نکیسا خدیشی

برادرم، من که گفتم نباید کاندیدا بشم.شما اصرار کردید.حالا با آبروی من بازی شده و …» این مکالمه را هیچگاه فراموش نمی کنم . زمانی که محمد علی کریمی نامزد اصلاح طلبان کرمانی شده بود و در طبقه فوقانی ستادی به نام «کرمان سلام» در کوچه شماره ۱۰ خیابان هزارویکشب (که برای حمایت از وی تدارک دیده بودم )مهمان ما شده بود و مشغول صحبت با حسین مرعشی بود. گفت و گویی که بعد از عدم احراز صلاحیت وی توسط شورای نگهبان پس از اعلام نتایج بررسی صلاحیت ها انجام می شد. هیچ کس فکر نمی کرد استاندار اسبق کرمان در شورای نگهبان دچار مشکل شود. اما شد. هر چند در ادامه توانست از ماجرا جان سالم به در ببرد.
کریمی را همه به خضوع و خشوع می شناسند، او آرام راه می رود، با آرامش سخن می گوید و کمتر دیده شده که پرخاش کند. وی تنها استانداری است که از سوی رهبری مورد تمجید قرار گرفته و تجربه بزرگ مدیریت بحران بعد از زلزله «بم» را بدوش می کشد. کریمی سابقه معاونت استانداری ، استاندار بودن و نمایندگی مردم در مجلس را هم در کیسه دارد.
در ماههای گذشته در مصاحبه با یک رسانه محلی از عدم تمایلش به بازی در زمین سیاست گفته بود.وی در گفت و گو با ماهنامه عصرانه می گوید:«اصلا مایل به بازگشت به فضای سیاسی نیستم.البته ما ناخواسته آلوده فضای سیاسی هستیم اما در حال حاضر خودم را به هیچ وجه فعال نمی‌دانم و ترجیح می‌دهم این فاصله حفظ شود.»
روز گذشته اما وب سایت نزدیک به گردانندگان همان ماهنامه «عصرانه» دلایلی را برای به صحنه آمدن کریمی آورده و در چهار دلیل به لزوم حضور استاندار دولت اصلاحات در انتخابات مجلس پیش رو تاکید کرده است. دلایلی که هر کدام جای بحث دارد.
مقاله نویس در یادادشتش در وبسایت «گفتار نو» سعی داشته با ترکیب دلایل خودساخته،در قالب متنی تحلیل گونه و به مدد روانشناسی ادبیات کریمی و پیوند آن به فضای سیاسی در نهایت ماموریت خویش که الزام حضور «محمد علی کریمی» در انتخابات است رابه وی القا کند. ماموریتی که گمان این می رود از بالا دست به نویسنده دیکته شده است.
ستون نویس «پز جوانگرایی» را بهانه حذف چهره های جوان در لیست موسوم به اصلاح طلبان قرار داده و از انجا به شاخه اعتدال گریزی زده تا پیوندی مبارک را با اعتدالیون حامی دولت رقم زده باشد تا قند در دل مخاطبش آب شود.
اما آیا همه این دلایل برای خارج کردن کریمی از گوشه عافیت و آوردنش به رینگ بازی انتخابات کافی خواهد بود؟
این شائبه وجود دارد که پس از منتفی شدن حضور دعایی در انتخابات مجلس کرمان طیف مرعشی بار دیگر بی مهره شده و به سراغ السابقون رفته باشند. اما به نظر می رسد کریمی ۹۴ حالا با اصرار بالا دستی یقه چاک نمی دهد. او می داند که این تو بمیری دیگر از آن تو بمیری ها نیست. حالا موضوع بررسی صلاحیت ها بعد از انتخابات پر حاشیه ۸۸ حکایت تازه ای پیدا کرده است.
بیم ها و امیدها جدی تر شده و کریمی پرونده حضور در مجلس هشتم را در کارنامه خود دارد. پرونده ای که رای دادن به «صادق محصولی» توسط وی را شاید بتوان پاشنه آشیل این چهره سیاسی استان کرمان دانست.
شایان ذکر است صادق محصولی پس از استیضاح و برکناری علی کردان به مجلس معرفی شد. در ۲۸ آبان ۱۳۸۷ از مجموع ۲۷۳ نماینده حاضر در جلسه، ۱۳۸ نفر به انتصاب او رای موافق و ۱۱۲ نفر رای مخالف و ۲۰ نفر دیگر رای ممتنع دادند. محصولی توانست با کسب تنها نیم رای بیش از حد نصاب وزیر کشور شود و انتخابات جنجالی سال 88 را برگزار کند! کریمی یکی از رای دهندگان موافق به صادق محصولی بود.
حالا باید منتظر ماند و دید آیا فشارهای بالا و پایین مهره های تکنوکرات کرمانی می تواند اینبار کریمی را به آوردگاه اسفند ۹۴ بکشاند؟ آیا وی به سنگینی کردن بار مسئولیت بر دوش اش معتقد می شود؟ آیا فضاسازی رسانه ای خودی ها جرات خطر را به وی می دهد و فاصله ای که از آن حرف زده را با عالم سیاست کم خواهد کرد؟ حضوری که اگر «پزجوانگرایانه» محسوب نشود جای جوانها را تنگ خواهد کرد.

نکیسا خدیشی