با کشتن شدن پلنگ از سوی یک دامدار در خراسان رضوی، «پیام ما» رابطه بیمه با حفاظت از این گونه را بررسی کرد
بیمه پلنگ دامداران را راضی میکند
پرداخت خسارت عملا تنها راهکار عملی است که به محیطبانان اجازه میدهد همراهی و همدلی خود را با مردم نشان دهند
۸ بهمن ۱۴۰۱، ۹:۱۶
«کریم» انتظار دارد اداره محیط زیست شهرشان غرامت دامش را بپردازد. میگوید پلنگ به دام من زده و اگر این خسارت پرداخت نشود، چارهای ندارد جز اینکه پلنگ را با طعمه مسموم یا هر راه دیگری تلف کند. دامداران دیگر هم از ترس اینکه وضعشان مانند کریم شود، منتظرند ببینند خواسته او به کجا میرسد. برنامه این است اگر محیط زیست پول را پرداخت نکرد آن وقت یک تصمیم جمعی بگیرند تا یک نفر متهم نباشد و همه شریک جرم شوند، این موضوع احتمال آدمفروشی را هم پایین میآورد. رئیس اداره محیط زیست مستاصل است و نمیداند برای حل این چالش چه باید کند! این روزها کشته شدن یک پلنگ توسط یک دامدار این پرسش را مطرح میکند که آیا بیمه میتواند تعارض میان جامعه بومی و محلی و سازمان حفاظت محیط زیست را کاهش دهد؟
درباره بیمه پلنگ کارشناسان به مجموعهای از نکات مثبت و منفی اشاره میکنند. در حالی که برخی از آن به عنوان گزینهای برای حفاظت نام میبرند. گروه دیگری هم معتقدند با عدم اجرای درست آن و پرداخت نشدن خسارت در کنار بوروکراسی طولانی و گسترده، این طرح کارایی مقبولی نخواهد داشت. محمدصادق فرهادینیا، دانشآموخته جانورشناسی دانشگاه آکسفورد و پژوهشگر این دانشگاه، در گفتوگو با «پیام ما» چنین بیمهای را دارای نتایج مثبت میداند و معتقد است این بیمه میتواند به تعامل بهتر حافظان خط مقدم تعارض یعنی محیطبانان و در سوی دیگر جامعه بومی و محلی منجر شود.
وقتی اتفاقی از جنس تعارض میافتد جامعه محلی کاری با مدیرکل ندارد، با من و شما به عنوان خبرنگار، کارشناس حیات وحش، فعال محیط زیست و استاد دانشگاه هم کاری ندارد. مردم با محیطبانان کار دارند و از آنها گله و شکایت میکنند که پلنگ به دامشان صدمه زده است
این پژوهشگر دانشگاه آکسفورد با اشاره به اینکه در بحث جبران خسارت حیات وحش مانند پلنگ دو دیدگاه مقابل هم وجود دارد، میگوید: عدهای بر این عقیده هستند که باید اجازه دهیم مردم به حیات وحش به عنوان دارایی خودشان نگاه کنند. در چنین نگاهی حتی اگر کسی خسارت ببیند نباید دنبال جبران خسارت بود، زیرا کسی برای دارایی فرد دیگری خسارت پرداخت نمیکند. در این دیدگاه، سیستمهایی مانند قرقهای خصوصی قرار میگیرند و به لحاظ حفاظتی بیشتر به سیستمی شبیه است که در آفریقا وجود دارد و کل نفع و ضرر و خسارت و بهرهبرداری با خود مردم است. البته در برخی کشورهای آفریقایی در مواردی خسارت پرداخت میشود.
او با اشاره به اینکه از نگاه گروهی از کارشناسان پرداخت خسارت به معنای مضر بودن حیات وحش است، اضافه میکند: این گروه عنوان میکنند با پرداخت خسارت، ما به نوعی قبول میکنیم جانوران مقصر هستند و این سازمان محیط زیست است که باید تقصیر حیات وحش را جبران کند. چنین نگاهی این فرض را تقویت میکند که حیات وحش تعلقی به مردم ندارد، بلکه متعلق به دولت است و همین امر ممکن است به تعمیق این دوگانه مردم دولت در زمینه حیات وحش بیشتر دامن بزند.
