نقشه شوم برای مسافر فرودگاه
مامور قلابی که کارشناس وزارت دفاع را با انگیزه سرقت به قتل رسانده بود، در نهایت پس از چهار سال با حکم سه قاضی جنایی به مجازات مرگ محکوم شد.
به نقل از جام جم، ساعت 2 بامداد 12 اسفند سال 1390 ماموران گشت پلیس با مشاهده مردی بی هوش در زیر پل مدیریت، رازگشایی معمای یک جنایت در دستور کار تیم جنایی تهران قرار گرفت.
با انتقال این مرد به بیمارستان، وی به خاطر ضربه سنگینی که به سرش وارد شده بود جان سپرد .
پیدا شدن یک بلیط هواپیما در جیب لباس قربانی، حاکی از آن بود که وی عباسعلی نام دارد و از کارشناسان وزارت دفاع بوده است. خانواده این مرد ۵۴ ساله وقتی در جریان مرگ وی قرار گرفتند به تیم جنایی گفتند عباسعلی برای شرکت در مراسم ختم یکی از بستگان از تهران به زاهدان رفته بود و پس از پایان مراسم ساعت ۱۰ شب یازدهم اسفند از مسیر هوایی به تهران بازگشته و حتی ساعت یک بامداد در تماس تلفنی رسیدن خود را به آنها اطلاع داده بود. پس از قتل، کیف او سرقت شده بود.
پس از چند روز قاتل از تلفن همراه مقتول استفاده کرد و ماموران در این زمینه زنی را به نام پریسا شناسایی و دستگیر کردند. این در حالی بود که با بررسی دوربین های مداربسته فرودگاه مشخص شد، عباسعلی سوار یک خودرو شده که صاحب آن شناسایی و مشخص شد صاحب خودرو همان زن (پریسا) است.
وی دستگیر شد و در جریان تحقیقات گفت: چندی پیش با مردی که خودش را مسعود معرفی کرد آشنا شدم . وی مدعی بود کارمند یکی از ارگان های حساس دولتی است و حتی چندین بار نیز وی را با لباس و تجهیزات پلیسی دیدم. چند ماه پیش زمانی که مسعود به دیدنم آمده بود به بهانه خرابی خودرویش از من خواست ماشین خودم را به وی امانت دهم و روز بعد نیز آن را برایم آورد.
همین ادعاهای پریسا کافی بود تا کارآگاهان جنایی و ماموران مردی ۳۱ ساله به نام میثم را شناسایی کنند که زن جوان تصور می کرد وی مسعود نام دارد و به راحتی فریب این مرد جنایتکار را خورده بود. متهم در شهر کرج دستگیر شد و در میان لوازم او یک قاب گوشی تلفن همراه به دست آمد که خانواده عباسعلی با دیدن آن تاکید کردند این قاب متعلق به گوشی سرپرست خانواده شان است.
میثم در بازجویی لب به اعتراف گشود و گفت: به خاطر مشکلات و فشارهای مالی علی الخصوص عقب افتادن اقساط خودرویم تصمیم گرفتم دست به سرقت بزنم. از دوستان و اطرافیانم شنیده بودم افرادی که با هواپیما به تهران می آیند مبالغ زیادی پول به همراه دارند. به همین دلیل و به بهانه مسافرکشی به فرودگاه مهرآباد رفتم و ساعت یک بامداد مردی شیک پوش با ظاهری آراسته را که کیف دستی سیاهی داشت، برای رساندن به مقصدش سوار کردم. در اتوبان شهید چمران از مسیر اصلی خارج شده و با تهدید مسافر از او خواستم پول هایش را بدهد. در برابر خواسته ام مقاومت کرد و با هم درگیر شدیم. با شوکر چندین بار به مسافر ضربه زدم و 200 هزار تومان از او سرقت کردم. متوجه شدم وی در حال به هوش آمدن است و از ترس آن که مرا شناسایی کند با قاب آینه داخل خودرو چند ضربه به سرش زده و پس از بی هوشی اش وی را از خودرو به بیرون انداخته و فرار کردم.
