معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست از تهیه پیش‌نویس آیین‌نامه حفاظت مشارکتی زیستگاه ها برای ارائه به دولت خبر داد. به گفته حسن اکبری، رویکرد جدید سازمان، استفاده از ظرفیت جوامع محلی برای مدیریت ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره است: «ایران یکی از کشورهای پیشرو در انتخاب ذخیره‌گاه‌ها و ایجاد مدلی برای حفاظت از آنها است و در سال ۱۳۵۵ تعداد ۹ ذخیره‌گاه در کشور مصوب شد که در سال‌های بعد با اضافه شدن چهار ذخیره‌گاه دیگر، تعداد آنها به ۱۳ مورد رسید.»
او ادامه داد: «وجه تمایز ذخیره‌گاه زیست‌کره با دیگر مناطق حفاظت شده این است که نقش اصلی را در بهره‌برداری و حفاظت از این مناطق، جوامع محلی و ذینفعان بر عهده دارند؛ بنابراین بهره‌برداری از ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره به صورت پایدار صورت می‌گیرد. همچنین پراکنش ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره در ایران نسبتا مناسب بوده و توانسته اکوسیستم‌های مختلف را پوشش دهد.»
معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست اظهار کرد: «در دنیا ۷۳۸ ذخیره‌گاه زیست‌کره در ۱۳۴ کشور وجود دارد که توسط ۶ سازمان منطقه‌ای هدایت می‌شوند و ایران یکی از کشورهایی است که هزینه زیادی در بحث حفاظت انجام داده و کمتر کشوری در دنیا وجود دارد که همچون کشور ما تمام هزینه‌های حفاظت بر دوش دولت باشد.»
اکبری تصریح کرد: «ما با تمام چالش‌هایی که داریم توانستیم گونه‌های کاریزمای خود را حفظ کنیم با این وجود، در استفاده مناسب از مدل‌های مشارکتی و همکاری با جوامع محلی چندان توفیقی نداشتیم و توسعه همکاری‌های منطقه‌ای برای استفاده از مدل‌های مدیریت مشارکتی در ذخیره‌های زیست‌کره حائز اهمیت است.»
به گزارش ایرناُ زیست‌کره بخشی از زمین است که شامل تمام موجودات زنده است، این بخش یک پله بالاتر از اکوسیستم است و شامل ارگانیسم‌هایی است که در اجتماعات گونه‌ها یا جمعیت انسان‌ها زندگی می‌کنند و با یکدیگر تعامل دارند.