا امروز یکی از پرطرفدارترین خواننده های مجاز بوده است. فریدون برای آلبوم جدیدش دوباره سراغ بهروز صفاریان رفته تا تیم موفق گل هیاهو یک بار دیگر خاطره ها را زنده کنند. اینکه آنها بتوانند دوباره به قله موفقیت بازگردند یا نه، سوالی است که مخاطب امروز باید به آن جواب بدهد.
بعد از یک دهه یک بار دیگر آلبومی را با همکاری مستقیم بهروز صفاریان تولید و منتشر کردید. در واقع از غریبه سال 83 تا عشق یعنی سال 93، 10 سال گذشته و شما به بهروز بازگشته اید.
وقتی سال 90 آلبوم قبلی ام یعنی «خاطرات گمشده» منتشر شد، یکی دو ماهی استراحت کردم و بعد کم کم مشغول ساختن ملودی شدم. موسیقی آلبوم «خاطرات گمشده» را پاشا یثربی کار کرده بود اما بعد از انتشار آلبوم مشکلاتی برای ایشان پیش آمد که باعث شد نتوانیم همکاری کنیم؛ بنابراین من مهران خالصی را که از دوستان و همکاران همیشگی من است به عنوان تنظیم کننده کارهای جدیدم انتخاب کردم و همان زمان ملودی قطعاتی مانند «عشق یعنی»، «نگاهت» و «پشیمونی» را ساختم. کمی که گذشت احساس کردم بهتر است برخلاف آلبوم «خاطرات گمشده» خودم تهیه کننده کار نباشم و این فشار را از روی خودم بردارم.
• منظورتان فشار مالی است؟
هم فشار مالی و هم سایر مشکلاتی که تهیه یک آلبوم به همراه خود دارد. من «خاطرات گمشده» را به تنهایی تولید کرده بودم اما احساس کردم در کار جدید باید با دیگران همفکری و مشورت بیشتری داشته باشم. در نهایت تصمیم بر این شد که با تهیه کننده قدیمی کارهایم که آلبوم غریبه را نیز تولید کرده بودند، مجددا همکاری کنم. تهیه کننده معتقد بود بهترین کسی که می تواند این آلبوم را به پیش ببرد، بهروز صفاریان است. در واقع اعتقاد داشت حاصل همکاری من و آقای صفاریان بهترین آثار من و البته بهروز بوده و بنابراین باید این آلبوم نیز توسط ایشان مدیریت شود و این تیم خوب یک بار دیگر کنار هم باشد. در هر صورت تهیه کننده آلبوم با بهروز مشغول مذاکره شد و در نهایت بهروز صفاریان مسئولیت مدیریت و موسیقی این آلبوم را برعهده گرفت و ما از پاییز 90 و به صورت جدی تر از بهار 91 کار روی آلبوم «عشق یعنی…» را به پیش بردیم.
• راز نهفته در تولید قطعه «گل هیاهو» یا همان «آهای خوشگل عاشق» چه چیزی بود که با وجود گذشت یک دهه از انتشار آن، هنوز برای مخاطبان جذابیت دارد؟
در مورد قطعه «گل هیاهو» تلاش کردیم اثری تولید کنیم که برای آن تاریخ مصرف مطرح نباشد. گل هیاهو به دلیل زمان انتشار و همچنین فضای حاکم بر آن به اثری تبدیل شد که مردم با آن خاطره ساختند.
• فکر می کنید سومین آلبومتان با عنوان «عشق یعنی» به جایگاه قطعه ای چون «آهای خوشگل عاشق» دست پیدا کرده است؟
در روند تولید آلبوم «عشق یعنی» سعی کردم سلیقه های مختلف را مد نظر داشته باشم و علاقه مند بودم که در آلبوم سوم نیز قطعه ای وجود داشته باشد که با گذشت زمان به درجه ماندگاری برسد. قطعه ای با عنوان «هنوزم همونیم» در سومین آلبوم بنده وجود دارد که آن را برای مادرم خوانده ام و با توجه به بازخوردهایی که تا این لحظه پس از انتشار «عشق یعنی» داشته ام، تصور می کنم نزد مخاطبان از ماندگاری بیشتری برخوردار باشد. «هنوزم همونی» قطعه ای است که برای آن تاریخ مصرف تعریف نشده به این معنا که ریتمیک بودن یک اثر، در تعریف تاریخ مصرف و توجه مخاطب تاثیر بسزایی دارد و از این جهت، «هنوزم همونیم»تهی از چنین ویژگی است.
