آموزش و پرورش در خواب زمستانی
خون بازی، تفریح مرگبار در مدارس

بسم الله خرمی

دست هایشان را می پوشانند تا دیده نشوند. چهارده، پانزده سال بیشتر ندارند؛ اما چهره ای برآمده از خشونت در آن ها پیداست. مدارس برای شان دیگر ماهیت آموزشی ندارد و محل تعامل مد و روش های جدید کسب آرامش شده است.
در مچ دست، گردن، ران پا و بازوهایشان آثار جراحت پیداست. اما نه به دلیل درگیری، بلکه به خاطر خودزنی است.
یکی از دانش آموزان می گوید:«والله راستش خودمون بچه ها اصطلاحاً بهش میگیم خون بازی، وقتی خون بازی می کنی خیلی آروم می شی، راه های زیادی را برای آرامش امتحان کردم ولی این کار از گریه کردن هم منو آروم تر میکنه.»
مریم می گوید:«وقتی عصبانی هستم و نمی توانم کاری کنم، روی خودم خالی می کنم. در آن لحظه اصلا به فکر نیستم و نمی دونم دارم چیکار می کنم.»
بهاره مهرجویی، روانشناس حوزه تربیت در گفت و گو با عصر ایران می گوید:«در هر کلاس می شود سه چهار نفر را پیدا کرد که اقدام به خود زنی کرده اند و حتی به صورت یک مد درآمده است. عده ای از آن ها از حمایت خانوادگی خوبی برخوردار نیستند، عده ای هم پرخاشگرند و عده ای نیز تنها به دلیل جذاب بودن این بازی به آن روی می آورند.»
وی گفت:«جالب این است که برخی مدارس از این رفتارهای خطرناک اطلاع دارند و اقدامی برای جلوگیری از آن نمی کنند و از دانش آموزان می خواهند که دست های خود را بپوشانند.»
هانیه این گونه از تجربه اش می گوید:«وقتی درد می کشیدم، آروم می شدم و دردم باعث می شد تمام فکرم روی دستم بیاد و آروم میشدم. خیلی خواستم خود کشی کنم. راه های مختلفی را امتحان کردم؛ اما انگار مرگ سراغ من نمیاد.»
جواد مداحی دکترای مردم شناسی در گفت و گو با پیام ما می گوید:«این اقدامات را شیطان پرستان در جامعه رواج می دهند و نوجوانان و جوانان ما به را به سمت خود می کشند. نقطه تمرکز گروه های شیطان پرستی مسائل جنسی است که دانش آموزان ما را جذب خود می کند. شهوت و مسائل جنسی در میان جوانان جذابیت بیش از حد پیدا کرده است.»
وی ادامه می دهد:«این بحران ناشی از ضعیف شدن نقش دین در جامعه است. ارزش های دینی در جامعه کم رنگ شده و بنیان های خانواده سست شده است. وزارت آموزش و پرورش فقط به مقوله تعلیم توجه می کند و از تربیت خبری نیست. آموزش و پرورش باید از متخصصان برای معرفی این فرقه ها در بین دانش آموزان استفاده کند.»
دانش آموخته دانشگاه فدرال کازان روسیه ضمن اشاره به اینکه اگر آگاهی در جامعه باشد دانش آموزان به سمت این جریان ها نمی روند گفت:«همه نهادها موظف به آگاهی دهی در این حیطه هستند و یکی از مهمترین نهادها خانواده است. خانواده مهمترین رکن اجتماع است و دانش آموزان ابتدا در این محیط پرورش پیدا می کنند. والدین باید سطح آگاهی خود را ارتقا دهند و توجه بیشتر به امر پرورش فرزندانشان داشته باشند.»
وی می افزاید:«هر دو نهاد آموزش و پرورش و خانواده باید ارزش های دینی در بین دانش آموزان را تقویت کنند و بستری مناسب را برای تخلیه هیجانات آن ها فراهم کنند، تا نیازی به اینکه آن ها هیجانات خود را از طریق تفریحات مخرب تخلیه کنند نباشد.»
وی با اشاره به اینکه نهاد سوم یعنی دوستان هم نقش موثری دارند، عنوان کرد:«دانش آموزان باید دوستان خود را با دقت انتخاب کنند و والدین هم باید نسبت به آن مراقبت داشته باشند. برخی ها ظاهراً با هدف دوستی ولی در ماهیت برای عضو گیری در این فرقه ها به سوی دانش آموزان می آیند.» نهاد های دیگری هم مهم هستند که باید به این معضل توجه داشته باشند، نهادهای امنیتی باید از رشد این فرقه ها جلوگیری کنند تا دانش آموزان ما را به سمت خود نکشند و جوانان و نوجوانان جذب این گروه ها نشوند. به نظر می رسد اگر نهادهای مربوطه زودتر به فکر علاج این معضل نباشند، رفتارهای خشن تری را در آینده شاهد خواهیم بود.