گفتگوی پیام ما با مریم زاهدی عکاسی که نمایشگاهش را در پرورشگاه برپا کرد
نمایشگاه نباید صرفا خودنمایی هنری باشد

در روزگاری که اکثر نمایشگاه ها (عکس- نقاشی و…) در نگارخانه و گالری ها برگزار می شود،هنرمندی به نام مریم زاهدی نمایشگاه عکسش را در پرورشگاه برپا کرده است. او فارغ التحصیل رشته ی عکاسی از دانشگاه هنر تهران درسال 1380 می باشد.
ایشان اخیرا از تئاترهای اجرا شده در کرمان عکاسی کرده اند و با ترکیبی از عکس های پرتره بازیگران ،بعد از سال ها اولین نمایشگاه انفرادی اش را در پرورشگاه دیلمقانی برپا کرده است.
کار ایشان از چند جهت ستودنی است. افرادی به بهانه ی دیدن عکس به پرورشگاه می آیند و با بچه های آن جا از نزدیک آشنا می شوند… بچه های پرورشگاه هم با شوق و شور عکس ها را از نزدیک می بینند.
در چند دیدار از پرورشگاه کمبود نیروهای متخصص مثل مددکار وروانشناس برای بچه هایی که دچار فقر عاطفی هستند،به چشم می آید . بنابراین گذاشتن برنامه های فرهنگی چون نمایشگاه عکس و نقاشی برگزای نمایش خلاق و… می تواند تاثیر مثبت در روحیه بچه ها داشته باشد.
فکر می کنم با تداوم این گونه نمایشگاه ها و هم چنین برگزاری کارگاه های داستان نویسی و خاطره نویسی و…حسرت ها و دلتنگی های این بچه ها در کالبد هنر بدمد و در آینده انسان های تاثیرگذاری شوند.
در ادامه گفتگوی صمیمانه ی من و مریم زاهدی را می خوانیم:
انگیزه ی شما از برپایی نمایشگاه در پرورشگاه چیست؟
جرقه ی اولیه آن ازدیدن عکس ها و گزارش روزنامه ای بود که استاندار کرمان از پرورشگاه داشتند ،در آن گزارش اظهار نظر یک مسِول بهزیستی توجهم را جلب کرد…که اگر مدرسه را در خود پرورشگاه بسازیم این باعث قطع ارتباط بیشتر بچه ها از جامعه می شود. این هشدار آن قدر مهم بود که می خواستم با برپایی نمایشگاهم ،شخصا ارتباطی بین بچه ها وفضای هنری ایجاد کنم.
هدف شما از این نمایشگاه چیست؟
بنظرم نمایشگاه نباید صرفا خودنمایی هنری باشد. هدف اولیه من ایجاد آشنایی بچه ها با هنرهای تجسمی و تصویری بود. وقتی در حین نصب تابلوها کنجکاوی آن ها را دیدم متوجه علاقه شدید تعدادی ازبچه ها به رشته های هنری شدم و این مرا ترغیب کرد که این گونه فعالیت های فرهنگی را ادامه دهم.
چرا از بازیگرهای تئاتر برای عکاسی استفاده کردید؟
ابتدا به دلیل نبودن آرشیو عکس از بازیگرهای تئاتر کرمان، تصمیم به این کار گرفتم! که البته به دلیل عدم هماهنگی با همه بازیگران و نداشتن وقت کافی نتوانستم این کار را کامل انجام دهم …
چه کسانی در برپایی این نمایشگاه کمک کردند؟
از مدیر پرورشگاه دیلمقانی که با من همکاری داشتند تشکر میکنم و مربیان این مجموعه که تعدادشان کم وکارشان زیاد بود.هم چنین بازیگران خوب تئاتر کرمان به خصوص آقای مهدی حشمتی و خانم سکینه عرب نژاد که نهایت همکاری را داشتند.
امروز که بیشتر از دو هفته از نمایشگاه می گذرد چه باز خوردی داشتید؟
فکر میکنم همان طور که در یک اتفاق بد و ناگوار اکثر آدم ها تاثیر دارند در یک اتفاق خوب هم خیلی ها سهیم و موثرند. با توجه به دوری راه و ساعت محدود بازدید از نمایشگاه وعدم تبلیغات ،دوستانی آمدند که باعث دلگرمی من و بچه ها شدند… این نمایشگاه تجربه فوق العاده ای برایم بود. و نتیجه ی احساسی که می‌خواستم گرفتم، که شاید در گالری های دیگر با بازدید کننده های معمول حاصل نمی شد. فکر می کنم این بچه ها بیش از نیاز مادی، نیاز به فضای لطیف هنری و عاطفی دارند.
از شما به خاطر وقتی که گذاشتید، سپاسگزارم.