• با توجه به اینکه نخستین کنسرت شما پس از انتشار آلبوم جدید با فاصله اندکی از انتشار آلبوم «عشق یعنی» در تهران برگزار شد، بازخوردهایی که از اجرای زنده از آلبوم جدیدتان داشتید، چگونه بود؟
استقبال مردم از آلبوم سوم خوب بود اما تصور می کنم اگر شاید فاصله بین زمان انتشار آلبوم «عشق یعنی» و کنسرتی که با محوریت این اثر برگزار می شود، بیشتر باشد، شاهد رخ دادن اتفاق های بهتری هستیم و امیدوارم در کنسرت های بعدی که در شهرستان ها دارم اتفاقات خوبی رقم بخورد.
• با توجه به اینکه ترانه های موجود در آلبوم فریدون آسرایی به طور معمول با استقبال خوبی از جانب هواداران شما رو به رو می شود با این حال چرا همیشه ریسک فعالیت با شاعران جوان را می پذیرید؟
اعتقاد دارم گاهی ترانه هایی از دل ترانه سرایان جوان برمی خیزد که نمی توان نمونه اش را در آثار ترانه سرای دیگری پیدا کرد. در آلبوم «عشق یعنی» از آثار شاعران جوان و خوش آتیه کشورمان استفاده کردم و از این جهت، رضایت بالایی دارم چون بازخوردها و واکنش مخاطبان نیز دلیلی بر تایید و علاقه آنها نسبت ترانه های سومین آلبوم بنده است. همچنین روند تولید دیگر آثار همچون آلبوم چهارم و تک قطعه ها از ترانه سرایانی که ترانه های خوبی می سرایند، دعوت می کنم تا در صورت علاقه مندی ترانه هایشان را در اختیار بنده حقیر بگذارند تا در صورت امکان از چنین ترانه هایی در تولید قطعه ها بهره ببرم.
• جایی گفته بودید در دوران کودکی به خجالتی بودن شهرت داشتید. با وجود این ویژگی چه اتفاقی باعث شد تا در عرصه خوانندگی حضوری پر رنگ داشته باشید و پس از موفقیت در این عرصه به اجرای صحنه روی بیاورید چون اصلی ترین خصوصیت اجرای صحنه ای دیدار چهره به چهره با مخاطبان است؟
در دوران کودکی خجالتی بودم اما همیشه به خوانندگی علاقه داشتم به ویژه که این موضوع در خانواده ما ارثی است و بیشتر از سایر اعضای خانواده، ارثی بودن این حرفه به من سرایت کرد. در ابتدا و دوران کودکی هنگامی که کلاس پنجم بودم در کلاس درس شروع به خواندن برای همکلاسی هایم کردم اما هیچوقت فراموش نمی کنم که در آن حالت خجالت می کشیدم و بچه ها را مجبور می کردم به سمت دیگری نگاه کنند اما به تدریج و با حضور پیدا کردن در جمع های مختلف، چنین احساسی در من کمرنگ شد.
• چرا فعالیت تان در عرصه موسیقی را در حوزه موسیقی سنتی دنبال نکردید؟
به دلیل اینکه تحصیلات و اطلاعات کافی در حوزه موسیقی سنتی ندارم، به این حوزه وارد نشدم. به واقع، استاد در عرصه موسیقی به فردی گفته می شود که سالها در عرصه این هنر ارزشمند مطالعاتی داشته باشد.
• میان خواننده های عرصه موسیقی سنتی کشورمان، صدای کدام یک از آنها را بیش از سایرهنرمندان می پسندید؟
از نظر بنده بهترین خواننده سنتی خوان آقای شجریان است. تصور می کنم ایشان در حیطه کاری خود بی نظیر هستید.
• برنامه بعدی فریدون چیست؟
کنسرت… در حال حاضر همه فکر و ذکرم اجراهای زنده است و انتظار دارم پس از انتشار آلبوم بتوانم در کنسرت های بیشتری حضور داشته باشم. یک خواننده در واقع با کنسرت جان می گیرد و انگیزه پیدا می کند.
