پارک ملی گلستان؛‌ تغییر ساختاری که نتیجه داد

مقابله با بیابان‌زایی از کدام خطر سخن می‌گوید؟

خطر سیلاب جادۀ چالوس پابرجاست

پیامی به ساکنان سرزمین گربه

گردشی در دنیای گربه‌سانان

انتظارات از دولت چهاردهم برای آبادانی روستاها

کهرم؛ شخصیتی علمی و مردمی

دانشمندی که با پرنده‌ها می‌رقصد

تکریم یک شکاربان

کهرم، زبان گویای محیط‌زیستِ ما

واکاوی شکست طرح‌های ساماندهی کودکان کار و خیابان

کشورهای حاشیۀ خلیج‌فارس دل‌خوش به آب‌شیرین‌کن‌ها

آیا نمک‌زدایی از آب شور راهبرد اصلی مبارزه با کم‌آبی است؟

آب شرب سیستان و فرصت‌سوزی دولت

فرش ایران را به انزوا کشانده‌اند

هم تحریم بین‌المللی شده و هم تحریم داخلی. تورم هم قیمت‌اش را آن‌قدر افزایش داده که حتی خریدار داخلی‌اش به ۵ درصد نرسد. در یک کلام، «فرش ایرانی دیگر اولویت خرید نیست»؛ نه برای خارجی‌ها و نه برای داخلی‌ها! هرسال هم وضعیت بدتر می‌شود و آن شکوه ارزآوری ۵۰۰ میلیون دلاری‌اش را به ۵۰ میلیون دلار تقلیل داده است. خیلی‌ها می‌گویند فرش ایرانی بدترین ضربه را نه از تحریم‌های ظالمانه که از تصمیم‌هایی خورده که داخل کشور گرفته شده و هیچ تدبیری هم برای رفعش نیست. ۲۰ خرداد، «روز ملی فرش» ایران است و احتمالاً تب داغ چالش‌ها و مشکلاتش؛ اما شاید چند سال دیگر خبری از همین روز هم نباشد. چون فرش ایرانی به کنج انزوا نشسته. «عبدالله بهرامی»، مدیرعامل اتحادیۀ سراسری شرکت‌های تعاونی تولید‌کنندگان فرش دستباف شهری، روستایی و عشایر و رئیس کمیسیون فرش و صنایع‌دستی اتاق تعاون ایران، به‌بهانۀ این روز گفت‌وگویی با «پیام‌ ما» داشت و به نکات مهمی دربارۀ چالش‌های صنعت فرش ایرانی اشاره کرد. صحبت‌هایش را در ادامه بخوانید:

انتخابات و ابرچالش محیط زیست