با تکمیل تحقیقات، پرونده به شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران ارسال و متهم در مقابل سه قاضی جنایی منکر اتهامش و اعترافات قبلی خود شد.
در ابتدای جلسه دادگاه اولیای دم مقتول برای میثم درخواست قصاص کردند.
در ادامه رئیس دادگاه با تفهیم اتهام به میثم از او خواست دفاع کند. میثم که متهم به قتل بود در دفاع از خود گفت: من مرتکب قتل و سرقت نشده ام و بی گناهم. من در عمرم مقتول را ندیدم و در یک آژانس خودرو کار می کردم.
رئیس دادگاه: شما پس از قتل سیم کارت خود را در گوشی مقتول قرار داده و با دختر مورد علاقه تان صحبت کرده بودید؟
متهم به قتل: مدتی بود یکی از همکارانم در آژانس قصد داشت این گوشی را بفروشد. یک شب گوشی تلفنم خراب شد و گوشی همکارم را گرفتم و سیم ک ارت را داخل آن قرار دادم. من نمی دانستم این گوشی سرقتی است.
رئیس دادگاه: در مورد اعترافات خود در اداره آگاهی و دادسرا چه دفاعی دارید؟
متهم به قتل: تمام اعترافات تحت فشار بازجویی بود.
رئیس دادگاه: در دادسرا هم تحت فشار اعتراف کردید؟
متهم به قتل: نه.
رئیس دادگاه: در بازسازی صحنه قتل همه جزئیات را تشریح کردید. آن را هم قبول ندارید؟
متهم به قتل: بازسازی صحنه جرم هم تحت فشار بود.
پس از آخرین دفاعیات متهم و وکیل مدافعش قضات دادگاه وارد شور شده و با توجه به دلایل موجود در پرونده و اعترافات متهم، او را به قصاص، زندان و تحمل شلاق محکوم کردند.
از آنجایی که این متهم در دفاعیات پایانی خود، به انکار اقرارهایش مبنی بر کشتن مقتول پرداخت و ادعای تحت فشار بودن را کرد، لازم است به بیان نکاتی در باب اقرار طبق قانون مجازات اسلامی ایران بپردازیم.
همان طور که می دانیم طبق ماده ی 164 قانون مجازات اسلامی ایران اقرارعبارت از اخبار شخص به ارتکاب جرم از جانب خود است. هرگاه متهم اقرار به ارتکاب جرم کند، اقرار وی معتبر است و نوبت به ادله دیگر نمی رسد، …(ماده ی 167 ق.م.ا) لازم به ذکر است برای این که اقرار معتبر باشد شرایطی لازم است. از جمله:
منجّزبودن اقرار ( معلق و مشروط نباشد) و اقرارکننده در حین اقرار، عاقل، بالغ، قاصد و مختار باشد.
همچنین طبق ماده ی 169 اقراری که تحت اکراه، اجبار، شکنجه و یا اذیت و آزار روحی یا جسمی أخذ شود، فاقد ارزش و اعتبار است و دادگاه مکلف است از متهم تحقیق مجدد نماید. گویا متهم از این ماده ی قانونی برای مبرا ساختن خود استفاده کرد اما بنا به نظر قضات و شواهد و قراین موجود این دفاع کارساز واقع نشد.
مهم ترین نکته درباب اقرار این است که طبق ماده ی 173، انکار بعد از اقرار موجب سقوط مجازات نیست به جز در اقرار به جرمی که مجازات آن موجب رجم (سنگسار) یا حد قتل است که در این صورت در هر مرحله، ولو در حین اجراء، مجازات مزبور ساقط و به جای آن در زنا و لواط صد ضربه شلاق و در غیر آنها حبس تعزیری درجه پنج ثابت می گردد.