• پس از انتشار آلبوم جدید «عشق یعنی» برنامه ریزی برای برگزاری تور کنسرت های این اثر موسیقایی را شخصاً انجام می دهید یا چنین برنامه ریزی هایی بر عهده تهیه کننده برنامه های شماست؟
در سال های فعالیتم با دوستان تهیه کننده بسیاری فعالیت داشته ام که در این میان با یک شخص به طور دائم همیشه همکاری داشته ام. برنامه ریزی برای تور اجراهای صحنه ای شهرستان را تهیه کننده انجام می دهد و طبق برنامه ریزی های انجام شده، در برنامه ها حضور پیدا می کنیم. البته داستان کنسرت در ایران کمی پیچیده و عجیب شده و متاسفانه به این راحتی نمی شود درباره کنسرت های سال برنامه ریزی کرد. همه فکر و ذکر من از این پس برگزاری کنسرت های تهران و شهرستان است. در همه این سال ها کمتر در شهرستان های مختلف روی صحنه رفته ام و همین برای من یکی از دغدغه هایی است که باید زودتر به آن بپردازم. من از شهرهای مختلفی برای برگزاری برنامه تقاضاهایی داشته ام ولی هیچ وقت به این موضوع به صورت جدی نپرداخته ام و خودم از این بابت احساس خوبی ندارم. متاسفانه کنسرت در ایران مختص تهران شده و من با این موضوع زیاد موافق نیستم و در تلاشم که بتوانم هر چه زودتر در بقیه شهرها هم روی صحنه بروم و این انحصار را بشکنم.
• با بروز چه اتفاقی متوجه شدید که نخستین آلبوم تان با عنوان «غریبه» از نظر مخاطبان موسیقی پاپ جایگاه درخور توجهی پیدا کرده است؟
فروش بالای آلبوم «غریبه» و اینکه این اثر طی مدت زمان حدود یک هفته به مرحله انتشار دوم رسید، اتفاق بسیار خوبی بود که در مورد نخستین آلبوم رخ داد. انتشار آلبوم «غریبه» در 10 سال گذشته، صدایی نو را در گوش مخاطب موسیقی پاپ طنین انداخت و با برخورداری از قطعه هایی چون «گل هیاهو» یا همان «آهای خوشگل عاشق» ماندگار شد.
• ماندگارترین قطعه ای که مخاطبان شما در کنسرت ها در اجرای آن به طور ویژه با شما همراهی می کنند، چه قطعه ای است؟
«آهای خوشگل عاشق» شامل بیشترین همراهی مخاطبان حاضر در سالن می شود که از این جهت خیلی خوشحال هستم. به طور معمول این قطعه یک مرتبه در میان کنسرت و یک مرتبه در پایان زمان اجرا، برای هواداران خوانده می شود.
• دلیل عدم همکاری با بهروز صفاریان در دومین آلبوم تان، (خاطرات گمشده) چه بود؟
بنده بسیار علاقه مند بودم تا همکاری ام با بهروز صفاریان در آلبوم دوم نیز ادامه پیدا کند اما این اتفاق رخ نداد و دلیل اصلی این موضوع مربوط به فردی بود که تهیه کنندگی آلبوم «خاطرات گمشده» را برعهده داشت.
• به نظر شما برگزاری یکسری آزمون های استعداد سنجی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که اخیراً مدیر کل دفتر موسیقی از آنها سخن گفته، برای انتخاب خواننده ها و همچنین اعطای مجوز به خواننده های آلبوم اولی، تا چه میزان در شناخت و انتخاب صحیح این افراد تاثیرگذار است؟ واقعاً چنین روشی برای انتخاب افراد با استعداد در حوزه موسیقی روشی درست است؟
به تازگی فعالیت هایی برای استعدادیابی صورت می گیرد که خواننده های جوان از این راه انتخاب شوند. بنده زیاد با سختگیری و سانسور و مواردی از این قبیل موافق نیستم چون در بسیاری از مواقع شاهد هستیم همین کارهایی که از خوانندگان جوان تولید می شد، گاهی تاثیری داشته باشند به ویژه در آلبوم های خودشان که مخاطب را بیش از پیش جذب کرده باشد. چنین آزمون هایی معیار نیست اما چون شاید می خواهند فعالیت در زمینه خوانندگی را به صورت تخصصی تر در کشور ادامه پیدا کند و چون شاید تعداد افرادی که تقاضا برای انتشار آلبوم دارند، خیلی زیاد است و به نوعی شاید برای ارشاد دردسر است. البته بد نیست که یکسری بچه ها قبل از اینکه بخواهند آلبومی را منتشر کنند دوره های مختلفی را سپری کنند و کمی در این حوزه مطالعه بیشتری داشته باشند و از تحصیلات ابتدایی خوانندگی برخوردار باشند و اگر برگزاری این آزمون ها و دوره ها به ارتقای سطح تحصیلات موسیقایی افراد جوان و تازه کار کمک کند، امری مطلوب به شمار می رود.