در نشست تخصصی نقد و بررسی رمان «گهواره‌ی مردگان» گفته شد:
«گهواره‌ی مردگان» رمانی برای یک سال ادبیات فارسی
نشست تخصصی نقد و بررسی رمان «گهواره‌ی مردگان» نوشته‌ی مهدی بهرامی داستان‌نویس با همکاری کانون داستان نویسان کرمان، نشریه بیداری هشتم بهمن در سالن شماره یک سینما شهرتماشای کرمان برگزار شد.
یوسف انصاری یکی از منتقدان مدعو در ابتدا در توضیح چرایی آمدنش به این جلسه گفت:«زمانی برای اول بار این رمان به دستم رسید طبق معمول می خواستم چند صفحه ی اول این رمان را بخوانم اما ناگهان متوجه شدم صد صفحه ازآنرا باصدای بلند خوانده ام ودیگر نتوانستم آنرا رها کنم» وی در ادامه افزود:« «گهواره‌ی مردگان» از فرم های موجود در رمان‌نویسی استفاده نکرده» وی بعد از تشریح روند داستانِ رمان و سرگذشت دو برادر که شخصیت های اصلی «گهواره‌ی مردگان» هستند. ساختار رمان را به سیم تلفن تشبیه کرد که مرتب در روند داستان این پیچش در رمان ظاهر می شود. انصاری از راوی دانای کل که در رمان‌های گذشته وجود داشته گفت و اینکه رمان بهرامی تغییری در نوع راوی و شکستن اقتدار راوی بوده است. نویسنده رمان «ابن الوقت» در ادامه‌ی گفته‌های خود با مثال آوردن رمان «دن کیشوت» اثر سروانتس گفت که تا قبل از این رمان، رمانس در ادبیات غرب وجود داشته است و این رمان تغییری در شکل نوشتن ایجاد کرده است.
این منتقد در پایان صحبت‌های خود گفت: «رمان در خیلی از قسمت‌ها خودش را توضیح می‌دهد. نویسنده‌های داخل متن یا همان نویسنده‌ی ضمنی -که نویسنده ضمنی بیشتر از هر نویسنده‌ای به خود مولف نزدیک‌تر است – ساختار رمان را توضیح می‌دهد و با توضیح دادن خودش ما را از نقد بی نیاز می‌کند. این عمل در رمان اروپایی و توسط خیلی از نظریه‌پردازان ساختار رمان روی آن تاکید شده است. چیزی که در رمان فارسی خیلی کم است. خوشحال هستم که مهدی بهرامی در شهرکرمان رمانی نوشته که در سطح اول ادبیات فارسی است. قبل از آمدن به این جلسه متنی را منتشر کردم در مورد اینکه این تصور که ادبیات و مخصوصا رمان دارد در تهران نوشته می‌شود و نویسنده‌ها کار بدیع و تازه می نویسند تصور خیلی غلطی است و کسانی چون بهرامی با نوشتن «گهواره‌ی مرگان» نشان دادند که رمان فارسی دارد مسیرش را خیلی خوب طی می‌کند و راحت می توانم بگویم رمانی مثل «گهواره‌ی مرگان» می‌تواند برای یکسال ادبیات فارسی کافی باشد.»
در ادامه‌ی این جلسه احمد ابوالفتحی دیگر منتقد حاضر در مورد قهر مخاطب ایرانی با داستان فارسی و نقش رمان «گهواره‌ی مردگان» گفت: «عملا نوعی قهر مخاطب با داستان رخ داده است و می‌توانیم در این فضا رمانی را معرفی کنیم که هم توانایی این را دارد که سطح ادبیات را ارتقا بدهد به ادبیت فضای ادبی ایران اضافه کند وهم اینکه بتواند به راحتی با مخاطب خود ارتباط برقرار کند.» نویسنده‌ی کتاب «پل‌ها» در ادامه‌ نقد این رمان گفت: « جایی از متن مهدی بهرامی با خودش شوخی می‌کند. این رمان دو روایت موازی عمده دارد که یکی از خلال یادداشت‌های دو برادر در مورد سرگذشت‌شان است و با فاصله‌ای کم از هم ارائه می‌شود و یکی هم که روایتی است که یک افسر پلیس در جریان دعوای این دو برادر با نویسنده‌ای بوده که این یادداشت ها را مطالعه کرده و رمانی را نوشته است. افسر هم براساس آن رمان و یادداشت‌ها رمانی دیگری را می‌نویسد. در این‌جا عملا با چندین رمان و متن روبرو می‌شویم. جایی که افسر می‌خواهد در مورد اینکه کار آن نویسنده که بر مبنای یادداشت ها رمانی را نوشته سرقت نبوده است جمله ای دارد به این صورت که: «اگر دفترآن ها به همان شکل چاپ می شد یک نسخه هم نمی فروخت.» ما در این رمان با همان یادداشت‌ها مواجه هستیم. گویی که نویسنده برای این‌که ادبیتی در این یادداشت‌ها بیفزاید دخالتی نکرده است.» این منتقد از وضعیت تیراژ‌های رمان فارسی گفت و اینکه رمان «گهواره‌ی مردگان» طبق گفته‌ ها در طول یکسال حدود1000نسخه فروخته است. و این نشان دهنده این است که حرکت کردن به سمت کلیشه های کلامی و تلاش کردن برای ارائه ی «امر آشنا» -امری که مخاطب با آن مواجه شده- راه درستی برای اشتی دادن مخاطب با رمان فارسی نیست. وی «گهواره‌ی مردگان» را رمانی دانست که مخاطب را به شدت درگیر می‌کند».
احمد ابوالفتحی در ادامه‌ی جلسه گفت:« در رمان «گهواره‌ی مردگان» ترس‌خوردگی در بهره بردن از روایت و ترس از اینکه روایت خود را بیان کنیم و پنهان کردن روایت خود در روایت‌هایی که از دیگران شنیده‌ام و تکرار روایت‌ها همگی ما به ازای اجتماعی دارند. از این جهت این عمل رمان را از یک اثر تنها فرم محور به یک اثر اندیشه‌ورز و اثری که بسیار متعهد به نگاه دقیق و انتقادی داشتن به وضعیت های اجتماعی است تبدیل می‌کند»
وی همچنین گفت :« به گمان من رمان بهرامی با توجه به اینکه گفتمان جهانی و فرم بدیعی دارد و در عین حال توانایی جذب مخاطب را دارد بسیار پتانسیل ترجمه شد.