شهر سرخرود در استان مازندران به عنوان پایلوت بلندمرتبهسازی شمال کشور انتخاب شد
خواب تلخ بلندمرتبهسازی برای «سرخرود»
قدسی، کارشناس برنامهریزی شهری: خانهها در ساختمانهای بلند خالی میمانند و به خدمت سوداگران مسکن درمیآیند
۲۴ فروردین ۱۴۰۱، ۱:۱۰
| پیام ما | شهردار سرخرود، از انتخاب این شهر به عنوان پایلوت بلندمرتبه سازی شمال کشور خبر داده است. او گفته براساس تصویب شورای عالی معماری و شهرسازی بلندمرتبهسازی از این پس در حدود ۵۶ هزار هکتار از اراضی محدوده شهری آزاد میشود. هدف این بلندمرتبهسازیها قانونمند شدن ساخت و ساز و تغییر نکردن کاربری زمینهای کشاورزی و باغها عنوان شده است. با این وجود کارشناسان حوزه شهرسازی معتقدند بلندمرتبه سازی در نوار ساحلی مازندران، آن هم در شهری که براساس آخرین سرشماری سال ۹۵ تنها ۱۳ هزار نفر جمعیت دارد، میتواند تبعات اجتماعی منفی برای ساکنان شهر و حتی شهرستان محمودآباد داشته باشد.
اولین بار اواخر سال ۹۸، اداره کل معماری و شهرسازی مازندران پیشنهاد تبدیل سرخرود به عنوان پایلوت بلندمرتبهسازی در شمال کشور را به شورایعالی معماری و شهرسازی معرفی کرد. همان زمان عدهای با این تصمیم مخالفت کردند. محسن کبود فیروزجایی، شهردار سرخرود همان زمان برجسازی را یک فرصت دانسته بود و به ایرنا گفته بود، کمبود زمین و ساخت و سازهای بیرویه غیرپایدار شهری و در کنار آن گسترش ساختوسازهای غیرمجاز ویلایی در خارج از محدوده شهری و روستایی در مازندران افزایش پیدا کرده بنابراین «برجسازی راهحلی برای خروج از این مشکلات است».
او دلایل دیگری هم برای ضرورت برجسازی عنوان کرده بود، از نگاه شهردار سرخرود، برجسازی میتواند گامی موثر برای جلوگیری از تغییر کاربری زمینهای کشاورزی باشد: «همچنین با سرمایهگذاری برای برجسازی فرصتی برای پیشرفت و زیباسازی به وجود میآید و درآمدهای حاصل از این بخش نیز برای توسعه شهر مصرف میشود.» او معتقد بود با جایگزینی برجسازی به جای ویلاسازی میتوان از فضاهای باقیمانده شهری برای احداث مکانهای گردشگری نیز استفاده کرد.
به گفته فیروزجایی خیابانهای تفکیکی ساحلی سرخرود حدود ۳ هزار و ۵۰۰ متری هستند و معابر این شهرستان نیز از ۳۰ متر و ۱۶ متر هستند و این یعنی سرخرود آمادگی زیرساختی برای انبوهسازی را دارد.
باوجود حمایت همهجانبه شهردار سرخرود از بلندمرتبهسازی در این شهر تعدادی از مسئولان نیز با این موضوع مخالفت کرده بودند. صابر اکبرزاده، عضو شورای این شهر در سال ۹۹، برجسازی را یکی از علتهای آسیبهای اجتماعی دانست. او به رسانهها گفته بود که وجود اقشار مختلف با فرهنگهای متفاوت در این شهر سبب ایجاد مشکلات فرهنگی و اجتماعی شده است و برجسازی سبب افزایش جمعیت در شهر میشود: «ساختن برجها سبب افزایش ضریب آسیب اجتماعی در شهری مانند سرخرود شده است که نیاز به توجه و رسیدگی بیشتری دارد.»