فرهادینیا ادامه میدهد: در ایران ما از یک طرف از مردم میخواهیم به حیات وحش احترام بگذارند و آن را حتی مال خود بدانند ولی از سوی دیگر کل هزینه خسارتها را دولت بدهد.
فرهادینیا ادامه میدهد: نکته دیگری که ضرورت دارد مورد توجه قرار گیرد این است که باید مسئله خسارت را از دیدگاه محیطبانها دید. آنها در خط مقدم برخورد با مردم هستند. وقتی اتفاقی از جنس تعارض میافتد جامعه محلی کاری با مدیرکل ندارد، با من و شما به عنوان خبرنگار، کارشناس حیات وحش، فعال محیط زیست و استاد دانشگاه هم کاری ندارد. مردم با محیطبانان کار دارند و از آنها گله و شکایت میکنند که پلنگ به دامشان صدمه زده است. همین موضوع محیطبانها را تحت فشار میگذارد و در همین رابطه به مجموعه ابزارهایی نیاز دارند تا بتوانند مردم را متقاعد کنند.
دامدار هم نباید انتظار داشته باشد کل هزینه از سمت بیمه پرداخت شود، طبیعی است که بخشی از هزینه از سوی دامدار داده شود و بقیه آن را بیمه به عهده گیرد
او درباره این ابزارها میگوید: یکی از راهکارهای محیطبان این است که مردم را محکوم کند و در مقابل نارضایتی آنها این استدلال را مطرح کند که دامدار وارد زیستگاه حیات وحش شده و بنابراین باید تبعات این حمله و تلف شدن دام خود را بپذیرند. میدانیم که این راهکار جواب نمیدهد. در مقابل، پرداخت خسارت عملا تنها راهکار عملی است که به محیطبانان اجازه میدهد همراهی و همدلی خود را با مردم نشان دهد. اگر سازمان محیط زیست در زمینه پرداخت خسارت دست محیطبانانش را خالی بگذارد، آن وقت محیطبان چگونه میتواند در این شرایط سخت اقتصادی وقتی کسی گاو یا گوسفند خود را از دست میدهد با مردم همراهی و همدلی نشان دهد؟ آنها نمیتوانند فقط با مردم حرف بزنند و نصیحت کنند که حیوانات را نکشند، بعد از مدتی اگر مردم ببینند محیطبانان در عمل کاری برایشان نمیکنند، خودشان ممکن است اقدام به حذف جانوران کنند.
این پژوهشگر حیات وحش با پذیرش این انتقاد که در مواردی خسارت به دامدار پرداخت نشده و یا با تاخیر انجام میشود، بیان میکند: با این حال باید موضوع بیمه را از دیدگاه محیطبان هم دید. ما استانهایی را داریم که در آنها موضوع تعارض جامعه محلی و حیات وحش بسیار بالاست و نیاز به حمایت محیطبانان با استفاده از ابزار مختلف داریم.
فرهادینیا معتقد است خسارت را تنها نمیتوان از دیدگاه اکولوژیک ارزیابی کرد. او اضافه میکند: بیمه پلنگ در اینجا ابزاری است که به محیطبان کمک میکند هم زمان بخرد و هم به عنوان ابزاری برای گفتوگو، چانهزنی و مذاکره از آن استفاده کند. درست است که پرداخت بیمه ممکن است چالشهایی به همراه داشته باشد، اما همزمان عدم پرداخت هم مشکلی را حل نمیکند.
او میگوید: پرداخت بیمه به معنای خسارتزا بودن پلنگ است، اما کسانی که سیستم قرقها را نفی میکنند اصرار زیادی بر بیمه دارند و معتقدند محیط زیست باید مسئولیت خسارت پلنگ را بپذیرد. در مقابل تا زمانی هم که شرایط مدیریت حیات وحش در کشور ما به این شکل است چارهای جز بیمه وجود ندارد. درحالیکه اگر مردم امکان تعلق خاطر بیشتری به حیات وحش داشته باشند، در زمان ایجاد خسارت از سوی حیات وحش، میتوانند از طریق صندوق هایی که راهکار تامین مالی توسط مردم صورت گرفته است، خسارتشان را دریافت کنند.
