یکی یکدانه زیر فشار همه!

سعید قرایی
بازهم مس و بازهم تغییر مدیریت این باشگاه تا کرمانی ها در این روزها حداقل در یک زمینه شاهد باشند که باشگاه محبوب آن ها با باشگاه پرسپولیس تهران در یک زمینه کورس بسیار تنگاتنگی بسته اند و آن تغییرات پردامنه در صندلی مدیریت باشگاه باشد!
مراد حاج جعفری در حالی سمت سرپرستی باشگاه مس را برعهده می گیرد که از سال قبل و در ست در همین ایام، این چهارمین تغییر بزرگ در صندلی اول باشگاه ورزشی مس محسوب می شود.
اکبر ایرانمنش در سال قبل و همین روزها هنوز مدیر عامل باشگاه مس بود که استعفا کرد و جای خود را به فتح الله نژادزمانی داد تا او هم بعد از شش ماه با استعفا از سمتش موجب حضور امیر سیف الدینی در این سمت شود و در نهایت بعد از گذشت تنها یکسال از همه این ماجراها، وی نیز در نهایت هفته گذشته از سمت خود استعفا دهد تا مراد حاج جعفری سکان مدیریتی باشگاه مس را برعهده بگیرد.
تغییر چهار مدیر عامل آن هم در عرض یک سال اتفاقی نیست که به عنوان یک رکورد مثبت برای یک مجموعه ثبت شود و همه این تغییرات بهرحال تبعات خاص خود را دارد که می تواند یک مجموعه را از رسیدن به اهداف خود دور کند.
جالب اینکه همه مدیران عاملی که از سمت خود در مس استعفا دادند، فصل مشترکی داشتند و آن این بود که فضای کار راحت در پشت میز باشگاه مس در اختیار آن ها قرار ندارد و فشار جانبی برروی آن ها به حدی هست که در نهایت منجر به این شود که برای گذر از این سمت استعفای خود را امضا کنند.
شاید در نگاه اول تصور شود این فشار از ناحیه بالا دست مس یعنی شرکت مس به عنوان متولی اصلی این باشگاه وارد می شود کما اینکه با اقدامات شرکت درسال های گذشته این مسئله کاملا در باشگاه مس نمود داشت. همانطور که مقامات شرکت مس عملا برای تیم فوتبال خود مربی انتخاب می کردند و مثلا امر می کردند صمد مرفاوی به جای حمید استیلی سرمربی مس شود و یا اینکه رئیس هیات مدیره باشگاه به جای مدیر عامل خود با بازیکنان مد نظرش قرارداد امضا کند و تیم ببندد که این مسئله در هیچ کجای دنیا نظیری نداشت غیر از باشگاه مس کرمان…
اما تقریبا دو سالی هست که رویه شرکت مس در برابر باشگاه خود تغییر کرده است و در حالی که مقامات شرکت مس بارها تاکید کرده اند که غیر از نظارت بر چگونگی دخل و خرج های باشگاه، هیچ اعمال نظری بر تصمیمات مقامات این باشگاه ندارند، اما بازهم همچنان صحبت از فشار برروی مدیران این باشگاه است.
تمامی مدیران عامل مستعفی مس به نوعی تائید کرده اند که از ناحیه شرکت مس آزادی عمل بسیاری نسبت به سال های قبل در اختیار آن ها قرار گرفته است و حداقل دیگر متولی اصلی باشگاه مس برروی تصمیمات کلان و فنی این باشگاه اعمال نظر مستقیمی نمی کند اما با این وجود ظاهرا فشار خرد کننده هنوز بر صندلی های مدیریتی باشگاه مس وجود دارد.
با چرخش سر می توان به راحتی درک کرد که وجود این فشار برروی باشگاه مس در داخل کرمان امری طبیعی و عادی است زمانی که متوجه شویم خروجی اصلی ورزش کرمان فقط و فقط در همین باشگاه مس خلاصه شده است.