باوجود همه نقدها و نظرات دو روز پیش، سرخرود سرانجام به عنوان پایلوت بلندمرتبهسازی در شمال کشور انتخاب شد. به گفته شهردار سرخرود بلندمرتبهسازی در حدود ۵۶ هکتار از اراضی محدوده شهری سرخرود تصویب شده است و بلندمرتبهسازی در سه اندازه ۱۲ ، ۱۶ و ۲۵ طبقه برای سرخرود تعریف شده است که با توجه به عرض خیابان و مساحت زمینی که در پهنه واقع شده مجوز برای ساخت داده میشود. مجوزی که شهرسازان و پژوهشگران شهری معتقدند که میتواند تبعات اجتماعی برای ساکنان شهر داشته باشد. سعید معنوی، عضو کمیته فنی شورایعالی معماری و شهرسازی معتقد است که این تصمیم باید مطالعات و پیوستهایی اجتماعی و محیط زیستی داشته باشد. او به «پیام ما» میگوید موقعیت مکانی محدودههایی که بلندمرتبهسازی در آنها مجوز میگیرد، اهمیت دارد. او با اشاره به تجربه شهرها که در آنها بلندمرتبهسازی صورت گرفته است، میگوید: «پارکینگ و دسترسی شهروندان به آن محدوده، نیازهای ساکنان مانند دسترسی به مدرسه و خردهفروشی و نیازهای فرهنگی اهالی این محدودههای بلندمرتبه تامین شود. صرف مسکن معنای زیستپذیری نمیدهد.» این شهرساز میگوید، بلندمرتبهسازی نباید تاثیر منفی در محلههای همجوارش بگذارد. بالا رفتن قیمت سکونت در محدودههای بلندمرتبهسازی شده از دیگر تبعات تصمیمات این چنینی است که معنوی به آن اشاره میکند.
موضوع مهمتر از نگاه این شهرساز، جمعیت سرخرود است، او میگوید برجسازی در شهری با ۱۳ هزار نفر جمعیت میتواند سبب برهم زدن تعادل در جمعیت بومی شهر شود: «این شهر برخلاف کلانشهرهای ایران، جمعیت کمتری دارد و این یعنی غالب جمعیتش بومی است اما وقتی جمعیت به سبب این سکونتها بیشتر شود، بومی بودن از بین میرود، اشتغال و سبک زندگی مردم هم دستخوش تغییر میشود.»
ستاره قدسی، کارشناس ارشد برنامهریزی شهری و منطقهای و از اعضای هیات مدیره باهمستان نیز معتقد است، یکی از تبعات بلندمرتبهسازیها میتواند افزایش سوداگری در بخش مسکن باشد. او به «پیام ما» میگوید، برجها عموما مسکنی برای مردم منطقه ایجاد نمیکنند: «خانهها در ساختمانهای بلند خالی میمانند و به خدمت سوداگران مسکن درمیآیند. در واقع این مسکنها در خدمت منطقه نیست.» او میگوید از لحاظ اقتصادی نیز این خانهسازی نمیتواند تاثیر چندانی در منطقه داشته باشد و تنها ممکن است شغل مقطعی برای کارگران محلی ایجاد کند. این نوع اشغال به گمان این کارشناس تامین کننده نیست و از فقر و مشکلات معیشتی افراد استفاده میکند. او میگوید فضاهای عمومی نظیر مالسازی که عموما بعد از ساخت این برجها ایجاد میشود نیز عموما در خدمت مردم محلی نیستند و صاحبان آنها نیز از مردم منطقه نخواهند بود.
بلندمرتبهسازی بعد از گرانشدن قیمت زمین میتواند یکی از راههای ایجاد مسکن برای مردم باشد، راهی که بسیاری از کلانشهرهای دنیا نیز آن را در پیش گرفتند اما آیا تبعات آن در سرخرود، شهری در نوار ساحلی شهرستان محمودآباد با حدود چند هزار سال قدمت و دسترسی به رودخانه هراز هم دیده شده است؟
مطالب مرتبط
نظر کاربران
نظری برای این پست ثبت نشده است.
تبلیغات
وب گردی
- بسته بندی مواد پودری با دستگاه ساشه: شغل پردرآمد این روزها
- طبع روغن زیتون در طب سنتی چیست؟ معرفی 4 خواص روغن زیتون
- خرید ساک دستی تبلیغاتی چه مزایایی برای هر برند دارد؟
- تعریف درست هوش مصنوعی (AI) چیست؟
- 10 ایده شغل دوم با سرمایه اولیه کم برای کارمندان
- مقایسه تعرفه پنلهای پیامکی و تبلیغاتی
- مقاصد جذاب و معروف برای کمپ زدن در طبیعت
- 8 نمایندگی تعمیر پکیج ایران رادیاتور در تهران + اطلاعات تماس
- اسپیکر بلوتوثی ارزان و باکیفیت: کدام مدلها را بخریم
- کیفیت و زیبایی را با خدمات دندانپزشکی دکترتو کلینیک تجربه کنید بیشتر
بیشترین نظر کاربران
معمای ریاست محیط زیست در کابینه رئیسی
بیشترین بازنشر
ستاندن حیات از غزه
پربازدیدها
1
به نام حیوانات به کام باغوحشداران
2
«بمو» را تکهتکه کردند
3
سوداگران گنج پل تاریخی ۳۰۰ ساله در بابل را تخریب کردند
4
محیطبانها با رد زنی چرخهای موتورسیکلت به شکارچیان رسیدند
5
کبوتر نماد مناسبی برای صلح است؟
دیدگاهتان را بنویسید