این دانشآموخته جانورشناسی معتقد است، تصمیمگیری درباره بیمه پلنگ مسئلهای چندبعدی و پیچیده است. او ادامه میدهد: به عنوان یک کارشناس و پژوهشگر این حوزه موافق پرداخت خسارت هستم. البته بیمه معمولا همه خسارت را جبران نمیکند، به رفت و آمد و طی کردن یک فرآیند بوروکراتیک نیاز دارد و در نهایت به واسطه پرداخت بخشی از خسارت، دامدار ناراضی میماند. با این حال به نظر من دامدار هم نباید انتظار داشته باشد کل هزینه از سمت بیمه پرداخت شود، طبیعی است که بخشی از هزینه از سوی دامدار داده شود و بقیه آن را بیمه به عهده گیرد.
برچسب ها:
بیمه پلنگ، پلنگ، دامداران، سازمان حفاظت محیط زیست، غرامت دام
پیشنهاد سردبیر
مسافران قطار مرگ
مطالب مرتبط
بررسی موسیقی «کوچه بازاری» در فرهنگسرای ارسباران
نوای تنبور گروه «دنگ دار» در تالار مهر
مدیرکل میراث فرهنگی لرستان:
چهارمین همایش بینالمللی معماری دستکند برگزار میشود
ظرف دو ماه گذشته ۴ کارگر در ۴ حادثه در معادن زغال سنگ کرمان جانباختهاند
مرگهای تکراری
انتشار سه کتاب جدید در حوزه موسیقی
گفتوگوی «پیام ما» با بستگان کارگران مفقودشدۀ معدن شازند اراک
نگاههای منتظر به معدن فروریخته
چهاردهمین انتخابات ریاستجمهوری با مشارکت ۴۰ درصدی برگزار شد
صدای جمهور آمد
قطعاتی از موسیقی کردستان در تالار وحدت شنیدنی میشود
در نشست علمی «خودکشی درمانگران: نگاهی بینرشتهای» صورت گرفت
واکاوی مسئلهٔ اقدام به خودکشی درمانگران
وزیر ارشاد در حاشیه جلسه هیات دولت:
تعداد سینماهای کشور را به ۹۰۰ عدد رساندیم
نظر کاربران
نظری برای این پست ثبت نشده است.
تبلیغات
وب گردی
- کدام شاخص اقتصادی بیشترین تاثیر را روی پیشبینی قیمت انس طلا دارد؟
- محبوبترین تورهای ترکیه کدامند؟
- حداقل سرمایه برای واردات از دبی: آنچه باید بدانید
- چطور زودتر از همه از پیش فروش قطارها مطلع شویم؟
- چه کسانی نمی توانند مهاجرت کنند؟
- تفاوت رهگیری مالیاتی و کد مالیاتی چیست؟
- نوآوریهای جدید تتر در ارائه خدمات مالی دیجیتال
- عمر باتری آیفون 15 پرو مکس در مقابل سامسونگ اس 24 اولترا
- دوره mba و dba مرکز آموزش های آزاد دانشگاه تهران
- آینده واردات عروسک و اسباب بازی از چین به ایران، پیشبینی و ترندها بیشتر
بیشترین نظر کاربران
«آفاق آزادی در سپهر تاریخ» در غیاب زیباکلام
بیشترین بازنشر
پربازدیدها
1
به نام حیوانات به کام باغوحشداران
2
«بمو» را تکهتکه کردند
3
سوداگران گنج پل تاریخی ۳۰۰ ساله در بابل را تخریب کردند
4
محیطبانها با رد زنی چرخهای موتورسیکلت به شکارچیان رسیدند
5
کبوتر نماد مناسبی برای صلح است؟
دیدگاهتان را بنویسید