بایگانی مطالب : یادداشت
از کجا آمده‌ایم و چه رنج‌هایی کشیده‌ایم
نقد نمایش «پیشانی بلند» با نگاهی به تئاتر خیابانی
بودجهٔ رفاهی کشور گروگان کسری صندوق‌ها
موضوع صندوق‌های بازنشستگی و اصلاحات مربوط به آن در برنامۀ هفتم توسعه، بحث‌ها و اظهارنظرهای بسیاری را حول موضوعی با عنوان کلی بحران صندوق‌های بازنشستگی به راه انداخته است. اصلاحات پیشنهادی در برنامۀ هفتم موافقان و مخالفانی دارد که هرکدام از زاویه‌ای این پیشنهاد را ارزیابی کرده‌اند. موافقان با توجه به موضوع ناپایداری مالی صندوق‌های کشور در زمان حال و پیش‌بینی تشدید آن در آینده، سیستم را ناگزیر از این تغییرات می‌بینند و معتقدند این بازنگری در قوانین از جمله پارامترهای سیستم بازنشستگی امری ضروری است و بسیاری از کشورهای دنیا نیز این تغییرات را به اجبار یا به انتخاب انجام داده‌اند و این تغییرات درنهایت سبب خواهد شد از یک بحران مالی بزرگتر جلوگیری شود. در مقابل، مخالفان این بخش از برنامۀ پیشنهادی هفتم، استدلال می‌کنند که ناپایداری صندوق‌های بازنشستگی منشأ‌های مهم دیگری از جمله سوءمدیریت، فساد، بی‌توجهی به سرمایه‌گذاری اصولی و بحران‌های اقتصادی در سطح کلان دارد و نباید هزینۀ این مدیریت غیرصحیح را بار دیگر بر دوش جامعه گذاشت.
توضیح درباره یک گزارش
دو پرسش اساسی دربارهٔ نقشهٔ راه آب
نقش امارات در برنامه تغییر اقلیم ملل متحد
جمع اضداد در طرح‌های انتقال آب از دریا
زمان آگاهی‌رسانی دربارهٔ سلامتی و غذا
نشانهٔ تعمیق بحران مسکن بر دیوارهای شهر
کارنامهٔ انواع طرح های ساخت و تأمین مسکن دولتی در ایران (مسکن اجتماعی، اجاره به شرط تملیک، مسکن مهر، امید و ملی تا اینجای کار) نشان می‌دهد غلبه سلیقه بر برنامه (سیاستگذاری سلیقه‌ای)، تکرار اشتباهات گذشته در زمینه تامین مسکن حمایتی، نگاه سیاسی به بخش مسکن (نمایش توانمندی دولت با تیراژ میلیونی مسکن) و نادیده گرفتن تجارب موفق جهانی در سیاستگذاری مسکن سبب شده، مسئله مسکن در بستر زمان تبدیل به یک بحران جدی در حوزه اقتصادی و اجتماعی کشور شود، بحرانی که وقوع و استمرار فرایند توسعه پایدار و تاب آوری خانواده در ایران را با چالش‌های جدی مواجه می‌کند.
غلبهٔ جنگلداری اقتصادی بر جنگلداری بوم‌شناختی
چرا صیانت از منابع طبیعی سامان نخواهد یافت؟
مرد امیدوار در روزهای ناامیدی
همیشه صبور
مستندهای روشن رویکردهای تاریک
شهرهای ایران لرزان در برابر زلزله
مرکز پژوهش‌های مجلس، گزارشی تکان‌دهنده از سناریوهای احتمالی خسارت در شهر و استان‌های مختلف ایران درصورت رخداد زلزله‌های بزرگ در حدود ۷ ریشتر و همچنین سیلاب‌های بزرگ ارائه داده است. براساس این گزارش سناریوی رخداد زلزله با بزرگی ۷ در مرکز استان‌ها، برآورد اولیهٔ خسارت در محدودهٔ تهران و کرج و اطراف آن نشان از آسیب‌پذیری جدی بیش از دو میلیون واحد مسکونی و بیش از شش میلیون جمعیت دارد که مجاورت این دو کلانشهر، ابعاد ریسک را چندین برابر سایر گستره‌های مراکز استانی خواهد کرد. براساس آمار سال ۱۳۹۵ و تعداد واحدهای مسکونی فاقد اسکلت، درصد آسیب‌پذیری واحدهای مسکونی با فرض وقوع زلزله با بزرگی ۷، در شهرهای یزد و زاهدان بالای ۷۰ درصد و درصد آسیب‌پذیری واحدهای مسکونی کرج و تهران، با وجود تعداد به‌مراتب بالای واحدهای مسکونی در این دو شهر و ابعاد آسیب‌پذیری بیشتر، کمتر از سایر مراکز استانی است. گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس مدعی است که بخشی از این مشکل ناشی از ابهام در تحقق قانون مدیریت کشور است.
ریسک‌های زلزله در تهران
