پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | بدون عنوان

بایگانی مطالب : یادداشت

تعهدات نامشخص در سند امنیت غذایی

تعهدات نامشخص در سند امنیت غذایی

پارک قیطریه‌؛ مبارزه برای شهر

پارک قیطریه‌؛ مبارزه برای شهر

کمی آهسته‌تر…

فراخوانی برای رد کردنِ سرعت جنون‌آمیزِ بهره‌وری کاذب
کمی آهسته‌تر…

غفلت از مدیریت اجتماعی جنگل‌ها

غفلت از مدیریت اجتماعی جنگل‌ها

آزادی در نوروز

آزادی در نوروز

تنها به امید زنده‌ایم

تنها به امید زنده‌ایم

آلودگی هوا با «نگاه سیاسی» مدیریت نمی‌شود

آلودگی هوا با «نگاه سیاسی» مدیریت نمی‌شود

سایهٔ سعادت انسان بر هما!

سایهٔ سعادت انسان بر هما!

رنج ماهی گلی از تنگنای تنگ بلوری

رنج ماهی گلی از تنگنای تنگ بلوری

شنا خلاف جریان آب: چرا باید از حاشیه بنویسیم؟

شنا خلاف جریان آب: چرا باید از حاشیه بنویسیم؟

آزمون حفاظت مشارکتی

آزمون حفاظت مشارکتی

سال خشنودی از زیاد شدن صفرها، سال خشکسالی

سال خشنودی از زیاد شدن صفرها، سال خشکسالی

نگرانی‌های به‌جا مانده از «فوکوشیما»

در دوم شهریور 1402 نیروگاه هسته‌ای تخریب‌شدهٔ فوکوشیمای ژاپن شروع به رهاسازی بخش تصفیه‌شدهٔ فاضلاب آلوده به رادیواکتیو خود در اقیانوس آرام کرد. در آن زمان، واحدهای ذخیره‌سازی آن در مجموع بیش از یک میلیون تن فاضلاب را نگهداری می‌کردند. از آنجایی که فاضلاب جدید دائماً در حال تشکیل است و حتی آب تصفیه‌شده باید با رقیق‌کردن آن با آب بیشتر دریا به‌آرامی تخلیه شود، کل فرآیند می‌تواند بیش از 30 سال طول بکشد. آب آلوده به رادیواکتیو نیروگاه هسته‌ای فوکوشیما دایچی ژاپن در زلزله و سونامی 11 مارس 2011 پس از فاجعهٔ هسته‌ای فوکوشیما دایچی ناشی از زلزلهٔ توهوکو و سونامی به اقیانوس آرام تخلیه شد. سه تا از راکتورهای این نیروگاه ذوب شدند و بقایای سوخت ذوب‌شده را پشت سر گذاشتند. از آب برای جلوگیری از پیشرفت بیشتر مواد مذاب استفاده شد. هنگامی که آب سرد، آب‌های زیرزمینی و باران با زباله‌های سوخت ذوب‌شده تماس پیدا می‌کنند، به هسته‌های رادیواکتیو مانند ید-131، سزیم-134، سزیم-137 و استرانسیوم-90 آلوده می‌شوند.
نگرانی‌های به‌جا مانده از «فوکوشیما»

اسم پدر من طاهر است

اسم پدر من طاهر است

نقش هوتک‌ها در کنترل سیلاب بلوچستان

نقش هوتک‌ها در کنترل سیلاب بلوچستان