در حال حاضر تنها برند ورزشی که می تواند جمعیت چند ده هزار نفری را در کرمان به خود جذب کند و یا توجه چند صد هزار نفری در کرمان را معطوف خود کند، همین تیم های ورزشی مس به خصوص فوتبال است و در این شرایط کاملا طبیعی است که خیلی ها تمرکز خود را در داخل کرمان برروی این برند معطوف کنند که طبیعی است خیلی از این نظرها به جاده مقصود و تائید ختم نشوند و در نهایت آنچه که حاصل می شود، حاشیه و فشار مضاعف برروی این باشگاه باشد.
این موضوع را در نظر داشته باشید که در کنار این فشار ناگهان نیروی مضاعفی هم از خارج از استان بر باشگاه وارد شود و ماجراهایی مثل آنچه که مس در ماه های اخیر به آن مبتلا شد نیز بر آن وارد گردد تا باشگاه مس با دو دست از خارج و داخل کرمان کاملا فشرده شود…. طبیعی است که هر مدیری در این جو عطای صندلی خود را به لقایش ببخشد.
تمامی مدیران مس در صحبت های بعد از استعفای خود به نوعی به این مسئله اشاره داشتند که در تصمیم گیری های مهم به نوعی تحت تاثیر نیروهایی اقدام به اخذ آن ها کردند که در شرایط عادی شاید به هیچ وجه تن به آن ها نمی دادند و مشخص است که هیچکس نمی تواند مسئولیت تصمیمی که با رضایت قلبی تمام اتخاذ نکرده است را بر عهده بگیرد و به نوعی خیلی زود فرسوده شود.
باشگاه مس کرمان تبدیل به کارخانه مدیر سوزی در ورزش کرمان شده است و تمامی بزرگان ورزش کرمان در همه دو دهه اخیر در این سمت به نوعی سوخته شدند و این نشان می دهد که جو مدیریت در این باشگاه به شدت مشکل دار شده است.
با وجود عدم دخالت شرکت مس در این باشگاه ( که شاید به دلیل هزینه ای که در این باشگاه می کند بیش از همه حق داشته باشد که در مسائل باشگاه دخالت داشته باشد ولی از این موضوع به صورت صحیح عبور کرده است ) اما تنهایی باشگاه مس در کرمان سبب شده است که این فشار از نواحی مختلف برروی باشگاه مس معطوف مانده باشد.
به طور قطع اگر چند باشگاه ورزشی حرفه ای دیگر در کرمان وجود داشت و اگر برای مثال به جای تنهایی مس، چند تیم ورزشی پر مخاطب در کرمان وجود داشت، باشگاه مس نیز به این سرعت در مسیر استهلاک گام برنمی داشت و هزینه هایی که در این باشگاه انجام می شد، به مراتب با مدیریت کم فشارتر و بهتر دست آوردهای بزرگتری هم به همراه می داشت. به نظر می رسد با تنهایی باشگاه مس به عنوان تنها باشگاه حرفه ای ورزش کرمان در حال حاضر، این فرزند یکی یکدانه، به شدت زیر فشار توقعات قرار گرفته است و تا زمانی که نهادهای دیگری مثل فولاد کرمان و یا سایر نهادهای صنعتی که می توانند در این حوزه سرمایه گزاری کنند، وارد عرصه نشوند، این فرهنگ فشار بر باشگاه مس نیز تداوم خواهد داشت و در این صورت است که می بینیم باشگاه مس با رخ دادن اتفاقات عجیب و غریب مثل تعویض چهار مدیر عامل در یک سال، روز به روز از اهداف خود دورتر می شود.
تا زمانی که باشگاه مس در عرصه ورزش حرفه ای استان تنهای تنهای تنها باشد، همین فشارها و همین جو خرد کننده از داخل وجود خواهد داشت و این باشگاه کمتر راه مقصود پیدا خواهد کرد.
تمامی استان هایی که راه سعادت را پیدا کردند این فشار را به درستی برروی چند زانو تقسیم کردند و در همه شهرهای اهواز، اصفهان، تبریز، مشهد، تهران و… میبینیم که حضور چند باشگاه سبب شده است که کار در ان ها به راحتی انجام شود. درست عکس آن چیزی که در کرمان رخ داده است و تمامی فشارها برروی زانوی شکسته مس افتاده است که مجال جوش خوردن و ایستادن دوباره را هم از ان می گیرد چه رسد حرکت منظم به سوی موفقیت…