پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | لکه ننگ نفت بر پیشانی موزه بریتانیا

کارشناسان میراث و اقلیم در نامه‌ای خواستار لغو پشتیبانی مالی شرکت بریتیش پترولیوم از بزرگ‌ترین موزه بریتانیا شدند

لکه ننگ نفت بر پیشانی موزه بریتانیا

امضاکنندگان: برچسب لوگوی شرکت‌های نفتی روی مراکز فرهنگی، لکه‌ای ننگین است هریسون، استاد تحقیقات میراث: رابطه موزه بریتانیا با بی‌پی به وضوح با بقیه بخش‌های فرهنگی جامعه همخوانی ندارد





لکه ننگ نفت بر پیشانی موزه بریتانیا

۱ اردیبهشت ۱۴۰۱، ۱:۱۰

کارشناسان میراث فرهنگی و اقلیم از موزه بریتانیا درخواست کردند تا دریافت حمایت‌های مالی شرکت نفت و گاز بریتیش پترولیوم یا BP را متوقف کند. گروهی از دانشمندان اقلیم، باستان‌شناسان و افراد آشنا به صنعت موزه در نامه‌ای به هیات امنای موزه بریتانیا درخواست کردند تا دریافت کمک‌های مالی از طرف BP را متوقف کند. امضاکنندگان این نامه می‌گویند که قرارداد بستن بی‌پی با موزه بریتانیا خلاف سیاست‌های موزه است و می‌تواند به شهرت این موزه آسیب برساند.

