آفرین آقاى باهنر!
شما چى آقاى مرعشى؟!
خبر عدم ثبت نام مهندس باهنر در انتخابات مهم، حساس و تعیین کننده پیش رو بى شک داغ ترین خبر ایستگاه اول انتخابات بود. مطمئنا تحلیل گران چپ و راست در سطح ملى حالا حالاها خبر را تفسیر و تحلیل و نظرات خود را در مورد این واقعه به مردم ارائه خواهند داد. اما در استان خودمان کرمان همه تحلیل گران و اگاهان سیاسى بخوبى مى دانند در طول سالهاى پس از انقلاب دو چهره سیاسى و جوان به دلیل وابستگى مستقیم و غیر مستقیم به دو یار بى بدلیل امام و توانمندى هاى شخصى اشان نقشى جدى در تحولات سیاسى استان کرمان داشته اند.
محمد رضا باهنر و سید حسین مرعشىنقد عملکرد و کارنامه این دو برادر را مى گذارم براى بعد و قضاوت تاریخ. اما انچه که اقاى باهنر با عدم ثبت نام براى حضور در مجلس انجام داد به نظر من اتفاق و تحولى است مهم که طى ان دو پدر خوانده و مدعى حاکمیت پشت پرده استان( به تعبیر منتقدین اشان )بالاخره و پس از سالها خسته شد! و به تعبیر زیباى خودش «یک قهرمان قبل از اینکه مدال طلایش را از دست بدهد خودش باید تشک را ببوسد و کنار بکشد» در حرکتى هوشمندانه و قابل تحسین ظاهرا تشک را بوسید و کنار کشید.
اما در سوى دیگر سوال اساسى ومهم این است ایا سید حسین مرعشى هم شهامت و جرات کنار کشیدن و رها کردن تشک را دارد!؟
یا انقدر تعلل مى کند تا با از دست دادن همه طلاهایى که در طول سالیان اندوخته است دنیا و اخرت خود را در معامله و مبارزه اى موهوم و خیالى و بى سرانجام از دست بدهد و حتى فرصت اخرین بوسه شیرین بر تشک را هم نیابد؟
براى عاقبت بخیرى و جبران اشتباهات گذشته این دو صحنه گردان حوادث رو و پشت پرده استان مظلوم کرمان دعا مى کنم و بهروزى و سلامتى اشان را از خداى بزرگ مسئلت مى نمایم.