پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | بدون عنوان

بایگانی مطالب : یادداشت

پارک قیطریه‌؛ مبارزه برای شهر

پارک قیطریه‌؛ مبارزه برای شهر

کمی آهسته‌تر…

فراخوانی برای رد کردنِ سرعت جنون‌آمیزِ بهره‌وری کاذب
کمی آهسته‌تر…

غفلت از مدیریت اجتماعی جنگل‌ها

غفلت از مدیریت اجتماعی جنگل‌ها

آزادی در نوروز

آزادی در نوروز

تنها به امید زنده‌ایم

تنها به امید زنده‌ایم

آلودگی هوا با «نگاه سیاسی» مدیریت نمی‌شود

آلودگی هوا با «نگاه سیاسی» مدیریت نمی‌شود

سایهٔ سعادت انسان بر هما!

سایهٔ سعادت انسان بر هما!

رنج ماهی گلی از تنگنای تنگ بلوری

رنج ماهی گلی از تنگنای تنگ بلوری

شنا خلاف جریان آب: چرا باید از حاشیه بنویسیم؟

شنا خلاف جریان آب: چرا باید از حاشیه بنویسیم؟

آزمون حفاظت مشارکتی

آزمون حفاظت مشارکتی

سال خشنودی از زیاد شدن صفرها، سال خشکسالی

سال خشنودی از زیاد شدن صفرها، سال خشکسالی

نگرانی‌های به‌جا مانده از «فوکوشیما»

در دوم شهریور 1402 نیروگاه هسته‌ای تخریب‌شدهٔ فوکوشیمای ژاپن شروع به رهاسازی بخش تصفیه‌شدهٔ فاضلاب آلوده به رادیواکتیو خود در اقیانوس آرام کرد. در آن زمان، واحدهای ذخیره‌سازی آن در مجموع بیش از یک میلیون تن فاضلاب را نگهداری می‌کردند. از آنجایی که فاضلاب جدید دائماً در حال تشکیل است و حتی آب تصفیه‌شده باید با رقیق‌کردن آن با آب بیشتر دریا به‌آرامی تخلیه شود، کل فرآیند می‌تواند بیش از 30 سال طول بکشد. آب آلوده به رادیواکتیو نیروگاه هسته‌ای فوکوشیما دایچی ژاپن در زلزله و سونامی 11 مارس 2011 پس از فاجعهٔ هسته‌ای فوکوشیما دایچی ناشی از زلزلهٔ توهوکو و سونامی به اقیانوس آرام تخلیه شد. سه تا از راکتورهای این نیروگاه ذوب شدند و بقایای سوخت ذوب‌شده را پشت سر گذاشتند. از آب برای جلوگیری از پیشرفت بیشتر مواد مذاب استفاده شد. هنگامی که آب سرد، آب‌های زیرزمینی و باران با زباله‌های سوخت ذوب‌شده تماس پیدا می‌کنند، به هسته‌های رادیواکتیو مانند ید-131، سزیم-134، سزیم-137 و استرانسیوم-90 آلوده می‌شوند.
نگرانی‌های به‌جا مانده از «فوکوشیما»

اسم پدر من طاهر است

اسم پدر من طاهر است

شهرها را برای شهروندان «زیست‌پذیر» کنید

کمتر از ۳۰ سال دیگر یعنی تا سال ۲۰۵۰، ۷۰ درصد جمعیت جهان شهرنشین می‌شوند. در آینده هرچند احتمالاً فرصت اشتغال بیشتر و دسترسی بهتری به خدمات فراهم می‌شود، اما این تغییر می‌تواند خطری بزرگ برای آیندهٔ بهداشت و سلامت عمومی باشد. براساس گزارش‌های سازمان جهانی بهداشت، اگر سیاستگذاران و مدیران شهری چاره‌ای برای بهبود زندگی شهری نیندیشند، شهرنشینی به یکی از تهدید‌های جدی برای سلامت عمومی مردم قرن ۲۱ تبدیل می‌شود. طبق این گزارش تاکنون فقط ۱۲ درصد شهرها توانسته‌اند به اهداف کنترل آلودگی برسند و همین حالا هم بسیاری از شهرها با مشکلاتی چون سکونتگاه‌های غیررسمی، نبود دسترسی به آب سالم و فقر دست‌وپنجه نرم می‌کنند. بنابراین، پیش‌بینی می‌شود در آینده ازدحام بیش از حد در شهر‌ها منجر به افزایش ابتلا به بیماری‌های عفونی و همچنین افزایش نرخ خشونت، بیماری‌های غیرواگیر و بیماری‌های روانی به‌دلیل نحوهٔ معماری محیط‌های شهری شود. به همین دلیل سازمان جهانی بهداشت می‌گوید شهرها باید اولویت برنامه‌ریزی قرار بگیرند تا با یک رویکرد حکمرانی بین‌بخشی مؤثر برای تقویت توسعهٔ محلی، حکومت‌ها را در برابر اهداف ارتقای سلامت عمومی پاسخگو کنند.
شهرها را برای شهروندان «زیست‌پذیر» کنید

نقش هوتک‌ها در کنترل سیلاب بلوچستان

نقش هوتک‌ها در کنترل سیلاب بلوچستان