مرحله عمل

یاسر سیستانی نژاد

طنزیماتچی

تغارناز و تغارجان از اوستا تغار خداحافظی کردند. تغارجان گفت:

-تغارناز! موافقی توی تغارستان گردش کنیم تا من بیش تر با این سرزمین آشنا بشم؟

-آره عزیزم، چرا که نه؟

راه افتادند. صدای خمیازه و دهن درّه از روزنه تغاردان ها شنیده می شد. تغارجان رو به تغارناز گفت:

-تحلیل من اینه که تغارها از خواب بعد از ظهر بیدار شدن و دارن خمیازه می کشن!

– هه، هه، هه، معلومه این که دیگه نیازی به تحلیل نداره! تغارچه ها هم اینو می فهمن!

تغارجان؛ پشت بدنه اش را خاراند.

-البته حق با توئه! اما خیلی ها هستن که از درک همین مفاهیم ساده هم عاجزن! اینو قبول داری؟

-نمی دونم والا!

– چه طور نمی دونی. تغارها خیلی قدرت تجزیه و تحلیل ندارن و ما باید تحلیل های خودمون رو بهشون منتقل کنیم تا زندگی بهتری داشته باشن.

-تغارجان! بیا از دیدن اطراف خودمون لذت ببریم. دنبال درد سر نگرد! سعی کن وجدانت آسوده بشه!

-باشه تغارناز جون! همه تلاشم رو می کنم که به وجدان آسوده که هدف غایی زندگی هر تغاریه، برسم.

-عزیزم امروز چه قدر فیلسوفانه حرف می زنی!

-جدی؟ اصلاً حواسم نبود. احتمالاً به خاطر فاصله گرفتن از اخبار و زندگی در محیط آرام و آسوده تغارستانه

-احتمالاً!امیدوارم وجدانت هم آسوده بشه.

-امیدوارم. فقط با دستوراتی که تغارخان میده چه کار کنیم؟

-پدرم به کسی دستور نمیده! اون فقط مشورت میده. اما همه باید به مشورتاش عمل کنن. این فرق می کنه با دستور دادن. متوجه شدی؟

-نه، تغارناز! متوجه نمیشم تغارناز؟ الآن فرق دستور دادن با مشورت دادن چیه، دقیقاً؟

– ببین عزیزم دستور رو کتبی میدن، اما مشورت رو شفاهی.

-خُب!

-خُب نداره! هر دو تاش رو هم باید عملی کرد. فهمیدی؟

-آره، دارم یه چیزایی می فهمم.

-آفرین! تو باهوش ترین تغاری هستی که توی عمرم دیدم. سعی کن در مرحله عمل هم فعال تر باشی.

-باشه، سعی می کنم.

-آفرین به تغارجان عزیز! حالا بریم به ادامه تغارستان گردیمون برسیم.

تغارجان؛ دهانه اش را باز کرد. نفس عمیقی کشید و به راه خود ادامه داد.