این درخواست از طرف گروهی از فعالان محیط زیست موسوم به Culture Unstained مطرح شده است. این اقدام بخشی از کمپین فراگیر علیه حمایت‌های مالی غول‌های نفتی از موزه بریتانیاست. این موزه نخستین موزه‌ ملی عمومی در جهان است که با داشتن حدود 8 میلیون اثر تاریخی، هنری و فرهنگی، یکی از برجسته‌ترین و غنی‌ترین موزه‌های جهان و هم‌ردیف موزه لوور پاریس شناخته می‌شود.
Culture Unstained که این بار خواستار موزه بریتانیا را خطاب قرار داده، سازمان مردم‌نهادی است که با پژوهش، همکاری و راه‌اندازی کمپین قصد دارد به حمایت‌های مالی از طرف تولیدکنندگان سوخت‌های فسیلی به فرهنگ جامعه را پایان دهد. این گروه عضوی از ائتلاف «هنر نه نفت» است که معتقد است برچسب لوگوی شرکت‌های نفتی روی مراکز فرهنگی، لکه‌ای ننگین است. این گروه همچنین بخشی از جنبش جهانی «فرهنگ بدون فسیل» است.
از امضا‌کنندگان این نامه می‌توان به سر رابرت واتسون، رئیس پیشین هیات بین‌دولتی تغییر اقلیم و همچنین پلتفرم بین دولتی سیاست-علوم در تنوع زیستی و خدمات اکوسیستم، نائومی اورسکس، استاد تاریخ علوم در دانشگاه هاروارد و رادنی هریسون، استاد تحقیقات میراث در دانشگاه کالج لندن اشاره کرد.
دیگر امضاکنندگان این نامه شامل ویلو کانینگهام از سازمان دانشجویی شبکه اقلیم بریتانیا، مارک سروتکا، دبیر کل اتحادیه خدمات عمومی و بازرگانی که نماینده بسیاری از کارکنان موزه بریتانیاست، پاول اکینز، استاد منابع و سیاست محیط زیست در دانشگاه کالج لندن و یکی از مدیران پیشین مرکز تحقیقات انرژی و دیگر فعالان محیط زیستی است.
این گروه مدارک مختلفی از سابقه عملکرد شرکت بی‌پی برای مقابله با تغییر اقلیم را رو می‌کنند که کوتاهی این شرکت نفتی و گازی را در پایبندی به اهداف کاهش گرمایش زمین نشان می‌دهد.
امضاکنندگان از هیات امنا موزه بریتانیا درخواست می‌کنند تا به وظایف قانونی خود عمل کنند و نشان دهند که قبل از تصمیم‌گیری برای بستن هرگونه قرارداد جدیدی با این کمپانی روند بررسی دقیق را اجرا می‌کنند.
آنها می‌گویند هیات امنا ظرفیت رد کردن مشارکت پیشنهادی با شرکت بی‌پی را دارد چون هیچ حقی بر گردن آنها نیست. این گروه ادعا می‌کنند که در صورتی که به این خواسته عمل نشود ممکن است موزه درگیر مداخله‌های نظارتی شود.
در این نامه همچنین از جورج آزبورن، رئیس موزه و فیلیپ هیلدبراند، یکی از اعضای هیات مدیره موزه درخواست می‌شود تا به بحث‌ها و شایعاتی پایان دهند که نشان می‌دهد این دو نفر از بی‌پی حمایت می‌کنند تا منافع شخصی‌شان با آنها تضادی نداشته باشد. شرکت بی‌پی یکی از مشتریان موسسه بانکی آزبورن است و هیلدبراند، معاون رئیس بلک راک و یکی از بزرگترین سهامداران بی‌پی است.
در این نامه آمده «اکثر موسسات فرهنگی بریتانیا شامل گالری پرتره ملی، شرکت رویال شکسپیر، موزه تیت، فستیوال بین‌المللی ادینبورگ و باله اسکاتلند قراردادهای حمایتی خود با بی‌پی را پایان داده‌اند». در این نامه همچنین تاکید می‌شود که موزه بریتانیا با دریافت حمایت‌های مالی از طرف کمپانی که سوخت‌های فسیلی تولید می‌کند و در حالی که هیچ موضع‌گیری واضح اخلاقی به‌وسیله بی‌پی درباره این موضوع دیده نمی‌شود، منزوی خواهد شد.
شرکت نفت و گاز بی‌پی سال‌هاست که حامی مالی موزه بریتانیا و یکی از حامیان نمایشگاه استون هنج است. قرارداد ۵ ساله فعلی در ماه می ۲۰۱۶ امضا شد و یک سال هم به دلیل شیوع بیماری کرونا تمدید شد.
هریسون می‌گوید رابطه موزه بریتانیا با بی‌پی به وضوح با بقیه بخش‌های فرهنگی جامعه همخوانی ندارد. او می‌گوید برخلاف ادعاهای بی‌پی برای محافظت از فرهنگ‌های مختلف جهان، مشارکت به خوبی تبلیغ شده بی‌پی در لابی کردن برای سوخت‌های فسیلی و اکتشافات ادامه‌دار نفت و گاز این کمپانی که تلاش‌های جهانی برای رسیدن به اهداف محدود کردن گرمایش کره زمین را تهدید می‌کند، کاملا نشان می‌دهد که شریک خوبی برای یک موزه نیست.
به گزارش گاردین هریسون می‌گوید: «زمانی که آیین‌نامه‌های اخلاقی ملی و بین‌المللی این صنعت از موزه‌ها درخواست می‌کند تا مطمئن شوند در جهت منافع عمومی فعالیت می‌کنند، بالاترین سطح از یکپارچگی نهادی را حفظ و رابطه شفافی را با سازمان‌های مربوطه و شرکای خود حفظ کنند، رفتار موزه بریتانیا سوالاتی را درباره نگرانی‌های جهانی مطرح می‌کند که هیات امنا باید آن را توضیح دهد.»
گروه Culture Unstained بر اساس قانون آزادی اطلاعات یافته‌های خود را مطرح کرد و نشان داد که رقم‌های دریافتی هنگفتی که از طرف کمپانی‌های بزرگ مانند بی‌پی دریافت می‌شود، به افراد تاثیرگذاری می‌رسد که تقریبا مسئولیت پاسخ‌گویی ندارند. موزه بریتانیا هر گونه ادعایی را که می‌گوید این موزه به طور نامناسب تحت تاثیر هر گونه حمایت مالی یا کمک‌های مالی است کاملا نادرست می‌داند.
قرارداد موزه بریتانیا با بی‌پی موضوع بسیاری از اعتراض‌ها در طول سال‌های گذشته شده است. این اعتراض‌ها بخشی از کمپین مقابله با مشارکت کمپانی‌های نفتی بزرگ در بخش فرهنگ و هنر است. اوایل امسال بیش از ۳۰۰ باستان‌شناس و تاریخ‌شناس به هیات امنای این موزه نامه نوشتند و درخواست کردند تا همکاری خود با این کمپانی را قطع کند. همچنین سال ۲۰۲۰ زمانی که بی‌پی حامی مالی برگزاری نمایشگاه تروی بود معترضان سه روز در این موزه تحصن کردند.
رابطه میان موزه بریتانیا و بی‌پی به‌وسیله کارکنان این موزه نیز محکوم شده و باعث شده یکی از اعضای هیات امنای آن استعفا دهد. بازیگران مطرح مانند اما تامپسون و مارک رافلو هم از مدیر موزه خواسته‌اند تا بی‌پی را از فهرست حامیان تجاری خود حذف کند.
ماه گذشته موزه بریتانیا آخرین سازمان فرهنگی بود که نام خانواده اسکلر را از گالری‌ها و اتاق‌های مختلف خود حذف کرد. در سال‌های اخیر به دلیل افشاگری درباره ارتباط چندین نفر از اعضای این خانواده و سود بردن آنها از بحران اعتیاد به مواد مخدر افیونی نام این خانواده لکه‌دار شده.
سخنگوی موزه بریتانیا می‌گوید: «موزه بریتانیا از شرکت بی‌پی بودجه دریافت می‌کند. بی‌پی یکی از شرکای قدیمی است که با حمایت از نمایشگاه‌های موقتی که برگزار می‌شود از اهداف این موزه حمایت می‌کند و برای مخاطب جهانی منافع عمومی دارد. بدون حمایت خارجی این نمایشگاه‌ها و دیگر برنامه‌های کلان رخ نمی‌دهند. موزه بریتانیا قدردان تمام کسانی است که آن را در مواقعی که کمبود بودجه وجود دارد، حمایت می‌کنند.»
این سخنگو در ادامه می‌گوید که مدیر و هیات امنای این موزه با دقت درباره ماهیت و کیفیت حمایت‌های مالی قبل از قبول کردن آن فکر می‌کند. به گفته این سخنگو این موزه به تنهایی از سوی هیات امنا و کارکنانی اداره می‌شود که در قانون ۱۹۶۳ موزه بریتانیا به ثبت رسیده است. او تاکید می‌کند که تمام تصمیم‌های اتخاذ شده از سوی هیات امنا و کارکنانی گرفته می‌شود که در سیستم اداره این موزه تعریف شده و در جهت منافع این مجموعه باشد.

به اشتراک بگذارید:





مطالب مرتبط

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *