حوض فیروزه ای‌مان، پررنگ تر شد
آسمان رقصید و بارانی شدیم
موج زد دریا و طوفانی شدیم
بغض چندین ساله ما باز شد
یا علی گفتیم و عشق آغاز شد
یک سال دیگر گذشت و بهاری دگر رسید، سالی که درآن قصه گندم های هفت سین، گرچه نانی در پی نداشت اما پایانی سبز داشت. سالی که در آن ماهی های قرمزمان مردند و زنده شدند، سالی که حوض فیروزه ای رنگ حیاط قدیمی مادربزرگ، رنگش پررنگ تر از قبل شد و جلوه ای چشم نوازبه خود گرفت. سالی که در درس روزگارشاید رد اما به واقع قبول و سرافراز شدیم.
سالی که تمامی پلیدی ها را با مهرو زیبایی شستیم و صفا دادیم. آری یک سال دیگر گذشت و بچه ها بزرگتر و بزرگترها پیرتر و خیلی از پیرها از بین مان رفتند.بیایید در این سال نو، فارغ از هر رنگ و نژادی و به دور از هر قوم و قبیله ای، با هر دین و مذهبی با هم و در کنار هم باشیم نه مقابل هم.بیایید در کنار تکاندن خانه ها مان، خانه های دلمان را هم دستمالی بکشیم، بیایید بجای اینکه ماهی های قرمز را قربانی شیطنت های بچه گانه کنیم، گل سرخ و قلبی مملو از مهربانی را بر سر سفره هفت سین بگذاریم. ماهی قرمزها، آزاد و رها هستند در تنگ های به ظاهر شفاف و بلوری، زندانی شان نکنیم. سبزه ها را سبز بداریم و نان گندم سر سفره را حرمت.قرآنش را پاس بداریم و آب زلالش را مقدس. بهار شاید همیشه ماندنی نباشد اما بازهم رویدنی است و سرانجام خدایا رحمتی کن تا ایمان، نام و نان برایم نیاورد و قوتم بخش تا نانم و حتی نامم را در خطر ایمان افکنم.
گشت گرداگرد هر تابناک،ایران زمین
روز نو آمد و شد شادی برون زندر کمین
ای تو یزدان،ای تو گرداننده مهر و سپهر
برترینش کن برایم این زمان و آن زمان
یاحق