اهدای عضو
اهدای زندگی
مریم سعیدی
با نگاهی گذرا به اورژانس بیمارستان های شهرمان می توان به صورت بسیار ملموس شاهد آمار بالای تصادفات باشیم.
طبق آمار پزشکی قانونی تصادفات منجر به مرگ عامل اصلی مرگ و میر می باشد.
در بسیاری از این تصادفات به دلیل ضربه ی شدید وارد آمده به سر فرد، وی دچار مرگ مغزی می شود.
در حالت مرگ مغزی، تمام قسمت‌های مغز از جمله ساقه ی مغز از بین می رود و امکان تنفس بدون دستگاه تنفس مصنوعی وجود ندارد. همان طور که می دانیم قلب تا زمانی که دارای اکسیژن رسانی باشد، به ضربان خود ادامه می دهد. در افرادی که دچار مرگ مغزی شده اند، دستگاه تنفس مصنوعی (ونتیلاتور) اکسیژن لازم را برای ضربان قلب فراهم خواهد کرد و به محض جدا کردن دستگاه از بیمار قلب هم از کار خواهد افتاد.
با توجه به این توضیح می توان دریافت در حالت مرگ مغزی فرد امکان بازگشت ندارد. اما امکان ادامه ی زندگی را می تواند به چندین نفر بدهد. قلب، ریه ها، کبد، روده ها، لوزالمعده و کلیه ها قابل اهدا می باشند. علاوه بر این اعضا، برخی از بافتهای بدن نیز قابل پیوند می باشند. با اهدای قرنیه می توان بینایی رابه فردی که دچار صدمه شدید به چشم شده باز گرداند. تاندون و غضروف باعث باز سازی اعضای آسیب دیده ی مربوط می شوند. پیوند استخوان می تواند مانع قطع عضو در سرطان استخوان شود. دریچه ی قلب برای کودکان با بیماری مادرزادی دریچه ای و بزرگسالان با دریچه ی آسیب دیده به کار می رود. پیوند پوست نجات بخش بیماران با سوختگی شدید می باشد. پیوند مغز استخوان تنها درمان ممکن در بعضی از سرطان های خون می باشد.
همه ی اهدا کنندگان عضو از نظر ایدز، هپاتیت، ویروس های مشابه و یک سری بدخیمی ها مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
برای امر اهدای عضو رضایت و اذن اولیای دم ضروری می باشد اما بعضا شاهد گرفتن کارت اهدای عضو توسط افراد می باشیم، حال این پرسش پیش می آید آیا داشتن این کارت کفایت می کند؟
بنا بر قانون جمهوری اسلامی ایران و اکثریت کشورهای جهان برای اهدای عضو رضایت اولیای دم ضروری می باشد و حتی علی رغم داشتن کارت اهدای عضو در صورت عدم رضایت اولیای دم اهدای عضو صورت نخواهد گرفت.